Maciek

Dead Boy's Poem

Okay. To ja poproszę o jakiś polski utwór. Gatunek dowolny. Dobry tekst będzie dodatkowym plusem. Jeśli już koniecznie jakiś popularny wykonawca, to raczej mniej znany kawałek, nie wrzucajcie klasyków.

Pierwszy album Tristanii to jedna z moich ulubionych płyt (jeśli chodzi o klimat), wciąż liczę, że Morten coś zbliżonego jeszcze zrobi, więc przesłuchałem jednak nową Sirenię, ale wracać mi się do niej nie chce...

Przede wszystkim album ma dziwny miks, momentami to mi strasznie dudnił cały materiał.

W zalożeniu płyta miała chyba być cięższa i ostrzejsza, mniej przebojowa, bardziej klimatyczna. Prawie wszystkie kompozycje oscylują wokół 6-7 minut. No i nie da się ukryć, że faktycznie jest mocniejsza i ostrzejsza od poprzednika. Dużo skrzeku/growlu Mortena (taki blackened gothic metal), mało Ailyn. W jakimś sensie trochę to nawiązuje formalnie do pierwszych płyt zespołu, utwory są długie.

Tyle że nad całością góruje fatalne brzmienie i trochę brak dobrych melodii. Niby ma być właśnie mniej hitowo, a więcej klimatu, ale nie do końca to wyszło. W każdym utworze są jakieś naprawdę atmosferyczne fragmenty, ale całościowo numery niezbyt porywają.

Wyróznia się Exile (wreszcie melodia), z niskim śpiewem Mortena. Taki gotycki numer z lekkim posmakiem Sisters Of Mercy. Ciekawy jest też Earendel z wstawką a la renesansowy walc w środku. W sumie ostatnie numery też są niezłe. Niemniej ogólnie album - "średnie stany średnie", bardzo średnie..

Jak oceniacie popularność zespołu? Czy w Waszych środowiskach są osoby słuchające Nightwish? Zarażacie taką muzyką innych? Z jakim skutkiem? :)

Pamiętam jeszcze czasy, gdy Nightwish to było niemal podziemie, a nazwa ta nie mówiła nic przeciętnemu fanowi rocka. Na pewno jest dużo lepiej niż wtedy, ale wydaje mi się, że zespół z niemal 20-letnim stażem apogeum popularności ma już za sobą, szczególnie przy rotacji wokalistek (a może się mylę?).

Na świecie pozycja grupy jest dość stabilna (w USA chyba nawet wręcz rośnie). Natomiast w Polsce odnoszę wrażenie, że ostatnio popularność Nightwish trochę spadła. EFMB to pierwszy album od dekady, który nawet nie zbliżył się do statusu złotej płyty (nie jest to wina serwisów streamingowych, bo tam EFMB na razie nie ma). Rzadkość koncertów też nie pomaga.

To dlatego są recenzje u nas na stronie, żeby była jakaś przeciwwaga dla tony bzdur w necie. Kiedyś czytałem recenzję EFMB, gdzie autor napisał, że nie dosłuchał płyty do końca, gdyż mu się nie podobała, ale podejrzewa, że nic ciekawego dalej nie było...

Natomiast trzeba powiedzieć, że w prasie EFMB dostało dość dobre recenzje, mniej więcej podobne do IM.

Ciekaw jestem, jak ostatni album będzie postrzegany za ileś lat. Przypomnijmy, że Once zostało mega zjechane i niemal zrównane z ziemią po wyjściu, a po latach stało się ósmym cudem świata i klasykiem. :D

Ooo, taki piękny fanart sobie znalazłam na tapetę. Yennefer. :happy:

Odkąd AS powiedział kiedyś w wywiadzie, że Yennefer mogłaby zagrać Madeleine Stowe, to zawsze przy czytaniu mam jej twarz przed oczami. :D Jednak ta na tapecie też mi się podoba. :)

Ostatnio wracam sobie do polskich płyt, które słuchałem lata temu. Część rzeczy dalej mnie bierze. :D

[video=youtube]

Początek pełen spokoju z odgłosami ptaków bardzo fajny, jak wchodzi ten house/ trance/whatever, to już mniej mi się podoba. Niestety nie bierze mnie taka muzyka.

Dawno nie było nic polskiego, więc dla odmiany (w sumie zastanawiałem się przed chwilą, czy nie wrzucić tego kawałka do zapodaj nutę ze względu na plemienno - szamańsko - słowiańskie naleciałości).

[video=youtube]

[video=youtube]

Z chłopakiem Floor ;).

Link nie działał, więc poszukałem innego o tym tytule (mam nadzieję, że to było to samo).

Ciężko to zaklasyfikować, muzyka klubowa? elektronika/chillout? Ma momenty klimatyczne, szczególnie z takim jakby brzmieniem akustycznym, ale całościowo chyba nie miałbym ochoty wracać.

Kiedyś się zastanawiałem, czy ta piosenka nie przynosi mi pecha.. ale z drugiej strony jest tak dobra, że to niemożliwe, siostry Wilson 40 lat temu dawały czadu.

[video=youtube]

Eluveitie ma jeden album całkowicie bez growlu, mowa o Evocation I (z niego jest Omnos). Z drugiej strony metalu na nim też nie ma, co nie zmienia faktu, że jest moim ulubionym tej grupy. ;)

Walking In The Air

W końcu nadrabiam zaległości czytelnicze w fantastyce i zabrałam się za "Wiedźmina". :D

Tylko nie wiem, czy ktoś Cię uprzedził, że jak zaczynasz pierwszy tom siedmioksięgu, czyli "Ostatnie Życzenie". To Głos Rozsądku, który jest warkoczem przeplatającym każde opowiadanie w książce, lepiej ominąć i przeczytać na końcu jako jedno opowiadanie - to znaczy po przeczytaniu owych 6 opowiadań, wtedy wyda się jasny i klarowny. :)

Okazało się, że to wina którejś aktualizacji, musiałem poszukać w necie jakiś starszych wersji aplikacji. Jakby komuś coś przestało działać, to tutaj jest spory wybór poprzednich wersji, wystarczy wybrać.

Czy komuś jeszcze się zepsuła aplikacja Spotify? W sensie, że nie uruchamia się po naciśnięciu, nawet odinstalowanie i ponowna instalacja nic nie dały...

Zastanawiałem się, czy obecnie mogę rzec, że jestem metalem. Hmm biorąc pod uwagę, że wśród moich ulubionych artystów pewnie około połowa może zostać zaliczona do metalu, to w jakims stopniu tak. Jak popatrzyłem na swój last fm to nawet więcej niż połowa :D. Niemniej zawsze postrzegałem siebie przede wszystkim jako po prostu fana muzyki rockowej i to twierdzenie będzie najbliższe prawdy. :)

Nawet jeśli słucham też czasem innych rzeczy typu: darkwave, folk, pop, klasyka, to ten rockowy rodzaj ekspresji, ta estetyka, są mi najbliższe (a że często gości ona w moich głośnikach w mocniejszej metalowej formie, to nie zmienia faktu, że pozostajemy w świecie rocka).

Natomiast jak już mówimy o samym metalu, to pewno jako słuchaczowi obca jest mi metalowa ortodoksja, że nie można czegoś łączyć, że nie wypada, że coś nie jest dość true albo miesza się z innym (pod) gatunkiem. Z metalem jest trochę jak z koktajlem Martini i proporcjami ginu z wermutem. Typowa proporcja to jeden do trzech, choć niektórzy mieszają jeden do sześciu. Za to Hemingway preferował jeden do jednego albo i mniej i cały czas to wszystko zwało się Martini. ;)

Podobnie jest z metalem. Dzisiejsza szeroko pojęta ciężka muza jest tak zróżnicowana wewnętrznie, powstało tyle styli, podgatunków, a nawet wykonawców, którzy nie są metalowi, ale mają jakieś elementy metalu, że każdy znajdzie coś dla siebie.

Nowa Sirenia jest już dostępna na Spotify. Singiel słuchałem raz i nie pamiętam nic...Cały album może niedługo też przesłucham, ale bardziej z sentymentu i ciekawości, czy Morten jeszcze ma coś do powiedzenia.

hietAla - ale pewnie wiesz, że ten numer to cover Belindy Carlisle. :)

Bardzo bardzo dawno nie słuchałem folk metalu (ale do tej płyty przyjemnością było wrócić).

[video=youtube]www.youtube.com/watch?v=dq4eXIxYu4A

Zastanawiam się, czy jest utwór będący kwintesencją zespołu? Moim zdaniem nie do końca. Praktycznie styl Nightwish to w tej chwili: bycie wolnym. W tym sensie, że mogą zagrać wszystko. Może kolosy są tego najbliżej, bo spajają w sobie bardzo różne elementy.

Nie wiem, ale dla mnie zawsze Lappi było taką esencją nightwishowości (cokolwiek to dzisiaj znaczy ;)). Nawet nie pod względem muzycznym, ale takiej szczerości, piękna i czegoś bardzo "czystego". Mimo upływu lat, dużego sukcesu i zmian w składzie, myślę, że te rzeczy wciąż można odnieść do Nightwish.

Co do TPTP to każde jedno tłumaczenie można wziąć i znaleźć w nim inne warianty i możliwości i poprawiać w nieskończoność ;). Akurat zdecydowałem się wtedy na takie, inny tłumacz mógłby wybrać inne, ale jeśli oba są poprawne jezykowo, to jakiś wyborów trzeba dokonywać.

Z tym ramieniem odbieram to jako: nie że ktoś się wypłakał na ramieniu, tylko coś w rodzaju przegiętej metafory bólu, szczególnie że podmiot liryczny jest rozciągnięty i torturowany na metaforycznym ołtarzu (a biorąc pod uwagę rysunek z książeczki DPP to ma dosłownie przywiązane ramiona).

Natomiast jest parę kwestii dość jednoznacznych i je chętnie przybliżę. :)

With beauty underneath / The Ever Free

Z piękną poniżej / Wiecznie wolną

Z pięknem pod Wieczną Wolnością?

Chose you all

Wybrał całą ciebie

Wybrał was wszystkich?

W tym rzecz, że tu chodzi o właśnie o „piękną”, o nią, o nightwishowy archetyp, motyw, który występuje od czasu Beauty and the Beast. Te wersy z wodospadem i piękną poniżej to jest w ogóle dosłowne nawiązanie do okładki CC.

Z kolei "tide" - owszem, to fala, ale też fala uczuć...

Podobnie zdanie o tym, że zawsze pragnie umrzeć nie na ołtarzu, ale by fala dała mu śmierć (w domyśle stał się jednością z oceanem). To kolejny powtarzający się nightwishowy motyw "oceaniczny", a nie fali uczuć. Przy okazji jakieś nawiązanie do tekstu Ocean Souls - should I dress in white and search the sea as i always wished to be - one with the waves. :)

Ja w ciągu tygodnia przeleciałam 2 sezony Hannibala.

Nie wiem, czy w najlepszych czasach dałbym radę ogarnąć tyle odcinków naraz :D Choć pewna znajoma dama obejrzała kiedyś cztery sezony Archiwum X (po 24 odcinki kazdy) w tydzień...

Póki co oglądam trzeci sezon Orphan Black (pod względem aktorskim to co robi główna odtwórczyni, to jest Mount Everest i wszystkie otrzymane nagrody dla najlepszej aktorki telewizyjnej - w pełni zasłużone.)

Jak pisał Owidiusz "Video meliora proboque, deteriora sequor", czyli pochwalam rzecz lepszą, idę za gorszą :D

The Greatest Show On Earth

Mnie tam wideo nie przeszkadza. Może dlatego, że lubię patrzeć na grający zespół i czuć tę żywą energię. Nawet jak słucham muzyki, to w myślach czasem wyobrażam sobie zespół na scenie i widzę jak to jest grane na instrumentach. Co prawda to upodabnia klip do nagrania z koncertu, ale prawdę mówiąc nie spodziewałem się niczego specjalnego.