Maciek

Ten słynny filmik biografia Tuomasa, to tam jest sporo w pokoju pokazane, generalnie pokój wygląda jak pokój nastolatka ;), nic się nei zmieniło od tamtego czasu i może dobrze bo każdy artysta to poniekąd "duże dziecko" :)

To przede wszystkim już jest jej prywatny blog jako Anette Olsson, wielu artystów także prowadzi blogi i nawet więcej informuje o sobie ;) Książkę chętnie poczytam w sumie to bedzie pierwsza rzecz od kogoś kto "byl w srodku nw", mam nadzieje że kiedys moze Tuomas albo Marco napisza biografię ;)

Nie wiem na ile tłumaczenie z fińskiego jest dobre ale to co Marco powiedział to naprawdę niezła beka :D ale na takich nagrodach wszystko jest dopuszczalne a i z czasem lepiej humorem odebrać zamiast zanudzić publikę ;)

[align=justify]Jak obwieszcza news na stronie Nightwish, zespół został właśnie uhonorowany dwiema nagrodami Emma (fińskiego przemysłu muzycznego).Nagrody otrzymał w kategorii "Najlepszy zespół 2012" oraz "Najlepszy album metalowy 2012" dla Imaginaerum. To już nie pierwsza taka nagroda dla zespołu tym bardziej radzi bądźmy że Nightwish stale cieszy się niesłabnącą popularnością i renomą. Na ceremoni pojawił się osobiście Marco który odebrał wyróznienia dla zespołu. Zastanawiam się czemu Imaginaerum zostało policzone za 2012 rok ale to problem organizatorów, najwazniejsza jest nagroda :D [/align]

Osobiscie bardzo lubię Anette rozmawiałem z nią chwilę na spotkaniu w Krakowie, bardzo sympatyczna otwarta, mimo zmęczenia i długiej podróży podpisywała płyty i rozmawiała z chęcią :). Szczerze mówiąc dla mnie zawsze wokal w Nightwishu był dodatkiem, nie czymś co jest istotą grupy,moze dlatego że wiedziałem że wokalistki w nw nie sa jakby pełnoprawnymi członkami grupy (nie biorą udziału w próbach, w pisaniu i tworzeniu kawałków, w tekstach itd).Wyrzucenie Tarji specjalnie az tak zaskakujace nie było. Wiedziałem że obojętnie kto przyjdzie powitam go z otwartymi rękami, mając wiare w talent maestro, w końcu wybór był poprzedzony licznymi przesłuchaniami i podjęty jednogłośnie więc to była bardzo świadoma decyzja świadomych muzyków. Poza tym przyznam się że wokal Anette wpasował się w kierunek w jaki rozwija się Nightwish czyli podporządkowanie wszystkiego utworowi i zwiekszenie róznorodności (wiecej Marco, wiecej fragmentów instrumentalnych, eklektyzm gatunkowy, jeszcze większe wycofanie wokalu w miksie do tyłu co za tym idzie jeszcze wieksze przeniesienie cięzaru na muzykę) Wiem tez ze polubię ewentualną czwartą wokalistkę jesli bedzie, tak samo jak lubię Tarję, Anette, Floor ;), ciekaw jestem tej książki..

No ba klasyka ;), w sumie jeden z najlepszych kawałków kredek, zresztą ja głównie lubię właśnie te bardziej melodyjne numery. A ode mnie Elfenthal, wokalistka to jedna z moich absolutnych faworytek.

Ostatnia Przejażdżka Dnia Żyjemy w każdej chwili za wyjątkiem obecnej dlaczego nie rozpoznajemy twarzy kochających nas tak bardzo Cóż jest Bogiem jeśli nie iskra rozpoczynająca życie, uśmiech nieznajomego słodka muzyka, rozgwieżdżone niebo cud, tajemnica, gdziekolwiek mnie droga poprowadzi wczesne pobudki w tętniącym życiem domu zapach świeżo skoszonej trawy w porannym słońcu otwórz bramy parku rozrywki czekającego że... Będziesz ujeżdzał dzień, każdy dzień aż do zachodu słońca znajdując drogę powrotną do domu* Pewnej nocy obudzimy się dla karnawału życia piękno przejażdzki przed nami co jest w uniesieniach niesamowita Trudno zapalić świeczkę a łatwiej po prostu przekląć ciemność ten moment jest świtem człowieczeństwa ostatnią przejażdżką dnia Obudź się, Martwy Chłopcze wejdź do krainy przygód iluzjoniści, magicy pokażą ci wszystko co jest prawdziwe beztroscy żonglerzy, zaklinacze węży na twej ścieżce Magia chwili abrakadabra *czemu ujeżdzał, nawiązałem tu do kanonicznego dziś tłumaczenia Ride the Lightning Metalliki („Ujeżdżać błyskawicę”), poza tym w tekście chodzi o wzięcie sprawy w swoje ręce i korzystanie z życia więc dość pasuje.

Jak teraz wracamy do tłumaczeń z AFF to oba Elvenpath są dobre ale jedna rzecz mnie zastanawia i nie jestem jej pewien mianowicie poczatek In the sheltering shade of the forest Calling calming silence Accompanied only by the full moon The howling of a night wolf Czy to jest rzeczywiście wołanie uspokajające ciszę czy zew ciszy jak makiem zasiał (calm silence - martwa cisza), i w sumie ciezko orzec czy to jakieś wołanie uspokaja tą leśną ciszę czy to właśnie ta leśna cisza, totalny spokój gdzie słychac tylko wycie wilka i przyrode nas wzywa i toona jest tym wołaniem. Może ktoś ma jakies przemyślenia na ten temat ;)

Ja akurat lubię Maleńczuka dlatego kawałek mi się podoba w innym wykonaniu pewnie niekoniecznie, mam słabość do Macieja może dlatego że w końcu imiennik :D A Diane Arkenstone - śliczne, odprężające, w sumie nawet dość celtyckie. A ode mnie Diablo Swing Orchestra czyli zakręcony zespół który łaczy m.in metal z muzyką lat 20/30-tych i operowym wokalem

Ostatnio widziałem w TV "Gra" świetny thriller z M.Douglasem (jeden z moich ulubionych aktorów).Jak oglądałem wiele lat temu to film był dla mnie niezbyt klarowny a teraz wreszcie po latach cała końcówka jak też cały film stały się dla mnie jasne jak słońce :)

W tym kawałku jak i we wszystkich innych Epiki nie ma nawet sekundy orkiestry ;), to są instrumenty klawiszowe i komputerowe programowanie. Tak naprawdę grupy metalowo symfoniczne które stale używają i piszą na orkiestrę to są niemal palce jednej ręki ;) Na pierwszych 2 płytach Epika miała kwartet smyczkowy i to trochę zmieniało brzmienie.Natomiast moją ulubioną płytą jest Design Your Universe :)

Niebiańskie Łąki Zamykam oczy latarnia zamiera zapach przebudzenia leśny miód i rosa Gry dzieciństwa lasi i jeziora srebrzyste potoki zabawki minionych dni Cudowne kwiaty i ukryte skarby na łące życia mój akr nieba Pięcioletnie zmrożone serce w miejscu zwanym domem zegluje na falach przeszłości Bujany fotel bez marzyciela drewniana huśtawka trwa bez śmiechu piaskownica bez ołowianych żolnierzyków Święta bez spaceru w chmurach* marzeniem związany na całe życie Kwiaty usychają, skarby pozostają ukryte, dopóki nie ujrzę pierwszej spadającej gwiazdki Zapadam w sen i widzę to wszystko troskę matki i kolor latawców Niebiańskie łąki *Sadzę że to zdanie jest nawiązaniem do oglądania snowmana / walking in the air czyli jednego z najwazniejszych momentów okresu świąt dla Tuomasa.

Mimo że najbardziej cenię ME to lubie oba ostatnie wydawnictwa.The Heart of Everything to płyta nie tak daleko od poziomu ME, z orkiestrą symfioniczną i chórami, jakby zamienić 2-3 numery to by wyrównała, moze nawet przebiła. Natomiast The Unforgiving jak się nie szuka czegoś mrocznego/gotyckiego/symfonicznego* tylko spojrzy na to świeżym okiem to wychodzi niezwykle przebojowy album z melodyjnym nowoczesnym rockiem bo metalu tam faktycznie niewiele, trochę tez 80's -owych brzmień się pojawia. *wybrać co uważa się za stosowne :D

Lubię Sabaton, może nie jest to czołówka moich zespółów, ale nieraz słucham. Głównie z ostaniej płyty którą w zasadzie łykam w całosci, epicka rzecz, mimo że osiągnięta bardzo prostymi środkami. Nawet się znalazła na płycie oraz świetne , w którym pobrzmiewają gdzies echa folk/viking metalu z gościnnym udziałem Peter Tägtgren lidera Pain, notabene uznanego producenta w świecie metalu, także tej płyty. A co do powtarzalności to niestety przypadłość 99,9% kapel heavy i power metalowych i Sabaton nie jest tu wyjątkiem. Mnie to nie przeszkadza, zresztą i tak słucham głownie ostatniej płyty :D Oczywiście nie sposób tez nie znać Uprising i Cliffs of Galipoli, oba uwielbiam

Dokładnie tak jak mówi Sionqa, trzeba zainstalować wtyczkę do google chrome i automatycznie bedzie scrobblować YT ,Myspace itp

Ostatnio się dowiedziałem że na lascie można scrobblowac youtube'a i to co się tam słucha wyświetla się potem w profilu, ciekawe... Choć w moim przypadku na YT poza koncertami słucham czasami właśnie tego co nie mam nigdzie i nie słucham na codzień jakiś popowy przebój czy inne guilty pleasure :D

Jej solo kawałki, plus jakieś nightwisha plus jakies ogólne znane standarty wykonywane przez Beauty (Tarja) a w tle Beat (czyli Mike Terrana) do tego orkiestra, swoje pięc minut ma tez Mike który ma solówki na bębnach do jakiejś klasyki najczęściej. Gdyby było blizej/taniej tez bym pojechał a tkto niestety sobie daruje, bardziej teraz czekam na nowa płytę Tarji , która nadchodzi coraz większymi krokami :)

Wbrew pozorom skoro członkowie milczą to najbliższym dostępnym źródłem informacji są rzeczy przekazywane przez Troya czy kierowca Nightbusa (który nie jest jakimś tam kierowcą ale najbliższym członkiem ekipy i równoczesnie jednym z osób odpowiedzialnych za oficjalną stronę) bo oni przebywają z nimi na codzień i widzę co się dzieje i ich uwagi mogą być cenne :) Ale faktem jest że nigdy się nie dowiemy nic bo obie strony mówią że to sprawy prywatne i przez wzajemny szacunek nic publicznie nie bedzie mówione.Może to i dobrze, wiele zespoów zmienia skład podając info tylko "od dziś zamiast gitarzysty X ,gra z nami gitarzysta Y" i tak tez jest okay. A wchodząc bardziej na temat to naprawdę warto to rozsiewać wszędzie z kimkolwiek rozmawiacie że żaden album nie był w najmniejszym stopniu pisany pod wokal bądź dostosowywany do niego a niestety taki mit jest powszechny wsród fanów ;). Rodzaj wokalistki w nightwishu de facto nie przekłada się w ogóle na muzyczno-tekstowy styl albumu bo ten zalezy od autonomicznego pomysłu Tuomasa. :)

Słucham rzadko ale to niewatpliwie ciekawy zespół, mający dużo pomysłów aranżacyjnych. Takie kawałki jak "Te quiero puta" zdradzają spory eklektyzm i lekkość w żonglowaniu róznymi komponentami aranżacyjnymi bo jest interesujaco a jednoczesnie niemal groteskowo w pozytywnym ("queenowym") tego słowa znaczeniu ;) Z całych albumów najlepsze jest chyba Mutter choć Reise Reise też w niczym mu nie ustępuje, bardziej symfoniczne numery typu Mutter czy Ohne Dich brzmią znowu trochę jak... Lacrimosa. Tuomas lubi Rammstein stąd (WIHAA/ BBB), ja może nie padam na kolana ale doceniam oryginalność stylu a i z niektórych utworów mam przyjemność niewątpliwą ;)

Wiesz to nie tak że ktoś kogoś wyrzucił, tym razem to trochę inna sprawa moze przekleje to co kiedyś napisałem na naszym facebooku bo mało osób w gruncie rzeczy to wie: :)

Siedem Dni do Wilków Wilki, moja kochana przyjdą wezmą nas do domu tam gdzie pył był kiedyś człowiekiem Czy istnieje życie poprzedzające śmierć? czy pragniemy zbyt wiele i nie wdrażamy? Wyj! Siedem dni do wilków gdzie będziemy kiedy one przybędą Siedem dni do trucizny i miejsca w niebie czas się zbliża kiedy przybędą by nas wziąć Oto mój kościół wyboru siła miłości wyraża się poświęceniu dla uczucia co się zaś tyczy reszty, muszę wam rzec że będę marzył niczym Bóg i cierpiał jak wszystkie martwe dzieci Wyj! Siedem dni do wilków gdzie będziemy kiedy one przybędą Siedem dni do trucizny i miejsca w niebie czas się zbliża kiedy przybędą by nas wziąć Oto gdzie bohaterzy i tchórze rodzielają swe drogi.. Rozpal ogień, ucztuj goń duchem, nie daj za wygraną obierz drogę mniej uczęszczaną pozostaw za sobą miasto głupców daj wolność każdemu poecie

Laponia 1.Dzikie Jezioro Przy jeziorze na odległym pustkowiu przebywa samotny wędrowiec w stawie widzi grupę łabędzi płaczących za swą wolnością Tęsknota za przeszłością echo drga w powietrzu niczymi krzyki orłów od wiecznego jeziora, bezpiecznie otulonego wędrówka trwa dalej poza szczyty gór 2.Kotły czarownic 3.Ten moment jest wiecznością Dzień nie posiada klucza tu gdzie księżyc rozsiewa mroźny zmierzch Kraina piękna zimna i okrutna fiord niesie echem odzwierciedlając melancholię Zaufaj wiatrowi zaufaj ogniom zawołaj pustelnika nocy kraina kruka i niedźwiedzia kraina orła i rosomaka Posępność to zwierciadła wilka 4.Leśny Duszek

Żałość nagiego wdzięku Wejdź słodki chłopcze jestem twoją mroczną stroną zgiń za me grzechy jak Ten który już to kiedyś zrobił Na twój bezwstydny apetyt cynamonowe łoże marionetka ten taniec zrani cię ogromnie Żałość nagiego wdzięku po prostu dziecię pozbawione swojej baśni oto ja – zakazana lecz urocza marznąca w zawieji mała dziewczynka z zapałkami Miłość leżąca, kusząca (żałość nagiego wdzięku) koronując moment (żałość nagiego wdzięku) Oto kim jestem nagi wdzięk aż po dni kres Romantyczna woń rozpieszczona Lukrecja czeka ciepła na ciebie nie ma takiego duchownego który wymodlił by mi miejsce w niebie Kiedyś już ze mną skończysz zapomnij, jeśli myślisz że czuje wstyd dzikość nigdy nie żałuje nic

Jedno z najpiękniejszych wykonań Floor: w projekcie Star One

Świetny kawałek.Zgrabnie połączone fragmenty melodyjne i te "z wydarciem".Alissa White-Gluz wokalistka tego zespołu zaspiewała kiedyś z nw na tym koncercie co Anette była chora ;) To ode mnie coś z drugiego bieguna, Todesbonden które nazywają "metalowym dead can dance" i chyba słusznie. www.youtube.com/watch?v=Uh2qTVgHhEQ