1996 — Pewnego razu

Jest lipiec, 1996 roku. Ukryte ognisko wynurza się z mgły na wyspie na środku jeziora Pyhäjärvi w Kitee. Wtedy o północy wydarzyło się coś, co miało daleko idące konsekwencje. Tuomas wpadł na pomysł stworzenia swojego projektu, który miał grać atmosferyczną „nastrojową muzykę”.

Pomysł szybko się krystalizuje: dźwięk obejmowałby gitary akustyczne, flety, smyczki, fortepian i kobiece wokale. Gitarzysta Erno „Emppu” Vuorinen i wokalistka Tarja Turunen wkrótce dołączają do projektu.

 

1997 — Kontrakt

Zarodek pomysłu Holopainena nabiera formy w zaledwie kilka miesięcy i pierwsze demo zespołu pojawia się we wczesnym 1997roku. Opinie ludzi z zewnątrz są powściągliwie pozytywne i nasiona zasiane latem zaczynają kiełkować podczas mroźnej zimy w Karelii.

Nowe wymiary wkrótce pojawią się w muzyce zespołu: Vuorinen zamienia akustyczną gitarę na elektryczną oraz Jukka Nevalainen dołącza do zespołu jako perkusista. Kilka tygodni wściekłego ćwiczenia kończy się nagranym w kwietniu demo, zawierającego siedem piosenek stworzonych przez nowy skład.

Piosenki zwracają uwagę wytwórni Spinefarm Records, która proponuje zespołowi kontrakt. Latem, Nightwish nagrywa cztery kolejne piosenki i ich debiutancki album Angels Fall First zostaje wydany w październiku. Krążek zyskuje 31 pozycję w fińskiej liście przebojów, podczas gdy singiel The Carpenter podbija pierwszą dziesiątkę.

Kończąc rok zaskakujących, szaleńczych akcji, Nightwish gra swój pierwszy koncert w sylwestra. Ponad 400 osób pojawia się w Huvikeskus, w Kitee, a zespół jest piekielnie nerwowy, ale koncert przerasta wszelkie oczekiwania.

 

1998 — Doskonalenie się

Po debiutanckim pojawieniu się na żywo Nightwish gra tylko kilka wybranych koncertów, ponieważ obowiązkowa służba wojskowa i studia uniemożliwiają odbycie trasy koncertowej. Podczas ich drugiego występu w Lepakko, w Helsinkach, wszyscy są mocno zdenerwowani: Turunen wybucha płaczem na scenie a Tuomas prawie mdleje z czystego podniecenia. Mimo to, zespół przechodzi swoją próbę ognia śpiewająco, bez blizn emocjonalnych czy fizycznych.

Latem, Nightwish rekrutuje stałego basistę, Samiego Vänskę i wspólnie pracują nad nowym materiałem. Już na początku sierpnia wchodzą do studia. Oceanborn, album znacznie bardziej potężny i profesjonalny od ich debiutu, zostaje wydany w dniu 7 grudnia. Zmiksowany przez Mikko Karmilę, który będzie później ich zaufanym sojusznikiem, Oceanborn zyskuje piątą pozycję na fińskich listach przebojów. Ten sukces zaskakuje wszystkich, choć singiel Sacrament of Wilderness podbił już pierwszą pozycję list przebojów singli.

 

1999 — Ahoj, zagranico!

Oceanborn zostaje wydany międzynarodowo podczas wiosny, wzmocniony nowym singlem Sleeping Sun, który w ciągu kilku tygodni sprzedaje się w więcej niż 15 tysiącach egzemplarzach w samych Niemczech.

Gdy chłopcy wychodzą z wojska, Nightwish w pełni wraca do obiegu. A skoro został zarezerwowany dla większości głównych fińskich festiwali, lato zapowiada wściekłe koncertowanie.

Żywy sezon festiwalowy kończy się szczęśliwie, zważywszy, że zarówno album Oceanborn jak i singiel Sacrament of Wilderness pokryły się złotem. Niedługo potem Nightwish rozpoczyna swoją pierwszą europejską trasę koncertową supportując zespół Rage przez cztery tygodnie listopada i grudnia.

 

2000 — Pierwsza, światowa trasa

Nowe milenium zaczyna się od wzmożonej aktywności gdy Nightwish przez pierwsze tygodnie stycznia nagrywa swój trzeci album. Zespół bierze też udział w konkursie piosenki – Eurowizji. Mimo przewagi głosów publiczności jury dokonuje decyzji ostatecznej: nie chcą by Nightwish reprezentował Finlandię w finale.

Wishmaster zostaje wydany w połowie maja. Zespół świętuje tę okazję koncertem w Ice Hall w Kitee. Album rośnie do numeru jeden w fińskiej liście przebojów i utrzymuje się tam przez trzy tygodnie zdobywając złotą płytę. Wczesnym latem Wishmaster zostaje wydany międzynarodowo i krążek zostaje albumem miesiąca w kilku magazynach, głównie w Niemczech.

Wzmocniony sukcesem Wishmastera, Nightwish rozpoczyna swoją pierwszą światową trasę koncertową gdzie latem występuje przed szalonymi widzami z Brazylii, Chile, Argentyny, Panamy i Meksyku. Jesienią Nightwish przygotowuje swoją pierwszą europejską trasę i pod koniec listopada leci do Ameryki Północnej by po raz pierwszy zagrać dwa koncerty w Montrealu.

By zwieńczyć gorączkowy rok, Nightwish daje koncert w Tampere nagrany na DVD. Podczas koncertu w Pakkahuone zespół otrzymuje prezent w postaci kilku cennych wspomnień: sprzedaż krajowa Wishmastera zdobywa dla nich platynową płytę.

 

2001 — Z kryzysu do nowego rozmiaru

Nie ma przerwy dla Nightwish, ponieważ zespół natychmiast uderzył do studia po fińskiej trasie, na początku roku. EP Over the Hills and Far Away zostaje wydany w czerwcu i utrzymuje się na listach przebojów przez prawie rok. Koncert nagrany w Pakkahuone pojawia się w kwietniu, zatytułowany From Wishes to Eternity — Live.

Nightwish gra swój ostatni koncert w tym roku w Nivali, w środku Września, który równie dobrze mógłby być ich łabędzim śpiewem. Zainteresowanie Vänski zespołem słabnie, Turunen spędza coraz mniej czasu z resztą muzyków i pojawia niezliczona ilość problemów. Po zakończeniu trasy Holopainen ogłasza, że historia Nightwish zbliża się ku końcowi.

Podczas jesiennej wędrówki w dziczy Laponii mózg operacji zmienia zdanie: Nightwish będzie kontynuował karierę, ale po dokonaniu kilku zmian. Ewo Pohjola z Spinefarm Records zostaje menadżerem zespołu, King Foo Entertainment zaczyna rezerwować koncerty a Vänskä zostaje zastąpiony przez basistę i wokalistę Marco Hietalę.

By zaznaczyć początek nowej ery, zespół zakłada sklep ze swoimi gadżetami i otwiera go w listopadzie na swojej oficjalnej stronie.

 

2002 — Złote płyty i wyprzedane koncerty

Nightwish ponownie nabiera pędu gdy w styczniu muzycy zaczęli nagrywanie Century Child. Na początku maja zostaje wydany singiel Ever Dream i zdobywa złotą płytę w Finlandii w dwa dni. Po trzech tygodniach, Century Child zdobywa jeszcze więcej: złoto po zaledwie dwóch godzinach. W Niemczech album pojawia się na 5 miejscu oficjalnej listy przebojów.

Północnoamerykańska trasa w lipcu okazuje się sukcesem z wieloma wyprzedanymi koncertami. Dobra passa kontynuowana jest w Korei Południowej, Rosji i w całej Europie.

Pod koniec tego roku Nightwish robi przerwę, ale muzycy wciąż są zajęci innymi projektami jak Sethian, For My Pain, Trio Niskalaukaus, Altarian, czy Tarot.

 

2003 — Koncerty, DVD i praca w studiu

Nightwish kończy rok głośnymi występami w Niemczech w König-Pilsener Arena, Oberhausen i w Zenith, w Monachium. W końcu zespołowi udaje się zagrać zaledwie kilka fińskich koncertów, ale za to pojawiają się na takich festiwalach jak Bloodstock (Wielka Brytania), Niżu (Holandia) i M’era Luna (Niemcy). Za oceanem grają w takich miejscach jak Nowy Jork, Atlanta, i Meksyk.

Film dokumentalny End of Innocence zostaje wydany na początku października i przez ostatnie miesiące roku zespół nagrywa swój piąty album.

 

2004 — Najpopularniejszy zespół w Europie

Początek 2004 roku szybko przemija w studiu i już w czerwcu zostaje wydany album Once: godzinne muzyczne arcydzieło, które wprowadza nowy posmak do brzmienia zespołu. Brytyjski geniusz, Pip Williams stworzył kilka majestatycznych orkiestrowych i chórowych aranżacji. Do tego muzyk, rodowity Amerykanin, John Two-Hawks pojawia się w utworze Creek Mary’s Blood.

Once wspina się na szczyty list przebojów w Finlandii, a także w Niemczech, Norwegii, na Węgrzech i w Grecji. Staje się najpopularniejszym albumem lata w Europie. Pierwszy singiel Nemo poprzedza pozostałe: Wish I Had an Angel, Kuolema tekee taiteilijan, oraz The Siren.

Trasa koncertowa promująca Once rozpoczyna się późnego maja w Kitee w Ice Hall i zabiera Nightwish w podróż przez USA, Południową Amerykę i Europę.

 

2005 — Koniec trasy, koniec ery

Jako że światowa trasa Once krzyżuje się przez Europę w lutym, Holopainen i Hietala robią krótką przerwę i lecą do Finlandii gdzie zostają obdarowani nie mniej niż pięcioma nagrodami na prestiżowej Gali Emmy. Europejska część trasy kończy się na wielką skalę gdy zespół gra w Stuttgarcie, w Niemczech, dla ponad 10 tysięcy ludzi.

Podczas pracowitego lata, Nightwish pojawia się wraz z takimi gwiazdami jak Iron Maiden i Mötley Crüe. Początek jesieni nie daje zespołowi wytchnienia, gdyż kontynuują wyprzedawanie takich miejsc jak Hammersmith Apollo, Londyn i grają wraz z The Scorpions na arenie w São Paulo. We wrześniu zostaje wydany album z największymi hitami grupy: Highest Hopes: The Best of Nightwish.

Światowa trasa Once kończy się wyprzedanym koncertem w Hartwall Areena w Helsinkach, gdzie ponad 12 tysięcy fanów wypełnia arenę. Ostatni koncert trasy zostaje zarejestrowany na nadchodzącym DVD End of an Era.

W sumie, trasa promująca album Once składała się z ponad 130 koncertów, umożliwiając fanom z takich miejsc jak Australia, Kolumbia, Polska, Portugalia i Grecja zobaczenie zespołu po raz pierwszy. Po niestrudzonym koncertowaniu sprzedano około milion kopii Once.

Jednakże, rok się jeszcze nie skończył — bynajmniej. Natychmiast po ostatnim koncercie, Tarja Turunen otrzymuje otwarty list podpisany przez wszystkich muzyków z zespołu. Ich przekaz jest prosty: Holopainen, Nevalainen, Vuorinen, i Hietala decydują kontynuować Nightwish bez Turunen. Światowa trasa Once pokazała reszcie zespołu, że współpraca z Turunen oraz jej mężem (a także menadżerem) Marcelo Cabulim stała się niemożliwa.

 

2006 — Nowe wydania, nowe plany

Podczas gdy cała wrzawa, spowodowana odejściem Turunen, powoli zanika, Nightwish ogłasza poszukiwania nowej wokalistki. Wczesnym latem zostaje wydane DVD End of an Era wraz z biografią autorstwa Mape Ollila zatytułowaną Once upon a Nightwish.

Muzycy spędzają swoje lato na fińskiej wsi, ćwicząc i aranżując piosenki do ich nadchodzącego albumu. Nagrania rozpoczynają się we wrześniu.

 

2007 — Ogłoszono nową wokalistkę, świat czeka

W sumie, Nightwish otrzymuje ponad dwa tysiące demówek od pełnych nadziei wokalistek. Zadanie wydaje się być nieskończone, choć powoli, ale pewnie zmniejsza się liczba kandydatek. Po długich rozważaniach zespół wybiera Anette Olzon ze Szwecji jako twarz zespołu. Nagrywanie Dark Passion Play jest kontynuowane w studiu Abbey Road, w Londynie i w Finnovox, w Helsinkach.

Zasłona tajemnicy unosi się pod koniec maja, kiedy Nightwish ogłasza tożsamość ich nowej wokalistki wraz z wydaniem pierwszego singla nadchodzącego albumu Eva. Kolejny singiel Amaranth zostaje wydany przed premierą Dark Passion Play zaplanowaną na koniec września. Wielopłaszczyznowy album sprzedaje się w 50 tysiącach kopii jednego dnia w Finlandii.

Podobnie jak Once wprowadziło nowe wpływy do brzmienia zespołu kilka lat wcześniej, Dark Passion Play także wprowadza grupę na nieznane wody: Master Passion Greed jest prawdopodobnie najostrzejszym utworem jaki Nightwish kiedykolwiek nagrał, podczas gdy Last of the Wilds wraz z multi-instrumentalistą Troyem Donockleyem zabiera słuchacza do wrzosowiska szkockich wzgórz.

Światowa trasa promująca album Dark Passion Play zaczyna się trzema sekretnymi, rozgrzewającymi koncertami pod różnymi pseudonimami i podczas jesieni zespół intensywnie występuje w Stanach a także w Skandynawii. Teledysk dla The Islander zostaje nakręcony w Laponii, i jak sami zobaczycie, ta produkcja będzie miała długotrwały wpływ na przyszłość Nightwish.

 

2008 — W trasie

Intensywna, światowa trasa koncertowa promująca album Dark Passion Play jest kontynuowana w pierwszy dzień nowego roku w Helsinkach i zabiera Nightwish w podróż po całym świecie: od Australii do Dalekiego Wschodu, od Ameryki Północnej do Południowej aż do Europy. Nie wcześniej niż pod koniec roku zespół robi sobie zasłużony odpoczynek.

 

2009 — Koniec próbnej trasy, początek nowego albumu

Światowa trasa promująca album Dark Passion Play jest kontynuowana w marcu gdy zostaje wydane nowe EP na żywo Made in Hong Kong (and in Various Other Places). Europejskie miejsca koncertowe stały się gigantyczne gdy Nightwish pojawia się na takich arenach jak Ahoy, Rotterdam i Zenith w Paryżu.

Po wiosennej trasie w Stanach i kilku europejskich festiwalach latem, światowa trasa Dark Passion Play (podczas której zespół wystąpił nie mniej niż 200 razy) kończy się wyprzedanym koncertem w Hartwall Areena w Helskinach. Po trasie zespół znika z życia publicznego, ale poza centrum zainteresowania dzieje się wiele rzeczy, ponieważ przygotowania do nowego studyjnego albumu są już w pełnym rozkwicie.

2010 — Przygotowanie następnego ruchu

Pierwsze miesiące roku są spędzane na pisaniu muzyki i tekstów. W kwietniu Holopainen jest gotów by nagrać wczesne demo nadchodzącego albumu Imaginarium. Podczas gorącego lata Nightwish organizuje swój własny kemping, niedaleko Kitee, gdzie ćwiczą i aranżują materiał na album. Proces ten zajmuje im kilka miesięcy.

Nagrania rozpoczynają się w październiku w Petrax Studio w Holla, w Finlandii. Perkusja, bass i partie gitary zostają ukończone pod koniec roku.

 

2011 — Nie jeden lecz dwa: album i film!

Luty zaczyna się eksplozją gdy Holopainen wypowiada następujące zdanie: Nagrywamy album koncepcyjny gdzie nastroje w piosenkach zmieniają się jeszcze bardziej radykalnie niż kiedykolwiek. Nasz park rozrywki, jego surrealizm i podróże w stylu Burtona/Gaimana/Dalego są niemal gotowe.

Po nieco ponad tygodniu zespół ujawnia pilnie strzeżoną tajemnicę. Jak oznajmia prasa: Po cichu, wraz z nachodzącym albumem, Nightwish także pracuje nad filmem. Imaginarium jest muzyczną fantazją opartą na albumie o tym samym tytule i jego 13 piosenkach.

Podwójna natura Imaginarium została poczęta lata wcześniej, gdy Holopainen zaprezentował Stobe Harjemu — reżyserowi teledysku The Islander — pomysł na nagranie 13 teledysków na album. Zgodnie z sugestią reżysera dodano trochę dialogów pomiędzy piosenki. Ostateczna idea krystalizuje: Imaginarium będzie pełnometrażowym filmem z fabułą.

Nagrania Imaginarium są kontynuowane przez pierwszą część roku w Helsinkach i w Londynie. Po raz kolejny Nightwish zaufał Pipowi Williamsowi z aranżacją orkiestry i chórów. Tym razem znajdować się będzie również dziecięcy chórek wraz z kilkoma nowymi elementami. Po zarejestrowaniu przez Anette Olzon wokali w kwietniu, Mikko Karmila mógł zacząć ostateczne miksowanie albumu.

Późnym latem, Nightwish zmienia pisownię tytułu na Imaginaerum i ogłasza, że nowy album ujrzy światło dzienne w Finlandii późnego listopada. Singiel Storytime zostaje wydany jako przedsmak 75-minutowej jazdy rollercoasterem.

W połowie września Nightwish leci do studia filmowego w Montrealu, gdzie ekipa pracuje nad Imaginaerum. Partie muzyków zostają uwiecznione podczas intensywnego tygodnia.

W tym samym czasie zespół ogłasza ich nadchodzący koncert w Europie, podczas gdy szczegóły fińskiej trasy zostają ujawnione pod koniec października. Światowa trasa rozpocznie się w Los Angeles, 21 stycznia 2012 roku.

Ostatnie tygodnie 2011 będą równie interesujące, gdyż nowy rok powinien stać się najbardziej urozmaiconym i ekscytującym w historii Nightwish…

 

2012 – Fantastyczne koncerty, niespodziewane zmiany, premiera filmu

Mając intensywnie przećwiczone nowe utwory w Notsuri, w Helsinkach, na początku roku, Nightwish poddaje testom swój nowy set podczas „sekretnego”, rozgrzewającego koncertu w Key Club, w Los Angeles, 19 stycznia jako „Rubber Band of Wolves”. Pierwszy prawdziwy koncert podczas trasy promującej album Imaginaerum odbył się dwa dni później w słynnym Amfiteatrze Gibsona (Gibson Amphitheather).

Wiosna widzi zespół grający na fińskich, ukraińskich, rosyjskich i europejskich arenach, gdzie tysiące fanów może podziwiać masywne Nightwishowe koncerty, pełne wielkich ekranów i spektakularnej pirotechniki. Legendarne miejsca, wliczając w to Hanns-Martin-Schleyer-Halle w Stuttgarcie, w Niemczech, oraz Hallenstadion w Zurychu, w Szwajcarii, mogą pochwalić się pojemnością ponad 10.000 fanów.

Po sezonie festiwalów, w tym występów na Masters of Rock, Nova Rock, Download i Ruisrock, Nightwish wyrusza w Północnoamerykańską trasę, nie zważając na to, że ta część trasy stanie się jedną z najbardziej pamiętnych wędrówek.

Niespodziewany łańcuch wydarzeń rozpoczyna się pod koniec września, kiedy wokalistka, Anette Olzon, zapada w chorobę i zostaje odesłana do szpitala tuż przed koncertem w Denver, CO. Jako, że Nightwish nie chce rozczarować fanów, którzy wypełnili salę koncertową, po krótkiej naradzie postanawiają, że wyjdą na scenę wykonując utwory z pomocą wokalistek z supportu, grupy Kamelot: Elizą Ryd oraz Alissą White-Gluz.

Olzon wraca by przewodniczyć zespołowi podczas jeszcze jednego występu, choć nikt nie może zapobiec końcowi kolejnego rozdziały w historii Nightwisha. Po koncercie w Salt Lake City, 29 września, Olzon i zespół rozstają się.

Sytuacja ta jest wyzwaniem, ponieważ profesjonalna etyka Nightwisha nie pozwala im odwołać pozostałej części trasy w Ameryce Północnej, liczącej jedenaście koncertów. Zespół natychmiast skontaktował się ze swoją starą przyjaciółką, Floor Jansen, która udowodniła swoich wokalnych umiejętności w holenderskiej grupie After Forever. Harmonogram wygląda niemal niemożliwie, ale naprzeciw wszystkim sprzecznościom, Nightwish wychodzi na scenę 1 października z Floor jako ich wokalistka. Mając przećwiczone partie wokalne podczas międzykontynentalnego lotu, Jansen radzi sobie z tym ogromnym wyzwaniem niesamowicie dobrze a zespół może odetchnąć z ulgą. Trasa może być kontynuowana a co najważniejsze, Floor której wyćwiczony wokal i zaangażowanie na scenie są natychmiastowo rozpoznane, zyskuje ciepłe powitanie od fanów w West Coast, na Florydzie i gdziekolwiek w Stanach.

Trasa promująca najnowszy album jest kontynuowana na początku listopada w Wielkiej Brytanii. Następnie zespół wraca do domu niecierpliwie oczekując światowej premiery filmu Imaginaerum by Nightwish w Hartwall Areena w Helsinkach, 10 listopada, gdzie Nightwish gra na wyprzedanej arenie. Pełne sukcesów wydarzenie pozostawia u wszystkich ciepłe wspomnienia. Ponadto wino Imaginaerum oraz soundtrack Imaginaerum – the score stają się dostępne.

Jest nadal sporo pracy do wykonania przed świętami Bożego Narodzenia, jednakże trasa jest kontynuowana w Ameryce Południowej, gdzie zespół gra dziesięć koncertów. Słynni pasjonaci i gorącokrwiści Latynoscy fani dają nowej wokalistce wibrujące powitanie. Pełen wydarzeń rok kulminuje się w dwóch pamiętnych występach w Buenos Aires. Następnie łapią oddech z ulgą, który można usłyszeć nawet w Finlandii.

 

2013 – Prestiżowe nagrody, dokument filmowy, wydanie na żywo, nowy album

Nightwish rozpoczyna rok 2013 z wielkim hukiem, wskakując w samolot natychmiast po Sylwestrze by zagrać w Australii i Nowej Zelandii, wymieniając Fińską zimę na ciepłe fale Australii.

Podczas gdy wiosna jest cicha na froncie koncertowym, są laury do zebrania: w Finlandii nagroda Emmy w marcu w kategoriach: metalowy album roku, zespół roku Film Imaginaerum zostaje wydany w wielu formatach w kwietniu.

Zespół uderza na trasę ponownie w maju, grając cztery koncerty w Japonii. Wystawa Nightwish zostaje otwarta w Kitee, w Finlandii, gdzie w lokalnym muzeum goście mogą obejrzeć artefakty związane z historią zespołu.

Kolejny sezon festiwalowy rozpoczyna się występem podczas Sauna Open Air w Tampere, w Finlandii. W atrakcje lata zaliczają się również koncerty na Ilosaarirock w Joensuu, „domowy festiwal” dla zespołu, gdzie grają przed 25 tysiącami ludzi, Byblos w Lebanon oraz Midnattsrocken w Lakselv, w północnej Norwegii.

Jest podekscytowanie w obozie Nightwish na początku sierpnia, ponieważ koncert podczas Wacken Open Air zostanie nagrany na potrzeby nadchodzącego wydawnictwa na żywo. Ponad 80 tysięcy fanów doświadczyło spektakularnego występu w północnych Niemczech. Tydzień później trasa promująca album Imaginaerum, która trwała 18 miesięcy i liczyła ponad 100 koncertów zostaje zakończona występem podczas festiwalu M’era Luna.

We wrześniu Nightwish staje się bardziej rozpoznawalny w Niemczech, jako że magazyn Metal Hammer przyznał grupie nagrodę za „najlepszy międzynarodowy zespół”.

Na początku października fani Nightwish są wstrząśnięci wieścią o nowym składzie: będąc zaakceptowaną przez fanów, Floor Jansen zostaje ogłoszona nową wokalistką, a brytyjski multiinstrumentalista Troy Donockley, który współpracował z zespołem przez lata zostaje jednocześnie potwierdzony jako stały członek zespołu.

Pod koniec listopada zostaje wydane DVD/Blu-Ray Showtime, Storytime, gdzie oprócz spektakularnego występu podczas Wacken Open Air znajduje się dwugodzinny dokument zatytułowany „Proszę, naucz się setlisty w 48 godzin”. Wyreżyserowany przez Ville’a Lipiäinena, film pokazuje zespół podczas ich przejażdżki rollercoasterem na trasie promującej Imaginaerum.

Więc co dalej z Nightwish?

W 2014 zespół skupi się na pisaniu nowego albumu zaplanowanego na wiosnę 2015, gdy nowa trasa zostanie zaplanowana. Jako przedsmak tego, co nadejdzie zdradzamy, że na nadchodzącym albumie, między innymi, znajdować się będzie najdłuższy utwór w historii zespołu…

 

2014: Kończenie prac nad Endless Forms Most Beautiful, Jukka Nevalainen wycofuje się na drugi plan, światowa trasa zaczyna nabierać kształtu

Wspólny rok Nightwisha rozpoczyna się od zimowego spotkania - pod dyskusję pomiędzy członkami zespołu i personelem zarządzającym poddany zostaje ósmy album studyjny grupy oraz światowa trasa, która będzie go promować. Prace nad tekstami piosenek i kompozycjami na album Endless Forms Most Beautiful trwają już od dłuższego czasu, a szczegóły są dopracowywane: na przykład końcowy kawałek albumu będzie najbardziej obszernym dziełem stworzonym przez zespół do tej pory.

Później, wiosną, Tuomas Holopainen i inżynier dźwięku / asystent producenta, Tero "TeeCee" Kinnunen wycofują się do domku w pobliżu Hämeenlinna, aby rozpocząć nagrywanie nowych utworów. Pozostali członkowie Nightwish bez opóźnień dostają demówki, więc muzycy wchodzą w swoje role, by opanowywać rozbudowane utwory.

W lipcu wszystko zaczyna nabierać kształtu. Do końca września Nightwish wycofuje się do oazy spokoju na kempingu Röskö w Kitee, w celu przeprowadzenia prób i nagrania fragmentów nadchodzącego albumu zespołu. Praca różni się pod tym względem od metody zastosowanej na przykład w albumie "Imaginaerum", do którego próby odbyły się również w Röskö, ale faktyczne nagrania miały miejsce m.in. w studiu Petrax.

Lato nie mija jednak gładko. Pod koniec lipca Nightwish doznał nieoczekiwanego niepowodzenia, kiedy jeden z członków założycieli zespołu, perkusista Jukka Nevalainen, został zmuszony do odejścia, w trakcie przygotowywania nowego albumu. W ostatnich latach Nevalainen cierpiał na poważne zaburzenia snu i został zastąpiony przez wirtuoza bębnów Kai'a Hahto, który jest nie tylko zdolny do nagrania albumu, ale także do udziału w nadchodzącej trasie. Mimo, że muszą przetrwać te nieprzyjemne chwile, inni członkowie Nightwish dzielą wspólną radość ze świadomości, że Nevalainen będzie nadal ściśle z nimi współpracować w tle i może pewnego dnia wrócić za perkusję. Nie zapominajmy również o wsparciu otrzymanym z wyżej wymienionego tła. W tym samym czasie, gdy zespół pracuje nad nowym materiałem, kierownictwo Nightwish zarywa noce, na przykład, planując nadchodzącą światową trasę.

Kai Hahto okazuje się godnym zaufania uzupełnieniem. Perkusista szybko poznaje meandrujące utwory Endless Forms Most Beautiful, a zespół jest w stanie uniknąć zmian w ich harmonogramie nagrywania, który na jakiś czas został rozbity. Przed końcem września ponad osiemdziesiąt minut instrumentalnych partii zespołu jest już zapisane na taśmie.

Angel Studios w Londynie i zaufany aranżer partii orkiestrowych, Pip Williams są oczywiście zaangażowani w przygotowanie nowego materiału Nightwish. Prawie wszyscy członkowie zespołu udają się do Wielkiej Brytanii na początku października i jeszcze raz, głęboko w studiu Angel, niezapomniane wrażenia poddają się interpretacjom niewiarygodnie utalentowanych brytyjskich muzyków.

Z Londynu kontynuują podróż do studia w Oksfordzie, gdzie słynny biolog ewolucyjny Richard Dawkins unieśmiertelnia część mówioną do albumu Nightwish. Ten dzień nagrywania potwierdza, zgodnie z oczekiwaniami, jedną z najważniejszych cech całego projektu nagraniowego - w końcu słynne dzieła Dawkinsa, takie jak "Bóg urojony" i "Najpiękniejsze widowisko świata", są bardzo ważnymi źródłami inspiracji dla nowego albumu Nightwish, który chwali osiągnięcia nauki.

Na początku listopada zaufany realizator dźwięku Mikko Karmila bierze się do pracy. Ma przed sobą ważne zadanie, ponieważ chociażby ostatni utwór z albumu, 24-minutowy "The Greatest Show On Earth", jest połączeniem z setek nagranych ścieżek. Poza tym wiele innych nowych piosenek trwa po pięć czy sześć minut, więc z pewnością jest bardzo dużo miksowania, aby się z tym uporać, nawet jeśli powiew świeżości sprawia, że album jest bardziej "zorientowany na zespół" niż poprzednie dzieła.

Miksowanie kończy się zgodnie z harmonogramem, tuż przed świętami Bożego Narodzenia. Odpowiedzialność za pejzaż dźwiękowy spoczywa na Holopainenie, Kinnunenie i Karmili, a świeży materiał zostaje wysłany do innych członków zespołu w celu sprawdzenia, a po ostatnich poprawkach i masteringu zostają umieszczone na nowym albumie Nightwish.

 

2015: Nowy singiel "Élan" - poprzedzający album Endless Forms Most Beautiful - zostaje wydany, rozpoczyna się światowa trasa w Stanach Zjednoczonych

Mika Jussila masteruje Endless Forms Most Beautiful w studio Finnvox w Helsinkach w połowie stycznia. Zespół jest bardzo zadowolony z efektu, a w uśmiechu Floor Jansen, wokalistki, śpiewającej na swoim pierwszym albumie Nightwisha, można dopatrzeć się znamion czegoś niezwykłego, gdy mówi:

„To nie tylko najlepszy album, na którym śpiewałam, ale właściwie najlepszy album w historii.”

Singiel „Élan” i teledysk pod tą samą nazwą, uświetniony występem fińskich legend aktorskich, ma premierę 13 lutego, a nowy album – pod koniec marca. Światowa trasa Nightwisha zaczęła się na początku kwietnia w słynnej sali Hammerstein Ballroom w Nowym Jorku. Trasa ostatecznie przeniosła zespół ze Stanów Zjednoczonych do Japonii oraz w rozmaite miejsca pomiędzy nimi. Trasa licząca 151 występów objęła, między innymi, rejs Nightwisha po Morzu Bałtyckim, występ na prestiżowym brytyjskim festiwalu Download w Donington,  pierwszy występ zespołu na Rock in Rio w Brazylii dla widowni składającej się z 85000 widzów i, kolejny triumf, wyprzedany występ (jako pierwszy fiński zespół w historii) na Wembley SSE Arena w Londynie, w Anglii. To wszystko, razem z kolejną wielką produkcją na stadionie Ratina w Tempere, w Finlandii, zostało uwiecznione na Vehicle of Spirit – DVD koncertowym wydanym w okresie bożonarodzeniowym, w 2016 roku.‍

Finalnie, krążek Endless Forms Most Beautiful zakończył 2015 rok jako najlepiej sprzedający się album w Finlandii, gdzie pokrył się podwójną platyną. Jednocześnie album zdobył złoto w Niemczech, Szwajcarii i w Czechach.

Przerwa była potrzebna. Nawet Tuomas Holopainen przyznał, że czuje się „pusty, jeżeli chodzi o piosenki Nightwisha”.

Jednak, podczas przerwy, Tuomasa opanował niespodziany czar produktywności, pod wpływem którego napisał piosenki dla projektu pobocznego jego i Troya, Auri, co sprowokowało dalszy napływ kreatywnej energii.

 

2018: DECADES: SKŁADANKA, TRASA I NOWE WYDAWNICTWO KONCERTOWE

Po zasłużonej przerwie, 9 marca 2018 roku, premierę miała składanka. W ramach świętowania dwóch dekad pod słońcem, Decades: An Archive of Song – 1996–2015 było pierwszą kompilacją w całości wyselekcjonowaną przez Nightwisha. Podwójny album nadzorowany przez Tuomasa Holopainena stanowi galerię muzycznej ewolucji w odwróconej chronologicznie kolejności, od 2015 do pierwszego demo, na wzór książki Richarda Dawkinsa „Opowieść Przodka”, która wyjaśnia niuanse ewolucji od chwili obecnej do początków życia. 

‍Po premierze składanki zespół ruszył w trasę, podczas której wykonywał odświeżone rearanżacje ich starych piosenek; teraz dostosowane do sześcioosobowego składu. Ulubione kawałki fanów z dawnych czasów, oryginalnie wykonywane przez Tarję Turunen i Anette Olzon, zyskały nowy blask, dzięki etnicznym instrumentom Troya i bujnym harmoniom trzech wokalistów, które miały stać się podstawą nowego brzmienia zespołu. 

Ta wokalna triada wraz z jej niepodrabialnym połączeniem miały odegrać istotną rolę w następnym albumie studyjnym. 

‍Po 82 występach i dziewięciu miesiącach, trasa Decades World Tour zakończyła się i zasłużenie powiła wydawnictwo koncertowe dla potomnych. Decades Live in Buenos Aires – chlubny album koncertowy daje nowe życie starszym utworom w katalogu zespołu i pokazuje zżytą grupę z magiczną chemią u szczytu kondycji. Także i to wydawnictwo zadebiutowało na pierwszym miejscu fińskich list i trafiło do pierwszej dwudziestki list w jedenastu innych krajach. ‍

 

2019 – 2020: HUMAN. :||: NATURE. W NOWYM ŚWIECIE

Po raz kolejny nagrane w wersji demo i ćwiczone na obozie zespołu w Röskö piosenki do nowego albumu Human. :||: Nature. zostały skompletowane w październiku 2019 roku. Potężny podwójny album ma być kolejnym odważnym krokiem naprzód dla zespołu: pierwsza płyta żegna gigantyczny znak rozpoznawczy Nightwisha – orkiestrę i składa się z organicznego heavy metalowego brzmienia akompaniowanego „tylko” przez chór i smyczki. Na drugiej płycie orkiestra zajmuje frontowe i centralne miejsce, podczas gdy zespołu brakuje, poza bezsłownym śpiewem wspaniałej trójcy w tle.   

Najbardziej uderzającym aspektem nowego albumu, który obserwuje ludzkość z mnóstwa perspektyw, są trójwokalne harmonie, które zaszczycają wszystkie piosenki. Drugi krążek owego masywnego dzieła to twór instrumentalny, list miłosny Tuomasa Holopainena do natury w ośmiu częściach, zwieńczony partiami mówionymi brytyjskiej aktorki Geraldine James. 

Poprzedzony‍ przez singiel „Noise” wraz z prowokacyjnym teledyskiem, stawiającym czoło tematyce niewolnictwa człowieka względem technologii cyfrowej, który miał premierę 7 lutego, album Human. :||: Nature. został wydany w kwietniu 2020 roku. Choć pozbawiony orkiestry, wieloaspektowy i złożony album może być najbardziej ambitnym dziełem, jakie Nightwish dotychczas stworzył. To muzyczny wyczyn, który obejmuje wszystkie rozległe kierunki i odnosi się do tak wielu źródeł literackich i naukowych oraz ukłonów w stronę własnej historii, że słuchacze będą się bawić latami, próbując je wszystkie rozgryźć.

Trasa The Human. :||: Nature. World Tour miała rozpocząć się w Oulu, w Finlandii, wraz z tajnym koncertem 10 kwietnia, ale już pod koniec 2019 roku, natura zadecydowała inaczej i uderzyła w człowieka pandemią koronawirusa, zamykając granice wszędzie i zmuszając świat do gwałtownego zatrzymania. 

Na począ‍tku sierpnia 2020 roku została otwarta wystawa Kitee Tourist Information – A Nightwish Story zaprojektowana przez grafika zespołu, artystę, ToxicAngel i dedykowana wszystkiemu, co jest związane z Nightwishem. Wszystkie stare memorabilia z wcześniejszego muzeum, plus rozległa kolekcja innych materiałów dotyczących Nightwisha, takich jak instrumenty, nagrody, sprzęt sceniczny z legendarnego występu na Wembley, rekwizyty z teledysków do „Élan” i „Noise”, zostały przeniesione do nowej lokalizacji. 

Epidemia‍ COVID-19 objęła cały świat na różnych poziomach lockdownem i uczyniła międzynarodowe trasy koncertowe niemożliwymi do odwołania. Dlatego też przyszłe przedsięwzięcia koncertowe Nightwisha nie zostały jeszcze zdeterminowane, ale, czy to będzie pół roku, rok, czy więcej, pewnego dnia świat znów się otworzy… Jeszcze zobaczycie. 

 

Źródło: Nightwish.com | Tłumaczenie: Adrian, Evi, Taiteilija