Maciek

Taką kolejną flagową płytą Lacrimosy jest Stille,więc myslę że to dobry wybór na drugą płytę do poznania.Ta płyta jest bardziej metalowa i ma też więcej rocka progresywnego w sobie (długie partie instrumentalne itp).Paradoksalnie jeden z kawałków Annie stylizowany na francuski walczyk "Not Every Pain Hurts" jest ejdną z ozdób płyty. Utwór z posta otwierającego temat jest właśnie ze Stille :)

Mroczna skrzynia cudów Kiedyś miałem sen a oto on: Kiedyś było sobie dziecięce marzenie pewnej nocy zegar wybił północ okno otwarło się na oścież Kiedyś było sobie dziecięce serce wiek w którym nauczyłem się latać i postawiłem krok na zewnątrz Kiedyś znałem wszystkie baśnie to pora by zawrócić czas i podążyć za bladym księżycowym blaskiem Kiedyś pragnąłem tej nocy wiara przywiodła mnie tutaj to pora być odciąc linę i wzlecieć... Wzlecieć ku marzeniu hen przez morza bezkres całe brzemię zrzucić otworzyć skrzynię jeszcze raz Mroczną skrzynię cudów widzianą oczami tego co ma czyste serce kiedyś, tak dawno temu... Ten w Wielkim Błękicie jest tym co świat zdołał ukraść mi ta noc przyprowadzi go z powrotem do mnie Wzlecieć ku marzeniu hen przez morza bezkres całe brzemię zrzucić otworzyć skrzynię jeszcze raz Mroczną skrzynię cudów widzianą oczami tego co ma czyste serce kiedyś, tak dawno temu...

Dzięki Ancient!

POETA I WAHADŁO I.BIAŁE KRAINY EMPATII Koniec Śmierć twórcy ostrze przeszło po nim zabierając go do białych krain empatii niewinności empatia.. niewinność... II.DOM Marzyciel i wino poeta bez rymu owdowiały pisarz rozdarty piekielnymi łańcuchami Ostatni idealny wers czy to ta sama stara pieśń? o Chryste jak nienawidzę tego czym się stałem Zabierz mnie do domu Odejdź, uciekaj, odleć poprowadź mnie zbłąkanego do kryjówki marzyciela nie mogę płakać bo ramię płaczę bardziej nie mogę umrzeć, ja - nierządnica dla nieczułego świata wybacz mi Posiadam dwie twarze jedną dla świata drugą dla Boga ocal mnie nie mogę płakać bo ramię płaczę bardziej nie mogę umrzeć, ja - nierządnica dla nieczułego świata Mój dom był tam i wtedy na tych Niebiańskich Łąkach w dniach pełnych przygód zjednoczony ze wszystkimi uśmiechniętymi twarzami Proszę już żadnych słów myśli z odrąbanej głowy koniec z pochwałami rzeknij choć raz że moje serce się nie myli Zabierz mnie do domu III.PACYFIK Roziskrzyj mój krajobraz turkusowymi wodospadami z piękną poniżej Wiecznie wolną Otul mnie pod błękitem pod bólem, pod deszczem pocałunek na dobranoc dla zasypiającego dziecka kołyszące ostrze moją kołysanką Na brzegu przysiadliśmy z nadzieją pod tym samym bladym księżycem który przewodząc światło wybrał ciebie wybrał całą ciebie Boję się, tak bardzo się boje byłem gwałcony po raz kolejny i jeszcze raz i jeszcze raz wiem że umrę opuszczony lecz kochany Żyjesz już wystarczająco długo by słyszeć odgłos karabinów wystarczająco długo by krzyczeć każdej nocy wystarczająco długo by widzieć zdradę swych przyjaciół Przez lata byłem przywiązywany na tym ołtarzu teraz mam tylko 3 minuty i odliczanie pragnę żeby fala mogła dopaść mnie pierwsza i dać mi śmierć jakiej zawsze pragnąłem IV.MROCZNE MISTERIUM PASYJNE Drugi rabuś po Chrystusa prawicy przecięty w pół – dziecięcobójstwo świat będzie się radował dziś gdy kruki ucztują nad rozkładającym się poetą Każdy musi pogrzebać siebie nie ma trumny by zakopać kamienne serce służy im teraz dobrze w domu w piekle uśmiercany przez dzwon wybijający pożegnanie Ranna jutrzenka przy jego ołtarzu przypomina mroczne misterium odgrywane przez przyjaciół bez wstydu przybyłych pluć na jego grób Odejdź, uciekaj, odleć poprowadź mnie zbłąkanego do kryjówki marzyciela nie mogę płakać bo ramię płaczę bardziej nie mogę umrzeć, ja - nierządnica dla nieczułego świata wybacz mi Posiadam dwie twarze jedną dla świata drugą dla Boga ocal mnie nie mogę płakać bo ramię płaczę bardziej nie mogę umrzeć, ja - nierządnica dla nieczułego świata Dzisiaj, roku pańskiego 2005 Tuomas został powołany z tego padołu łez przestał płakać na końcu każdego pięknego dnia muzyka którą napisał zbyt długo była bez ciszy Został znaleziony nagi i martwy z uśmiechem na twarzy, piórem i 1000 stron wykasowanego tekstu Ocal mnie V.MATKA I OJCIEC Bądź ciągle moim synem jesteś w domu od kiedy stałeś się taki nieczuły? ostrze będzie opadać w dół wszystko czego potrzebujesz to czuć mą miłość Szukaj piękna, znajdź swój brzeg spróbuj ich ocalić, nie krwaw więcej masz takie oceany w sobie u kresu zawsze będę cię kochać Początek

Dziękuje Wam za życzenia :)

Nie ;), zdjęcie pochodzi z domu przy ulicy Pajarinniementie 3 w Kitee czyli jeden z górnych pokojów domu Tuomasa który widzicie na zdjęciu :)

Grał w bluesowym Root Remedy przez kilka lat ale teraz chyba nie zamuje się profesjonalnie grą w żadnym zespole przynajmniej nie na taką skalę. Jedno co wiem na pewno to że obecnie Sami i Tuomas rozmawiają ze sobą, nie jest to jakaś zażyłość ale używając języka polityki nastąpiła "normalizacja stosunków" co się objawia jakimiś okazjonalnymi życzeniami na święta itp ;)

Najlepsze życzenia dla MargoQ z okazji urodzin :)

Właśnie wczoraj się wieczór zastanawiałem czy to jest hotel na florydzie w Disneylandzie czy właśnie pokój strychowy w jego domu ;), godzina wysłania maila sugeruje że raczej Finlandia :), dopiero w marcu jedzie na miesiąc do Orlando by przesiąknąc Disneyem ;)

Nie wszyscy muszą znać ;), więc może napiszę parę słów. Paradise Lost to jeden ze słynnej klimatyczno metalowej trójcy wytwórnii Peaceville. Była to fala brytyjskich grup, które w I połowie lat 90-tych rozwijały death/doom i doom w bardziej klimatycznych albo gotyckich kierunkach. Przez większośc twórczości grupa wypracowało swój własny styl klimatycznego metalu, a na jednej z płyt ("Host") weszła wręcz w klimaty a la Depeche Mode, jednak szybko wróciła do metalowego oblicza, które prezentuje do dziś. Rzadko słucham, ale lubię, moja ulubiona płyta "Draconian Times" melodyjna już bez deathowych naleciałosci oraz przełomowy "Gothic" (tytuł niech was nie zmyli, mimo pewnej gotyckiej atmosfery i pojawienia się tu i ówdzie klawiszy i damskiego wokalu, to płyta doomowa z agresywnym wokalem w większości). Niektóre rzeczy z ostatnich mocno metalowych płyt też do mnie przemawiają. Warto zwrócić uwagę na atmosferyczne solówki gitarowe Grega Mackintosha, które są jednym ze znaków firmowych grupy. www.youtube.com/watch?v=8Km4sSsCH4c As I Die - hicior;) www.youtube.com/watch?v=67RHWuDIJwY -Over the Madness -chyba najlepszy z późnych numerów

Tarja wystąpi w Polsce 11 maja we Wrocławiu w ramach projektu który współtworzy z Mikiem Terraną , zazwyczaj wspomga ich też lokalna orkiestra i chór.

Mamy już dla was portalowe opracowanie Once gdzie możecie poznać płytę od podszewki. Nie wiem jak u innych ale jakoś odkąd wyszło Imaginaerum to rzadziej słucham Once co nie zmienia faktu że to moja druga ulubiona płyta nightwisha. I o dziwo najczęsciej słuchanym utworem oprócz obowiązkowego GLS :D jest Kuolema (sam się dziwię..) a jak u was? gości często Once w wieżach/winampach etc czy tylko pojedyńcze kawałki. ? ;)

Artrosis to jeden z tak zwanej "wiielkiej czwórki polskiego gothic metalu" II połowy lat 90-tych i początku XXI wieku. Na każdej z płycie są utwory które lubię i do których wracam. Nie ukrywam iż bliższa jest mi wcześniejsza twórczość grupy tak gdzieś do Melange włącznie (wyjątek „Tym Dla mnie jest” z następnej płyty z wyjątkowo rockową barwą Medeah) Za opus magnum zespołu uważam „Hidden Dimension” – niemal 10-minutowy kawałek dzieło przez duże D piękny niczym ręcznie robiony witraż z pracowni Mehoffera ;) Hity na czele z „Emerald Night” ,„Nazguls” czy „Pośród kwiatów i cienii” zasłuzenie się nimi stały bo są świetne. Warto dodać że wydanie płyt za granicą umożliwił im sam lider Lacrimosy przyjmując ich do swojej wytwórni a to już mówi samo za siebie. Tak się jakoś składa że pierwsze dwie-trzy płyty przekonują mnie tylko po angielsku, bo po polsku niektóre wczesne teksty rażą banałem i pretensjonalnością a w mowie Szekspira wszystko przejdzie:D, potem Medeah się poprawiła. :)

Naprawdę fajny kawałek, choć oczywiście słabiej od repertuaru NW ale to chyba oczywiste ;). Ja akurat zawsze lubiłem jej głos :), w sumie chciałbym żeby nagrała też inne kawałki niż tylko rock bo mam wrażenie że dopiero róznorodna muzyka wydobywa jej głosu różne kolory z jednej strony bardzo ostro i drapieznie w Scaretale(chyba jedyny utwór który z Floor wypada gorzej) a zdrugiej coś jazzowego jak Slow love slow gdzie trzeba dleikatnie i zmysłowo zaśpiewać. Ale jak widze raczej takiej różnorodności chyba nie wprowadzi, zresztą kto wie zobaczymy ;)

Też czekam na płytę mimo że wydana pewnie bedzie dopiero w I polowie 2014. Muzycznie to wydaje mi się że będzie coś jak wersje orkiestralne kawałków Nightwish bo przecież kompozytor ten sam więc harmonie i linie melodyczne się nie zmienią tyle że nie bedzie gitar. Pewny jest Troy na płycie i ponoć jakieś wokale w kilku utworach się pojawią. Może Floor jako zaczyn przyszłej współpracy :D choć znając życie pewnie to bedzie przyjaciólka Tuomasa, Johanna Kurkela:P

Już wiem czemu nie mogłem znaleźć w żadnym słowniku bo to jest Anomalocaris z łaciny jak sądzę więc nie wiem czemu Tuomas pisze Anymalocharis:P

Tarja zapytana kiedyś w wywiadzie czy rozważa jeszcze kiedyś współpracę z Nightwishem powiedziała pół żartem pół serio że tak ale pod warunkiem że zostaną wymienieni wszyscy członkowie zespołu i managmentu (Ewo itd) ;)

Przyznam się szczerze że to chyba jeden z kilku najtrudniejszych i najbardziej enigmatycznych tekstów Tuomasa, dość otwarty , dający pole do wielorakiej interpretacji. Ja to odbieram jako pochwałę natury, świata zwierząt, swiata ktory był przed nami i bedzie jeszcze po nas.To my ludzie jestesmy intruzami i sprowadziliśmy wszelkie zniszczenie na ziemię.Matka ziemia zatroszczy się o swe dzieci i ten świat sobie doskonale radzi bez nas mając swoje własne prawa i wewnętrzną równowagę. Anymalocharis -kiedyś szukałem po słownikach co to ale wygląda na to że nigdy się nie dowiemy co to jest bo tego po prostu nigdzie nie ma:D.. moze jakieś rzadkie zwierzątko czy owad.. The tyrant's return to the sea -nie do końca jest dla mnie jasne to zdanie na koniec, gdzieś jakby echa koncepcji że wszelkie życie wzieło się z morza i dopiero stamtad wyszło na ląd, co biorać pod uwagę uwielbienie Tuomas dla morza jest możliwe.

O ile na początku przy coverach metalliki wiolonczele brzmiały jak wiolonczele to widzę że teraz faktycznie brzmią jak gitary ;) Szkoda że przed wiekami nie było prądu i efektów i nie dało się przesterować smyków :D Bardziej mnie przekonały kawałki instrumentalne niż z wokalem, słyszałem jeszcze kawałek z Christiną Scabbią brzmiał jak Lacuna Coil którą nawet lubię. Może się zapoznam z 7th Symphony bo słyszałem ze ponoć najlepsze ich wydawnictwo z tcyh autorskich.

Wydaje mi się że to wymóg wytwórni, jego płyty wychodzą także za granicą. Sam się nieraz dziwię jak widze na laście kogoś z Peru w playliscie Jelonek :D

Są tematy o paru polskich zespołach ale faktycznie jakoś wychodzi że na razie więcej ludzi skłania się ku zagranicznym wykonawcom. A co do Jelonka to bardzo lubię zarówno jego nagrania na płytach innych zespołów (typu "Scarlett" Closterkellera albo pierwsza płyta Ankh) jak i jego obie solowe płyty i na przekór większości wolę drugą płytę Revenge :P, zdecydowanie bardziej mi odpowiada. Niektóre tytuły jego kawałków są niecodzienne mówiąc eufemistycznie Cockroaches Empire albo Magic Night In The Slaughterhouse ;)

W sumie najlepiej znam ten początkowy etap twórczości gdy nagrywali covery Metalliki, potem średnio śledziłem (jakies linki do najlepszych utworów? ;)). Zaskakujące było dla mnie zawsze to że na ich płytach z tego co wiem nie ma w ogóle gitary elektrycznej, a to co brzmi jak gitara to po prostu wiolonczele przepuszczone przez przester ;) Max Lilja jeden z założycieli Apocalyptiki jest od dobrych paru lat członkiem zespołu Tarji zarówno koncertowo jak i studyjnie.

Lata temu słuchałem sporo Dream Theater, w sumie nawet znam całą dyskografię, dziś już znacznie mniej, jednak stawiam na emocje, piękno, ciekawe instrumenty i aranżacje niż gitarowo-syntezatorowe pościgi. Niemniej wciąz ich lubię :D, dwie płyty do których nieraz wracam: Scenes From A Memory Absolutny faworyt w ich dyskografii słynny concept album, przez wielu uważany za najlepszy prog-metalowy album ever made ;), ośmielę się stwierdzić, że całościowo do poziomu tej płyty nigdy się więcej nie zbliżyli, w zasadzie praktycznie nie ma słabego numeru. Znam takich, co uważają, że po tej płycie się skończyli, co oczywiscie jst grubą przesadą, ale coś w tym jest. Awake Drugi album dobry na nomen omen obudzenie, bo to wyjątkowo mocna, gitarowa i mroczna płyta, jak na ich standardy, w sumie cięzarem porównywalna chyba tylko z Train of Thought. Na pewno najlepsza płyta z pierwszym klawiszowcem Kevinem Moorem, który miał mniejsze tendencje do instrumentalnej masturbacji a więcej do melodii i klimatu ;) zresztą w sumie Images and Words ("Learning to Live") też lubię, plus pojedyńcze kawałki z pozostałych płyt. Ostatnie płyty to już bardziej regresywne niż progresywne, szczególnie po odejściu Portnoya:P, ale w/w rzeczy to klasa w swoim gatunku. DT doczekali się całej masy naśladowców, nie wiem czy to dobrze czy źle, ale faktem jest, że klonów i epigonów mają co nie miara. Mój ulubiony kawałek Dream Theater, trochę paradoksalnie, bo ten numer jest zupełnie nie w stylu jaki kojarzy się z DT. Rzecz z przekonujacym tekstem, przeszywająca aż do szpiku kości, emocjonalna miazga. Z lekkim posmakiem pink floyd, muzyka wręcz dotykająca tego czegoś najgłębszego wewnątrz człowieka, słuchając go zawsze mam ciarki na plecach. Space-Dye-Vest I drugi ulubiony numer już z tych bardziej tradycyjnie drimowych, zamknięcie SFAM-u czyli słynne Finally Free dwanaście minut niemalże filmu malowanego za pomocą instrumentów, muzyka doskonale odzwierciedla całą dramatyczną historię i niestety muszę z przykrością stwierdzić, że to co grają ostatnimi czasy, nawet nie stało koło tego numeru...

- to jeden z najlepszych materiałów tego typu, pokazujący sporą częśc koncertu w Moskwie z zeszłego roku ale kamerowane nie od strony publiki tylko od strony ekipy, od drugiej strony. Można zobaczyć co na przykład nightwish robi jak schodzą na bis i w ogóle cały koncert widać od tyłu ;)

Nie te dwa, a skoro nikt już nie strzela, to podam odpowiedź, myślę że zaskakującą ;) Oprócz MPG (gdzie growluje w tle) drugim utworem jest "Seven Days To The Wolves" (niemożliwe myślicie przeciez tam nie ma Tuomasa, otóż jest :D) Zakończenia zwrotek przed referenem sa wypowiedziane/wyśpiewane przez Tuomasa ale słuchając w ogóle się na to nie zwraca uwagi, przez to nikt o tym nie wie praktycznie ;) np: to na czerwono Tuomas For the rest, I have to say to you I will dream like the God And suffer like all the dead children Na wszystkich elementach naszego serwisu postaram się wam dostarczać rózne ciekawostki, jak skończe pisać recenzje albumów nw na portal to się dowiecie dużo zakulisowych i nieznanych rzeczy o albumach które wydają się że są w pełni znane :)