Adrian

Ladies and Gentlemen! 21.10. obchodzimy 5 rocznicę działalności serwisu. Z tej okazji mamy dla Was konkurs podzielony na 5 wyzwań ;) każdym z nich możecie wygrać atrakcyjne nagrody: koszulki, płyty i wiele więcej... Regulamin, listę nagród, zadania oraz formularz konkursowy znajdziecie w linku poniżej: http://nightwish.pl/konkurs-2017/ Zapraszamy do wzięcia udziału! :)

Świetny ten nowy singiel. Zapętliłem i w ogóle nie przeszkadzało mi, że grał o pół godziny ;) Bardzo przyjemnie się tego słucha - kolejny metalowy przebój ;) Wydaje mi się, że tak. Co prawda pod nosem, ale śpiewa (albo żuje coś co rytmu). ;)

Ciekawa i różnorodna propozycja. Niektóre utwory przypominają mi wczesne lata Nightwisha (demo/AFF). :) Utwory są wielowymiarowe z bogatym instrumentarium, nienachalną elektroniką, licznymi zmianami nastroju i tempa. Album dość równy, ale gdybym miał wskazać faworytów to byliby to: - Surrender to the Sea - sporo się tutaj dzieje, ale mimo to wszystko brzmi spójnie. Prawdziwy popis umiejętności wokalnych. Mamy spokojny śpiew, operowy, ciekawe wokalizy... ;) - Fading Empire - świetna warstwa instrumentalna gdzie skrzypce, gitary i pianino tworzą - Sleep Now, Quiet Forest - genialny soundtrack do spacerów po lesie (przydałaby się jeszcze pogoda na to...). Na pewno wypróbuję ;) Wyróżniłem te 3 utwory, ale jak wcześniej wspomniałem, album jest bardzo równy i różnorodny. ;)

Wygląda na to, że Tarja nagrała 11 bożonarodzeniowych "klasyków" w nowej, mrocznej aranżacji. Dostaniemy też jeden oryginalny kawałek "Together". Czekamy... ;)

Zakładając, że to okładka albumu to szykuje nam się mroczny krążek. Czyżby powrót do "gotyckich" korzeni? Nie jestem wielkim fanem solowej twórczości Tarji, ale z ciekawością śledzę informacje o nowych albumach w nadziei, że czymś mnie zaskoczy. Ostatnio takim zaskoczeniem był utwór "Innocence", który spodobał mi się od pierwszego przesłuchania i do dziś ma swoje miejsce w mojej playliście. We will see. :)

Moje pierwsze skojarzenie było identyczne - Abberian Dawn. ;) Utwór przebojowy, wpada w ucho a refren jest łatwy do zapamiętania. Warstwa tekstowa z kolei mnie nie przekonuje. W mojej ocenie kolejny utwór o niczym. Są tam pewne metafory, ale tak jak by wtłoczone na siłę: "Sounded like a lie among the stars Reflecting purple light of these broken hearts" Jest małometalowo, ale być może to tylko utwór-eksperyment jak "Touch in the Night" Battlebeast.

Nie bangla link. Gdzie można znaleźć to potwierdzenie?

Gratka dla gitarzystów... Dla mnie bardziej ciekawostka. ;) Coś podobnego zespół wydał chyba w czasach Once albo i Dark Passion Play. ;)

Bardzo interesujące i klimatyczne kompozycje z martwej natury. :) Ciekawi mnie skąd czerpiesz inspirację? ;) A koteł jest cudowny. Miałem kiedyś epizod zz farbami olejnymi... w wieku 10 lat. ;) Namalowałem "reprodukcję" "Słoneczników" Van Gogha. Cóż, próbowałem... ;)

Podzielam Twoją opinię. Nie do końca czuję klimat tych klipów. Jest to coś innego, w pewien sposób oryginalnego, ale ten mroczno-mangowy (?) styl nie do końca pasuje mi do wizerunku kreowanego przez zespół. Gdzieś wyczytałem, że autorem jest partner Simone - ktoś wie coś więcej na ten temat?

Brzmi ciekawie, count me in (:

Dzięki Aniu za propozycje, wszystkie są ciekawe i warte rozważenia. :) Zastanawiam się tylko czy udałoby nam się zebrać odpowiednią liczbę chętnych. Zawsze coś komuś wypadnie i tak dalej... Zgadzam się z tutaj z Beatką, że warto byłoby najpierw zrobić sobie spotkanie, choćby garstką osób. Poznamy się bliżej (koncert nie sprzyjał integracji tak bardzo jak kameralne spotkanie), pogadamy o możliwościach na przyszłość itp. Myślę, że byłby to dobry start :)

The Solace System to najnowsza EP zespołu Epica. Data premiery planowana jest na całym świecie na 1 września 2017 roku. Składa się z sześciu nowych numerów o mocnym charakterze muzycznym w stylu The Holographic Principle. Nic w tym dziwnego bo powstała podczas twórczej fazy ostatniego krążka. Mark Jansen tłumaczy, że nie zmieściły się na krążku a są zbyt wartościowe żeby o nich zapomnieć. Kto polubił THP i tutaj znajdzie perełki: utwory o muzycznej kontrastowej wszechstronności i mocno bombastycznych akcentach. 1. The Solace System (muzyka: Isaac Delahaye, słowa: Simone Simons) Tytułowa piosenka The Solace System jest charakterystyczna dla THP z charyzmatycznym wokalem Simone, magiczną orkiestracją, genialnymi riffami i niesamowitą solówka Isaaca. Nie może się nie podobać, bo jest po prostu dobra i typowa dla symfonicznego metalu. Utwór traktuje o "systemie pocieszenia" wewnątrz każdego z nas, który daje nam siłę w chwilach słabości i pozwala nam czerpać inspirację zewsząd [video=youtube] . 2. Fight your Demons (muzyka: Ariën van Weesenbeek, słowa: Mark Jansen) Fight Your Demons, drugi utwór na EP został wydany w zeszłym roku dla amerykańskich fanów podczas trasy koncertowej w Stanach. Szybko zdobył aplauz za odpowiedni nastrój, moc i energię dla właściwego tematu. Bardzo charakterystyczne refreny szybko wpadają w ucho i jest to jeden z łatwiej zapamiętywalnych motywów na płycie. Warstwa liryczna opowiada o naszych myślach, które niekontrolowane mogą stać się naszą przeszkodą - demonami, z którymi powinniśmy walczyć. 3. Architect of Light (muzyka: Ariën van Weesenbeek, słowa: Simone Simons) 5 minutowy utwór, bardzo dynamiczny i melodyjny. Charakterystyczny motyw przewodni wyróżnia się na tle pozostałych utworów i zapada w pamięci. Zespół pokazuje w pełni swoje orkiestralne zaplecze, zwłaszcza wyróżniając sekcję dętą. Na szczególną uwagę zasługuje dialog chórów z Simone w drugiej części utworu. Tekst traktuje o koszmarach. Według autorki tekstu, Simone, sny i ich analizy są dla niej bardzo inspirujące. 4. Wheel of Destiny (muzyka: Isaac Delahaye, słowa: Mark Jansen) Wheel Of Destiny to bardzo rytmiczny kawałek z przeplatanym dźwięcznym wokalem Simonem i drapieżnym growlem Marka. Motywy orientalne zawsze grały sporą rolę w brzmieniu zespołu a tutaj jest to szczególnie odczuwalne - głównie w zwrotkach. Jeden z cięższych utworów na EP z genialną solówką Isaaca pod koniec oraz ciekawymi solówkami klawiszowymi Coena. Utwór traktuje o współczesnych mediach, które zakłamują w swoich przekazach rzeczywistość. Jest dedykowany uczciwym dziennikarzom, którzy ryzykując swoje życie przedstawiają prawdę. 5. Immortal Melancholy (muzyka: Mark Jansen, Joost van den Broek, słowa: Simone Simons) Akustyczna ballada z anielskim, spokojnym i relaksującym wokalem Simone. To praktycznie ten sam utwór, który znamy z THP jednakże wzbogacony o kameralną orkiestrację. Ten smutny utwór opowiada historię z życia wokalistki o dwóch nieuleczalnie chorych kochankach, którzy chcą umrzeć razem by nie zostawić drugiej osoby samej na tym świecie. Jest to pochwała potęgi miłości. 6. Decoded Poetry Decoded Poetry zamyka płytę. Najdłuższy 6,5 minutowy utwór jest bogaty w mieszane nastroje: słodki wokal Simone, mroczny growl Marka, bogate aranżacje chóru oraz świetne solówki. Bombastyczna piosenka zawiera bardzo ciekawą i klimatyczną wstawkę z delikatną orkiestracją oraz gotyckim chórem. Trudno nie uznać, że krążek jest mistrzowski. Genialne łączenia muzycznych nastrojów, stylów wokalnych i umiejętność ukołysania słuchacza ciężkim brzmieniem to absolutne świadectwo talentów. Dla fanów pozycja obowiązkowa :) Autorzy: Beata i Adrian

Przesłuchałem cały album i muszę przyznać, że jestem pozytywnie zaskoczony. ;) Zmiana wokalistów/ek w zespołach zawsze budzi kontrowersje wśród fanów. Anna Murphy była silną osobowością i mocno charakterystycznym głosem, ale nie ma ludzi niezastąpionych. Nowa wokalistka naprawdę daje radę i brzmi fantastycznie. ;) Póki co wstrzymuję się z recenzowaniem. Muszę dokładniej zagłębić się w album. Kto nie słuchał - polecam sprawdzić ;)

Hei Nightfall, przeniosłem Twój post do wątku o zgłoszeniach błędów technicznych. W piątek otrzymałem zgłoszenie o dziwnych przekierowaniach z naszej strony. Luka w zabezpieczeniach spowodowała, że jakiś wirus powklejał na naszej stronie złośliwy kod, który odsyłał do witryny z wiadomą treścią. Jeszcze tego samego dnia usunąłem wszelkie ingerencje w nasze pliki. Ten problem został rozwiązany i nie dopuścimy by podobna akcja miała miejsce w przyszłości. Na bieżąco monitorujemy wszelkie zmiany i zadbaliśmy o lepsze zabezpieczenie DE. Jeśli chodzi o komunikat, że nie odnaleziono strony: problem występuje tylko w przeglądarce od Google'a. Podejrzewam, że jest to ichniejsze zabezpieczenie przed takimi sytuacjami. Pracujemy nad tym żeby wszystko wróciło do normy.

W wywiadzie dla FaceCulture kilka miesięcy temu Floor podzieliła się swoimi wspomnieniami i przemyśleniami o muzyce, kulturze, a także mediach społecznościowych. Dziś prezentujemy wam ten wywiad w polskim tłumaczeniu. Dzień dobry, Floor. Jak się masz? Trzymasz się? Widziałem zdjęcie, na którym występujesz na scenie w ciąży. Jak było? Zacznijmy może od Vehicle of Spirit, wydania koncertowego CD i DVD, które przenosi słuchacza w waszą trasę po całym świecie. Czy, gdy wspominasz dzieciństwo, masz jakiś koncert, jakiś występ, który do ciebie wraca, który utkwił ci w głowie na lata? Słyszałem już wcześniej, jak mówiłaś o The Gathering i Anneke – czy zobaczenie, że coś takiego może robić też kobieta, było dla ciebie czymś ważnym? Cóż, wtedy na pewno myślałaś o śpiewaniu, ale czy wiedziałaś, w jakim kierunku chcesz podążać? Poszłaś na akademię w Tilburgu, miałaś już plan, jak chcesz śpiewać? Czy było to dla ciebie ważne, by mieć teoretyczne przygotowanie muzyczne? Skoro sprawy z After Forever zaczęły nabierać tempa… I poruszyłaś teraz, myślę, bardzo ważną kwestię. Istnienia konkretnych cech, niekoniecznie osobowości, które pozwolą osiągnąć sukces. Wydaje mi się, że jedną z nich jest zawziętość, ambicja. Czy ta zawziętość była zawsze w tobie, czy pojawiła się w jakimś konkretnym momencie, na przykład kiedy usłyszałaś The Gathering? Wspominałaś, że miałaś marzenie – a teraz śpiewasz w jednym z największych metalowych zespołów na świecie – jakie było to marzenie? Czy to coś porównywalnego z miejscem, w którym teraz jesteś? Więc to musiało być trochę dziwne… Cóż, w poprzednim wywiadzie rozmawialiśmy o tej mroczniejszej stronie, o twoim wypalenie. Nie zagłębiając się w to za bardzo, ale czy z perspektywy czasu uważasz, że te rzeczy, które ci się przytrafiły, były potrzebne, byś mogła się nauczyć innych ważnych rzeczy, by znaleźć się tu, gdzie teraz jesteś? W twoim życiu kilka lat temu pojawił się Nightwish i mogę sobie wyobrazić, że to było dla ciebie dość trudne, ale i wspaniałe jednocześnie? Ale teraz zaplanowaliście rok przerwy… nie tylko dlatego, że jesteś w ciąży i urodzisz dziecko, ale i po to, żeby się ustabilizować, bo wiesz, że masz swoje ograniczenia, odsunąć się trochę od tego wszystkiego? I żeby to powiedzieć, jeśli chodzi ogólnie o zespół, dla jego dobra i żeby już zostawić to w spokoju… czy rzeczywiście potrzebowali tej przerwy? Przed chwilą wspomniałaś o tym, jak musiałaś powiedzieć, że nie masz już czasu by się zajmować ReVamp. W naszym ostatnim wywiadzie z tobą, mówiłaś, że to było miejsce, gdzie możesz się wyżyć artystycznie poza Nightwish. Czy widzisz siebie bardziej angażującą się w Nightwish, czy masz jakieś inne plany? Cóż, to chyba trudne, bo wydaje mi się, że tego zazwyczaj nie odbiera się jak pracę? Wydaje mi się, że powiedziałaś w wywiadzie, że na Endless Forms Most Beautiful właściwie nie mogliście wykorzystać twojego operowego głosu. Może za wcześnie, by o to pytać, ale czy rozmawialiście już o tym w kwestii przyszłych projektów? I nie chodzi o to, że wam się to nie podobało? Powiedziałaś, że jest przynajmniej jedna rzecz, której się nauczyłaś o swoim głosie, będąc w Nightwish. I mogę założyć, że jeszcze nie zaczęliście pisać? Czy podczas twojej poprzedniej przerwy ze śpiewaniem za tym nie tęskniłaś? Cóż, o tym pomyślałem, kiedy zobaczyłem Vehicle of Spirit – kiedy widzisz siebie na scenie, czy to przypomina ci tamte momenty? To znaczy, nie chciałabyś tam wrócić? A teraz, gdybyś cofnęła się myślami do czasu, kiedy miałaś siedemnaście lat, czy to podekscytowanie, które czujesz teraz, wchodząc na scenę – czy ono jest takie samo, jak kiedy zaczynałaś? Ale cóż, Nightwish był już wielką marką, kiedy do niego dołączyłaś… Prawdę mówiąc, są inne wokalistki, które się na tobie w jakiś sposób wzorują. Ale ta pewność siebie – długo ci zajęło poczuć tę samą pewność, jaką czułaś w ReVamp czy After Forever? Mówiliśmy o pewnego rodzaju kulturze, w której teraz żyjemy, mediach społecznościowych, gdzie wszyscy mogą wyrażać swoją opinię. Czy byłaś tego świadoma, że byłaś w jakiś sposób oceniana? A tobie, jako osobie publicznej, jest ciężko się z tym zmierzać? Ci ludzie mają pewne oczekiwania, pomysły na twój temat, które niekoniecznie mogą być prawdziwe. Cóż, zgadzam się. Zatem ostatnie pytanie, którym w pewien sposób zatoczymy koło. Czy spotkałaś – cóż zakładam, że tak – ale czy spotkałaś Anneke van Giersbergen? Jaki był ten pierwszy raz? Pamiętasz? Porozmawiałyście, dała ci jakieś rady o przemyśle muzycznym? Czy zdajesz sobie sprawę – ponieważ podróżujesz po całym świecie, grając muzykę – że odgrywasz dość podobną rolę dla młodych kobiet dla ludzi na widowni, jak Anneke dla ciebie? Jest może jakaś reakcja fana, kogoś, kto do ciebie podszedł, która zapadła ci w pamięci? Cały wywiad w języku angielskim możecie zobaczyć na YouTube w trzech częściach ( , , ). Źródło: FaceCulture | Tłumaczenie: PaulaEija

Pięknie dziękujemy Aniu za pozdrowienia :) Miłego odpoczywania we Władysławowie!

Wafelki, dodałem ankietę w pierwszym poście (bazując na Waszych postach). Jeśli coś pominąłem to dajcie znać!

Gratulacje Weronika! :) Jakie plany po maturze? Praca, studia?

[video=youtube]

Udało mi się odgadnąć wszystkie ;) Nie ukrywam, że był tu obecny pierwiastek szczęścia, bo niektóre liryki dobierałem do rymu albo zgodnie z kontekstem... ;) Tarjowe liryki mnie pokonały: 59% No cóż... ;)