PaulaEija

Bo ta lista jest pro. I jest na niej Joasia ♥ A mnie uszczęśliwia fakt, że do końca tego tygodnia jeszcze w szkole nic nie robię. Potem się zaczną sprawdziany w ilości masowej i już nie będzie tak miło, ale i tak nie liczyłam na takie przedłużenie ferii. ^^

Tervetuloa - Pawle, po nieobecności (kiedyś mi się przewinąłeś przed oczyma... więc chyba nie jest z Tobą tak źle ^^) i Marto. :>

Dobrze też pamiętać, że niektórzy pracodawcy źle patrzą na tatuaże - lepiej mieć takie, które w pracy da się jakoś schować. ;)

Na temat Mistrza i Małgorzaty nie masz prawa wyrażać się negatywnie, przynajmniej pókim w pobliżu. :> Ale daj znać jak ci się podobało, większość ludzi, którzy czytają po raz pierwszy, ginie na wstawkach o Jezusie. Ale za piątym, szóstym razem, już mi się nawet zaczęły podobać.. ;) A Francuską ścieżkę próbowałam czytać, bo tata ma fioła na punkcie Łysiaka. Ale nie dało rady. Polecam tylko i wyłącznie ludziom, którzy interesują się historią. Polubiłam Bułhakowa jako osobę już dawno temu, z opisów książki spodziewam się czegoś naprawdę w moim klimacie, ale wybrałam Łysiaka, bo... Francuska ścieżka była lżejsza i mniejsza i łatwiej ją zmieścić w torbie. xD Ale, póki co, w porównaniu z Cesarskim pokerem, dość słaba, a przynajmniej nudniejsza. ;)

Song of Myself

A ja w międzyczasie przebrnęłam przez Sprawiedliwych i Mozart in the Jungle. Oba dobre, chociaż zupełnie różne gatunki i wyróżniają się pod różnymi względami. Pierwszy z nich zaskoczył mnie tym, że się niepotrzebnie nie rozwlekał, opowiadał w zasadzie jedną historię, chociaż było kilka wątków pobocznych, a nie milion (jak w CH)... Swoją drogą, musieli je kręcić jednocześnie (Sprawiedliwych i Czas Honoru), bo bardzo zbliżona scenografia i klimat... o aktorach nie wspominając. A Mozart in the Jungle to nietypowa (jak na moją znajomość seriali; która jest raczej słaba) komedia, której podtytuł dość dobrze oddaje treść: Sex, drugs and classical music. Na dodatek, przez cały, dziesiąty odcinek, grają Sibeliusa, chyba Karelia Suite. Ale nie jestem pewna samej symfonii, nie orientuję się aż tak, żeby tytułami operować ze słuchu. W każdym razie serial ciekawy, zabawny, obfitujący w charakterystyczne, nietuzinkowe postaci, z których emanuje nieodparty urok. No i jeszcze zaczęłam oglądać Dr. Katz - Professional Therapist (tytuł oryginalny; nie wiem nawet, czy jest jakaś polska wersja językowa) - animowany, komediowy serial o psychoterapeucie, którego życie składa się z samych absurdów, a on je tylko pomnaża. Porąbany, ale śmieszny. ;)

Skończyłam Myśli o Polsce, sztuce, filozofii, czyli inaczej wybór cytatów z Witkacego, zaraz po Języku na wygnaniu Imrego Kertesza. Obie pozycje bardzo ciekawe, ale ta druga zdecydowanie lepsza, chociażby ze względu na formę. Kertesz przytłoczył mnie swoim postrzeganiem świata. Wcześniej przebrnęłam przez Kordiana (biorąc pod uwagę moją awersję do romantyzmu, nie jestem w stanie ocenić tego obiektywnie... brr..), Rok 1984... który uwiódł mnie swoją intrygą, geniuszem i dalekowzrocznością autora, no i trafnością filozoficznych przemyśleń (to ostatnie odnosi się w moim przypadku także do Witkacego i Kertesza). A teraz zabieram się chyba za Mistrza i Małgorzatę Bułhakowa, dopiero teraz, bo wcześniej nie znalazłam czasu, i przyznam, trochę żałuję, bo znam zakończenie. A wszystko przez biografię Stalina pióra E. Radzińskiego, którą przeczytałam jakoś rok temu, która jednak już nasunęła mi pewne rozumienie metafory, które mogłoby ujść mojej uwadze, gdybym trawiła te książki w odwrotnej kolejności. Może to więc i lepiej. ...Albo zdecyduję się najpierw na Francuską ścieżkę W. Łysiaka? Chyba nie pisałam, ale jego Cesarski poker bardzo mi się spodobał. Czyta się szybko, ze śmiechem i zapartym tchem; naprawdę trudno się oderwać. Polecam każdemu, nie tylko zainteresowanym historią. Z osób, które ją przeczytały i które znam, żadna nie była zawiedziona - wręcz przeciwnie. ;)

Last Ride of the Day

Czyli kiedy Ty śpisz? Sypiasz w ogóle? xD Tak czy inaczej gratuluję dorobku twórczego. ;)

Pablo, jak Ty znajdujesz tyle czasu i cierpliwości na te modele? Podziwiam. :>

Taikatalvi

Może nie smaczne, ale jakże kreatywne... ;) [video=youtube]

Ojej, jakie śliczne kociaki... ♥ No i zdjęcie też dobrze zrobione (jak na moje amatorskie oko). ;)

Turn Loose the Mermaids

Twoja sugestia przewyższa raczej mój budżet, więc... ;P Weź pod uwagę, że nie zarabiam i właśnie zaczęłam rok osiemnastek... ;) Ale mogę Ci kupić singiel albo album 1CD, jak chcesz. xD (Nie, żebym była wredna...)

Prawdopodobnie zamówię sobie singiel, jest w całkiem ładnej cenie, a w kwestii albumu waham się między 1CD a 2CD (z ceną earbooka to jednak trochę przesadzili...). Problem z wersją 2CD jest taki, że nie zmieści mi się w stojaku i by musiał stać na nim, jak czyni to w chwili obecnej IM, ale z drugiej strony... No nie wiem. W sumie, instrumentale i tak będą zaraz w internetach, a nie czuję jakiejś ogromnej potrzeby posiadania ich na krążku (słucham takich wersji głównie do śpiewania, więc i tak nie z albumu, za szybko by się zniszczył, tylko z YT albo coś w tym stylu, więc...). Ale z drugiej strony, różnica nie jest aż taka duża (chociaż większa niż była podczas wydawania IM), może więc warto dopłacić...? Nie wiem. Ale jeszcze mam czas na zastanawianie się. ;)

To i inne zdjęcia z odsłuchu w artykule czeskiego Spark. Rock Magazine tutaj. :>

Odkryłam niedawno ten wiersz, głównie przez The Gathering, którzy to zawarli recytację tegoż wiersza w jednej ze swoich piosenek. Potem doszłam do Williego Wonki, a potem do pana Atrhura, który te parę linijek stworzył. Stworzył, trafił w sedno, dziękuję, żegnam. :) Dlaczego fajni ludzie tak krótko żyją? ._. Bo świat był dla nich za normalny? ;) Ehm, dobra. Żeby nie było, że robimy offtop... *otwiera swój zeszyt z cytatami tom I... w sumie, do drugiego mi zostało jakieś 20 niezapisanych stron, więc może to określenie jest zbędne, wertuje, szuka czegoś adekwatnego do treści dyskusji...* O! ...mam.

Tervetuloa, Pstryku! :> Prawo... Jak to było? "Co ty chcesz studiować?! Lepiej idź na kierunek dla normalnych ludzi, na przykład prawo". Nieprawdziwości tezy o normalnych ludziach na prawie dowodzi fakt, że osobą, która to zdanie wypowiedziała, był taki Tomek, który marzy o zostaniu dyktatorem. ;) A skoro się tutaj zjawiasz, Pstryku, najwyraźniej również chcesz obalić tę tezę. Tutaj normalni się nie pojawiają... :>

Hyvää syntmäpäivää, Nymph! :>

Nie musisz nas tak chwalić, jesteśmy wystarczająco idealni. Jeszcze popadniemy w samozachwyt... ♥ Nie no, żartuję. ;) Witamy w wariatkowie! ♥

Wpadłam na to niedawno, szukając czegoś sensownego na toplistach niemieckich z lat 1970-2001, które mój tata nie wiadomo skąd ma na płytach (chyba od kogoś dostał czy coś): [video=youtube]

Rest calm

Losowe odtwarzanie w WMP After Forever. ♥ Zwiększa się szansa, że zapamiętam tytuły utworów, jak będę próbować tego dokonać nie w kolejności albumowej. ;)

Ostrzegałam przed fandomem, tymczasem nie jest tak skrajnie. Niemniej polecam, bardzo ciekawa, lekka książka. :> Jakby komuś się chciało przebrnąć przez mój wywód na jej temat, to tu.