PaulaEija

Kolejny wpis po dwóch tygodniach! Zaczynam się sama zadziwiać :D Dlaczego komputery stacjonarne są lepsze od laptopów? Można się spodziewać, że w czasach minimalizacji i cyfryzacji wśród zwolenników przyklejonych do biurka komputerów pozostają już tylko niektórzy informatycy i gracze. Tymczasem jeszcze jestem ja.

Zdążę jeszcze! Hyvää syntymäpäivää, Aniu! Więcej wspólnych koncertów, zdrówka, tej Twojej niesamowitej energii i pozytywnego nastawienia, świetnej muzyki i jeszcze szczęścia. ♥

Spóźnione i nieogarnięte (ale wyjątkowo :D się uczę filozofii na kolokwium w piątek i od kilku dni nie wiem co się dzieje dookoła), ale jak najbardziej szczere: Arrdian! Hyvää syntymäpäivää, kaikkea hyvää! Dużo miłości, muzyki, weny i świetnych inspiracji, szalonych pomysłów, lekkiej pracy i żeby nam się w końcu udało pójść na piwo :D Sto lat! ♥

Przecież jest, zobacz:

Praktycznie skończyłam notatki ze wstępu do literaturoznawstwa! ♥ Zostały mi do uzupełnienia tylko wykłady z wczoraj i 7.12, na których mnie nie było (na większości pozostałych zresztą też, ale notatki udało mi się wytrzasnąć, a tych jeszcze nie). Takie piękne, w Wordzie, dopracowane i posprawdzane. ♥ No i wreszcie się ruszyło to moje pisanie, co było zablokowane przez dwa miesiące. Ogólnie to radość i zadowolenie z życia. Zwłaszcza że jestem na zwolnieniu i już lepiej się czuję, a mogę posiedzieć w domku (zwłaszcza, że nam się pochorowali wykładowcy i miałam tylko we wtorek wf i informatykę, a w środę dwa wykłady i jeden fiński - i koniec tygodnia :D), porobić wszystko na spokojnie i wyprzytulać mojego kotełka. ♥

Dziękuję, Nightfall! ♥ Yerba jest cudowna! Na UAP na architekturę (bo na politechnikę jest za daleko). Ale jeszcze jest zagrożenie, że plany się nie zejdą, bo Wydział Neofilologii UAM-u to jest patologia (♥) i oni nam układają plan, a nie my sami, więc może się okazać, że nawet jak się dostanę, to będę musiała zrezygnować. ;)

Znalazłam właśnie kwiatek o fińskich przekleństwach i niech to będzie zapowiedź harmonii wokalicznej :D Täällä.

Udało mi się wreszcie przerwać kolejny okres niepisania i oto jest: antyporadnik "Jak nie wybierać drugiego kierunku studiów", nieprzydatny zwłaszcza humanistom. Zwłaszcza tym, którzy jeszcze nie wybrali drugiego kierunku. Albo pierwszego. W ogóle nie spodziewam się, żeby był przydatny. :D Ale ja wybrałam! ♥

Mróz jest strasznie miłym człowiekiem btw. (Ach ten Festiwal Książki ♥). Polecacie jego książki? Bo ja się już zetknęłam z różnymi opiniami na temat jego twórczości i nie wiem, czy warto czytać, czy nie. :) Ja się dobrałam wreszcie do jednego z moich świątecznych prezentów: "Kobiet Witkacego. Metafizyczny harem" M. Czyńskiej, które jest napisane jeszcze lepiej niż "Witkacego portret wielokrotny" Deglera, czyli po prostu wspaniale. Trochę jak biografia, trochę jak powieść - trochę jak Witkacy, trochę jak Krall. No cud, miód i orzeszki (zwłaszcza że ja ostatnio w książkach Krall się zaczytuję). ♥

Ja czytałam jako lekturę ze średniowiecza "Bizancjum" Judith Herrin - bardzo dobrze się czyta, polecam. Z tych, które nam też podrzucał nauczyciel historii z liceum, wiele osób chwaliło sobie też "Morze wiary" Stephena O'Shea. Wśród tych, które mieliśmy też do wyboru (czyli, znając tego nauczyciela, bardzo dobrze się czyta i są napchane ciekawostkami), znajdą się też: J. Strzelczyk "Zapomniane narody Europy", "Wandalowie i ich afrykańskie państwo" I. Wood "Królestwa Merowingów 450-751" G. Labuda "Pierwsze wieki monarchii piastowskiej" H. Samsonowicz "Dzień chrztu i co dalej" G. Faber "Merowingowie i Karolingowie" R. Collins "Hiszpania w czasach Wizygotów" M. Rodinson "Mahomet"

Dyskutowaliśmy już kiedyś o tym artykule, zmieszaliśmy z błotem jego powierzchowne podejście do tematu, brak rzeczywistej wiedzy autora oraz nadinterpretacje z nich wynikające. Opieranie się jedynie na pogłoskach z czeluści Internetu nie jest dziennikarstwem, jedynie marną fikcją, wciskaną nie dość ambitnym i ciekawym, by samemu się zainteresować danym tematem i zdobyć rzetelną informację.

Komentarz studenta filologii: :D Floorka ma strasznie śmieszny akcent! ♥ Jej ä i ö są takie bardziej germańskie niż fińskie, ale to dość zrozumiałe. Zresztą, śpiewa operowo, a tam zawsze jest problem z poprawną wymową głosek w danym języku. (Po fińsku chyba zwłaszcza.) I jak powiedziała: "Kaikki!" (Wszyscy!), to zrobiła krótkie "k" zamiast długiego. I zamiast "mitä?", zapytała "mikä?", ale wszyscy obcokrajowcy mylą przypadki dopełnienia bliższego wraz z ich partykułami pytającymi. W końcu w większości języków nie pyta się "co?" w różnych przypadkach. ♥ Ale jak na końcu mówiła "Kiitos paljon. Tossi [nie ma takiego słowa, ale może ja coś źle słyszę albo to jakieś slangowe czy nazwa własna] kaunis. Kiitos kaikille [znowu skróciła samogłoskę]. Hyvää joulua!", to miała bardzo ładną wymowę, czyli jednak to kwestia tego, że po fińsku operowo się nie da poprawnie wymawiać. Przynajmniej jak się nie jest Finem. Tak się zastanawiałam i zastanawiałam, pomęczyłam trochę Google i doszłam do wniosku, że Floor wzdłużyła "s". Miało być "Tosi kaunis", czyli "Naprawdę pięknie." (Inna sprawa, że kaunis jest przymiotnikiem, a nie przysłówkiem (kaunisti), ale niech jej tam będzie). Więc cały jej podziękowanie brzmi: "Dziękuję bardzo. Naprawdę pięknie. Dziękuję wszystkim. Wesołych świąt!". I pociesza mnie myśl, że Floor z jej Finami 24/dobę też nie umie w partitivus. ♥

Freedom Call dało fajny koncert w Progresji (wtedy, jak Tony się rozchorował i suporty SA miały dłuższe setlisty w zeszłym roku). Dowiedzieliśmy się, że fałszujemy jak koty, ale było bardzo śmiesznie. ♥ Ode mnie jeden kawałek z mojej playlisty z randomowymi rzeczami zewsząd. Zespół wydaje się niezbyt znany... Przynajmniej dla mnie. ^^ [spotify]spotify:track:5npAYZE7Db3W0fVSEB7Cjk[/spotify]

Dowiedziałam się, że na 99,9% mam tylko jeden egzamin w sesji zimowej. ♥ I to taki, który prawdopodobnie przełożymy na drugi dzień sesji i będziemy mieć dwa tygodnie wolnego. ♥ ♥ ♥ Filologia fińska daje życie, polecam.

Nie tylko Ty uważasz, że jest wyjątkowo złe. Jest prawie tak wyjątkowo złe jak jego zdjęcia z czasów AFF. :D

Dziękuję, Aneczko! Miłego łamania języka. :D Nadeszła właśnie wiekopomna chwila poznania przez Was zaimków osobowych i czasownika "być". Zacznijmy właśnie od zaimków i krótkiego komentarza na ich temat. Podobnie jak w języku polskim, w fińskim możemy pomijać zaimki osobowe, ale uwaga: tylko w pierwszej i drugiej osobie obu liczb, natomiast w trzecich osobach konieczne jest podanie tego zaimka. ja - minä ty - sinä on/ona/ono (osoba, człowiek, raczej nie o zwierzęciu - chyba że to już taki członek rodziny, ale to kwestia sporna - podobnie jak w angielskim zresztą) - hän ono (coś/zwierzę) - se my - me wy - te oni/one (człowieki) - he oni/one (cosie) - ne Czasownik być - olla minä olen sinä olet hän/se on me olemme te olette he/ne ovat Przeczenie W języku fińskim partykuła przecząca jest odmienna, podczas gdy forma czasownika pozostaje niezmieniona w przeczeniu dla wszystkich form. Dla czasownika olla jest to forma ole. minä en ole sinä et ole hän/se ei ole me emme ole te ette ole he/ne eivät ole Pytanie Możemy też zadawać pytanie za pomocą partykuły pytającej czy, która w j. fińskim występuje w postaci sufiksu (końcówki) -ko lub -kö, dołączanego do odmienionego czasownika. Póki co ominiemy problem harmonii wokalicznej i tego, kiedy pojawi się które o, ale zajmiemy się tym następnym razem. olenko (minä)? oletko (sinä)? onko hän/se? olemmeko (me)? oletteko (te)? ovatko he/ne? Pytanie zaprzeczone W fińskim można zadawać pytanie, dostawiając sufiks -ko/kö do każdej części zdania, żeby podkreślić, że właśnie o to pytamy. Przykład omówmy po polsku, żeby nie popadać w zbędne na razie przypadki. Jestem teraz w sklepie. Pytanie: Jesteś teraz w sklepie? Teraz jesteś w sklepie?(=Czy teraz?) Ty jesteś w sklepie?(=Czy ty?) W sklepie jesteś teraz?(=Czy w sklepie?) itd. Tak samo jest z partykułą -ko/kö. Możemy więc też zapytać, czy coś nie jest. Czy nie jesteś teraz w sklepie?. enkö (minä) ole? etkö (sinä) ole? eikö hän/se ole? emmekö (me) ole? ettekö (te) ole? eivätkö he/ne ole? To tyle w kwestii bytów i niebytów. Lojalnie ostrzegam, że reszta czasowników (jak to w większości języków bywa) odmienia się jakby inaczej, więc nie radzę kalkować tego sposobu. Następnym razem harmonia wokaliczna, czyli trochę teorii potrzebnej do zrozumienia, dlaczego było ette, ale i eivät albo czemu raz jest -ko, a kiedy indziej -kö. Mam nadzieję, że dzisiaj nie było za dużo na raz (jak na nasze minilekcyjki w ramach relaksu), ale wydaje mi się, że najłatwiej to zrozumieć, kiedy jest wszystko razem. :)

No i wreszcie część ostatnia podstawowych zwrotów, czyli small-talkowe pytania i odpowiedzi. - Mitä sinulle kuuluu? - Co u ciebie słychać? - Mitä teille kuuluu? - Co u pana/pani/państwa słychać? - Miten/Kuinka voit? - Jak się czujesz? - Miten/Kuinka voitte? - Jak się pan/pani/państwo czuje/czują? - Mitä uutta? - Co (u ciebie) nowego? - Kiitos, hyvää. - Dziękuję, dobrze. - Minulle kuuluu hyvää, kiitos. - U mnie dobrze, dziękuję. - Ei mitään erikoista. - Nic szczególnego. - Ei mitään uutta. - Nic nowego. - Ei valittamista. - Nie ma na co narzekać. - Kaikki (on) kunnossa - Wszystko w porządku. - Kaikki hyvin - Wszystko dobrze. - Entä sinulle? - A u ciebie (co słychać)? To wszystko, kochani. ♥ Następnym razem bycie, niebycie, pytania o byt i niebyt, a nawet osoby. Rakkaus ♥

Imaginaerum

Jutro - to znaczy dzisiaj - Finlandia ma swoje święto niepodległości. Jak ktoś ma blisko do Poznania, to w Collegium Novum UAM-u dzieją się rzeczy z tej okazji (nie wiem nawet, jakie, bo nie ogarniam), ale będzie fajnie, zapraszam. :D O, znalazłam wydarzenie na FB: https://www.facebook.com/events/1779404188988746/

Emi ♥ Kiitos paljon! Z partitivusem na razie się pogodziłam, teraz walczymy z czasownikami, z których czekają mnie dwa kolokwia, ale ich jest tylko dużo, za to są zrozumiałe. xD Meanwhile, zrobiłam nowe, ładniejsze logo na blog. Bardziej minimalistyczne. I w przeciwieństwie do x godzin poświęconych nad tym pierwszym, to drugie robiłam już w wektorach i zajęło mi jakieś 10 minut... W ogóle, mam mały remodeling na blogu, niedługo się wreszcie całkiem przeniosę na WordPressa i będzie ładniej, więc nowe logo było mi zwłaszcza potrzebne. Enjoy ^^

Ja ostatnio musiałam się nauczyć gotować (a przynajmniej uświadomić sobie, że coś jednak umiem i to wykorzystywać w życiu). I tak okazało się, że umiem robić makaron/ryż z warzywami na patelni, naleśniki ze wszystkim, a nawet kotlety i kurczaka. :D Dobrze, że nie mam piekarnika w mieszkaniu, bo jeszcze bym zaczęła piec ciasta. xD

Last of the Wilds

Na pewno Charlie i Fabryka Czekolady, bardzo przyjemna książka dla dzieci. ♥ Wydaje mi się, że Wielkie Oczy są na podstawie jakiejś autobiografii. I Sweeney jest na podstawie musicalu, może wcześniej była jakaś książka, nie wiem. :)

Wybacz spóźnienie, Ada - hyvää syntymäpäivää! :)

Ja męczę Miłość w czasach zarazy Marqueza i ciągle sobie przypominam tym, jak bardzo nie lubię romansów. Nawet tak dobrze napisanych i w stylu Dżumy czy Obcego Camus, jak ten. Ale to klasyk, a klasyki trzeba znać, więc walczę dalej. W międzyczasie czytam zbiór tekstów Marka Hłaski Felietony. Listy. Palcie ryż każdego dnia, który jest może w znacznej mierze tą socjalistyczną, młodą wersją Hłaski, ale nadal bystrą i przenikliwą, więc warto.