PaulaEija

Kiedyś też leczono kokainistów heroiną - na początku XX wieku - tako rzecze The Knick, bardzo dobry serial, btw. I też są sekcje zwłok! ;)

Jeżu jeżu, Emi, tak się naprodukowałaś, że muszę Ci od razu odpisać. ♥ Ja nie wiem, jak to się dzieje, ale na WordPressie takie rzeczy są możliwe. Nawet wielowyrazowe tagi ze spacjami. Sama byłam zdziwiona, że się da coś takiego zrobić. Ale... może da się to jakoś oszukać. Bo jest taki program, Windows Life Writer, do pisania bloga, i on chyba obsługuje nie tylko WordPressa. (Można go pobrać za darmo ze stron Microsoftu w pakiecie programów z 2012, tam jest jeszcze jakiś Movie Maker i coś jeszcze, ale można sobie wybrać i pobrać tylko jeden. Może to coś pomoże? Kiedyś korzystałam z tego programu, ale to było dwie rewolucje na moim blogu temu i jeden system operacyjny wcześniej i właściwie nie chce mi się teraz tego na nowo konfigurować, ale wiedz, że jest coś takiego. :) Bo ja w ogóle zaczęłam przesłuchiwać całą dyskografię, ale wiele ponad Dzieciom nie wyszłam. I ta Wojenka jakoś tak mi została w głowie, prawie zupełnie przypadkiem, chociaż to od niej się zaczęło (Rock Radio w L-ce♥). Ale planuję przesłuchać wszystko, nie wiem jeszcze, kiedy, ale to zrobię. I kiedy to zrobię, na pewno przesłucham tych piosenek, które polecasz. ♥ Ej ej, a odmiana słowa "Diesel" nie jest taka zła... Pomijam "silnik Diesla"; moja ciocia miała kiedyś kota, który nazywał się Diesel, bo śmierdział ropą, kiedy go wzięła do siebie. xD Mam takie momenty, przebłyski geniuszu, kiedy wzdycham nad własną doskonałością. Szkoda, że te momenty nie są zawsze... xD No tu akurat jest jakaś wewnętrzna sprzeczność! xD Całkiem możliwe - a na pewno mniej nerwowi i bardziej pewni siebie... Ani trochę! ♥ Twój komentarz jest bardzo motywujący i wspaniały, milusi i w ogóle awww, tak serduszko się cieszy. ♥ ♥ ♥

Tym razem jest muzycznie - nawet bardzo. O amuzji, tęsknocie i Rock Radiu, czyli najważniejsze dla mnie piosenki stycznia 2016.

Zabieram się za czytanie tego nowego wpisu od dawna - i się zmobilizować nie mogę. Ale że jutro, w ramach miłego spędzania ferii zimowych, jadę specjalnie do szkoły na próbną maturkę z rozszerzonej matmy (chociaż tak straaasznie mi się nie chce) i oddać wreszcie krew (chociaż trochę przeziębiona jestem, to chyba nienajlepszy pomysł) i bardzo bardzo bardzo nie chce mi się uczyć, to w ramach zajęcia czasu czytaniem czegoś przyjemniejszego niż literatura obozowa i monografie historyczne, zaczynam właśnie wycieczkę do Twojej Jaskini i zacieram rączki ze zniecierpliwienia. ^^ ...Przeczytałam! Naprawdę dobry wpis. Zwłaszcza podobała mi się część o załamywaniu czasoprzestrzeni, bo ta czasoprzestrzeń, niedobra taka, nawet kiedy się nie siedzi przed komputerem, tylko, na przykład, czyta się jakąś nudną książkę i chociaż ma tylko 50 stron, przeczytanie zajmuje ci dobre kilka godzin, wliczając w to półtoragodzinną drzemkę (ale to jej wina, bo to ona zabiła), albo ogląda ósmy odcinek serialu z rzędu i nagle z 17:31 robi się 22:14... Ciągle nie mogę pojąć, jak to się dzieje. (I weź, nie czepiaj się swoich długich zdań, to jest uzależnienie, które nikomu nie szkodzi, chyba że jesteś Dmowskim i piszesz takimi dążącymi do nieskończoności zdaniami swój manifest polityczny). A, no i zmobilizowałaś mnie swoim tekstem o nieumiejętności zmobilizowania się, do tfu!rczej pracy - może nawet słomiany zapał mnie nie opuści z uruchomieniem WordPressa... ;) PS No i oczywiście czekam na następne teksty! ♥

Ale to chyba są rozbieżne opinie. Bo ja wielokrotnie słyszałam, że tylko na obchodzącego imieniny mówi się solenizant. Pewnie ma to związek z tym, że w przedwojennej Polsce obchodziło się właśnie imieniny, a nie urodziny (zwyczaj obchodzenia urodzin przyszedł do nas prawdopodobnie z Niemiec) i dlatego musieliśmy sobie stworzyć nowe określenie. A skoro nie ma zbyt głębokiej historii w naszym języku dla właściwego znaczenia tego słowa, trudno się na czymś oprzeć, bo pewnie pozostawało to kwestią przyjętego w danym środowisku zwyczaju. Ja, na przykład, nauczyłam się, że osoba obchodząca urodziny to jubilat, bo obchodzi, jakby na to nie patrzeć, jakąś rocznicę swoich urodzin. Ale w mojej rodzinie często mówi się solenizant. Wygląda to tak, że sami językoznawcy nie wypracowali jednolitego stanowiska, bo np. prof. Bańko mówi jedno, a poradnia Uniwersytetu Łódzkiego - co innego. ;)

Bo jak śpiewasz mocnym głosem, to wydychasz więcej powietrza naraz - potwierdzone info. ^^ A ja jestem ostatnio bardzo zadowolona z siebie, bo postanowiłam w ferie czytać przynajmniej jedną książkę dziennie - i, póki co, mi się udaje. Niby tylko kilka dni, ale i tak. Sukces!

Tervetuloa in the jungle! Ja też niedługo wybywam do Poznania - zrobi się forumowe zagłębie! xD

Kontynuacja tematu kresków w języku polskim. Tym razem w grę wchodzą jeszcze spacje! ♥ http://ulalupinska.pl/kreski-w-jezyku-polskim/

Memy z Schopenhauerem - zawsze! ♥

Tervetuloa, welcome to the jungle! Skąd jesteś? ;) PS Znaki interpunkcyjne nie są takie złe, naprawdę. :P

Élan.

Dzisiaj znowu w Rock Radiu leciało Lao Che i w końcu zaczęłam przesłuchiwać dyskografię... [spotify]spotify:track:49gJzNJHnKy1idifRmuVtD[/spotify]

Nymph, ledwo się nawróciłaś do nas, a już kolejna okazja do świętowania! Wszystkiego najlepszego, pramatko! :)

Dziękuję! ♥ Aniu, mam nadzieję, że tak właśnie będzie. ...Bo póki co się nie zapowiada. xD Ale wierzę w moc Twoich słów i niech one zadziałają! Tymczasem krótka recenzja Alchemika, który zrujnował moje dobre niegdyś wyobrażenie o twórczości pana Coelho. ;)

Zakochałam się ♥ [spotify]spotify:track:6cOwB93WmqecXV80LmumHC[/spotify]

Wow, wow, tylko tydzień spóźnienia! xD A tak w kwestii komentarza: w sumie o większości tych rzeczy już wiedziałam, ale teraz mam je ładnie uporządkowane w głowie i zbite w jedną całość - i muszę przyznać, że Twój entuzjazm do tej astronomii zaraża, bo jeszcze do niedawna jej nie cierpiałam. Posiadasz magiczne moce, gratuluję! xD No i czekam na tę fizykę kwantową, ciągle. :P

Lucy, żyj! :c Kontuzje kontuzjami, ale jakoś żyć trzeba (potwierdzone info). xD Wspieram Cię mentalnie z moimi trwale pier podobno nie chorymi, ale zdrowymi też nie kościami skokowymi, które bolą zawsze, kiedy im się uwidzi

Tervetuloa in the jungle! (Wyczuwam mój nowy tekst powitaniowy...). Tak naprawdę nie znam osobiście chyba żadnych fajnych Anetek, przełam ten stereotyp, proszę! ♥

Może to wina słuchawek, więc przesłucham jeszcze na komputerze, ale nie podoba mi się brzmienie: o ile refreny i orkiestracje są dobre, to głos Charlotte jest jakiś spłaszczony, z jakąś jęczącą, przypominającą kwakanie nutą, taką w stylu Nette (jeśli wiecie, co mam na myśli ;)). Intro jest trochę za elektroniczne, popowe... Ale jeszcze przesłucham na porządnym sprzęcie, bo na pewno jakość dźwięku będzie zupełnie inna. ^^ EDIT: Przesłuchałam na komputerze. Bo lekkiej korekcie na wzmacniaczu brzmi zdecydowanie lepiej, chociaż nadal nie jest to szczyt oczekiwań. I Charlotte nadal nie brzmi tak dobrze, jak by mogła. Szkoda. Ale może reszta albumu będzie lepsza. ^^

A ja znowu siedzę w klasycznej. Tym razem nasz kochany pan Kuusisto, który gra partie skrzypiec na płytach NW przynajmniej od czasów DPP, o ile nie Once - w duecie z polską skrzypaczką Alicją Śmietaną: [spotify]spotify:track:6gyG1hZSFUcZQ2x7oQgxqz[/spotify]

Ivaa, jak świetnie! ♥ Masz na imię jak moja cudowna polonistka! ♥ No i jesteś z Bydgoszczy, ja mam tam tonę rodziny i w ogóle, stamtąd są moi dziadkowie ze strony mamy... A co robisz w życiu? Studiujesz, pracujesz...? No i tervetuloa to the jungle! *Cofam pytanie, nie doczytałam. ;)

Update: Z Opola jedzie jeszcze taka Agatka, jej chłopak i jacyś ich znajomi. Co najmniej 6 osób. Autem. Więc z transportem luz. ^^

Storytime

Fajny pomysł, chociaż bardzo mi się kojarzy z tym dokumentem o fanach NW, więc nie wiem, czy to ma sens... Prześcieradło to zawsze dobry pomysł, ale nie ograniczajmy się tylko do niego. ♥

PRAISE THE LORD!!! Kto ze mną jedzie z okolic Opola? Paula? Ktoś jeszcze? :> Moja mama powiedziała, że jedzie - powiedziałam, że przyjmiecie ją jak swoją - nie ma się czego obawiać, nie? :D Jadę! Nie wiem, jak, bo wątpię, że dostanę auto, ale może coś wykombinuję. :) I oczywiście, że przyjmiemy Twoją mamusię! ♥