Adrian
-
Content Count
3842 -
Joined
-
Last visited
-
Days Won
220
Posts posted by Adrian
-
-
Nie znam zbyt wielu zespołów z damskim growlem. Arch Enemy nie słucham, nie przemawia do mnie. Nie sądzę by była to kwestia tego, że growluje kobieta (nie słyszę dużej różnicy między damskim a męskim growlem), ale bardziej kompozycji piosenki... Musiałbym chyba zrobić research i posłuchać więcej. Może moja opinia się wyklaruje ;)
-
Hej Gabi, jasne, że pamiętam ;) Fajnie, że do nas wracasz!
-
Witam z powrotem Aniu! Miło Cię widzieć/czytać :)
-
1
-
-
-
Moglibyście zaktualizować dyskografię zespołu? Czyli dodać Vehicle of Spirit do dvd i Decades do kompilacji? :DDzięki za sugestię - jak najbardziej mamy to w planach. ;)
Myślimy też nad większymi zmianami na stronie i forum. Wtedy pouzupełniamy wszelkie brakujące treści. :)
-
Aniu, jesteś cudowna ;) Zawsze o nas pamiętasz! Dziękujemy i miłego odpoczynku! :)
-
Zgadzam się, kreacja jest niesamowita i doskonale podkreśla urodę Floor :)
-
1
-
-
Tuomas i Pip Williams są mistrzami w tworzeniu enigmatycznych wskazówek dotyczących nowych albumów. ;)
Odpowiedź może być bliżej niż myślimy. EFMB momentami czerpało z projektu Sknerusa (np. podobny motyw chórków w zwrotkach "Our Decades in the Sun" oraz "Lifetime of Adventure", czy smyczkowe intro "Shudder Before the Beautiful" i "Cold Heart of the Klondike").
Tuomas wspominał w wywiadach, że pisanie utworów na album Auri pomogło mu pokonać blokadę twórczą i otworzyło umysł na tworzenie kawałków dla NW.
Mając powyższe na uwadze, być może orkiestracje będą bardziej zbliżone do poziomu Auri?
Mam tu na myśli bardziej kameralne orkiestracje, o których pisał @"Maciek" oraz, być może, większy nacisk na solowe partie poszczególnych instrumentów?
Cóż, możemy spekulować, czemu nie ;)
-
2
-
-
Thomas pracuje nad trzema dużymi symfonicznymi projektami, a oto jeden z nich:
[video=youtube]
"American Dream" to opowieść o podróży chłopca z Europy do Ameryki w poszukiwaniu "amerykańskiego marzenia".
Występuje Four For Music Session Orchestra z Bułgarii pod batutą George'a Strezova.
Brzmi interesująco!
-
-
A w Yours is an Empty Hope to o Anetkę chodzi?To dość popularna interpretacja. Nigdy jednak nie zostało to potwierdzone przez samego autora.
Jeśli jesteś zainteresowany tematem:
Dyskusja na temat utworu na oficjalnym forum:
Ciekawa interpretacja Maćka:
-
1
-
-
Kiedy będą ogłoszone wyniki konkursu czerwiec 2018r.
Wyniki zostały ogłoszone na naszym fanpage na Facebooku. :)
Taka ciekawostka: jesteś 666 użytkownikiem forum ;)
-
1
-
-
@"Taiteilija"
Obserwuję po sobie, że gusta cały czas się zmieniają pod wpływem nowych doświadczeń czy dźwięków. Podobnie warsztat Tuomasa cały czas dojrzewa i wyznacza nowe ścieżki rozwoju brzmienia.
Era albumu DPP faktycznie była dla zespołu bardzo trudna. Być może utwory Amaranth i Bye Bye Beautiful powstały w takiej formie świadomie by zainteresować twórczością zespołu nowych słuchaczy?
Do dziś "Amaranth" pozostaje liderem jeśli chodzi o wyświetlenia teledysku na Youtube. Na Spotify natomiast deklasuje inne utwory pod względem liczby odsłuchań - ponad 31 milionów. Na drugim miejscu jest WIHAA z ponad 20 milionami. To był ogromny sukces i promocja dla zespołu - rzecz niesamowicie ważna w tamtym trudnym okresie.
Pamiętam, że "Amaranth" puszczali w Vivie dość regularnie. Chodziłem już wtedy chyba do gimnazjum i zawsze przed szkołą oglądałem teledysk. To były jeszcze czasy gdzie na kanałach muzycznych była muzyka. Do tego utworu mam sentyment i gdy leci w losowej playliście to nie przełączam.
Z kolei z BBB jest różnie bo nie do końca przekonuje mnie warstwa tekstowa. Podobna sytuacja jest z Master Passion Greed. Rozumiem, że artysta często ma potrzebę opisania wewnętrznych sprzeczności czy konfliktów, ale wraz z popularnością zespołu rośnie też jego odpowiedzialność. Każdy wie o kim są te utwory, co wywołuje raczej negatywne odczucia wśród fanów zaangażowanych emocjonalnie w życie NW.
Zdaje się, że Tuomas to sobie uświadomił i w utworze "Yours is an Empty Hope" z ostatniego albumu krytykuje pewne postawy zamiast konkretnych osób.Niby możemy się domyśleć o kogo chodzi, ale to tylko domysły, a sam utwór pozostaje otwarty do swobodnej interpretacji. ;)
-
1
-
-
20 lipca zespół wyda album "The Sacrament of Sin".
Lista utworów:
1. Fire & Forgive
2. Demons Are A Girl‘s Best Friend
3. Killers With The Cross
4. Incense And Iron
5. Where The Wild Wolves Have Gone
6. Stossgebet
7. Nightside Of Siberia
8. The Sacrament Of Sin
9. Venom Of Venus
10. Nighttime Rebel
11. Fist By Fist (Sacralize Or Strike)
Jakiś czas temu pojawił się pierwszy singiel promujący płytę + teledysk:
[video=youtube]
Dodatkowo zespół planuje wydać płytę zawierającą covery ich piosenek zagrane przez inne zespoły, min. Epikę, Eluveitie czy Battle Beast!
1. Sacred & Wild - Epica
2. We Drink Your Blood - Saltatio Mortis
3. Kiss Of The Cobra King - Caliban
4. Resurrection By Erection - Battle Beast
5. Night Of The Werewolves - Heaven Shall Burn
6. The Evil Made Me Do It - Kadavar
7. Let There Be Night - Kissin Dynamite
8. Army Of The Night - Amaranthe
9. Amen & Attack - Mille Petrozza (Kreator) & Marc Görtz (Caliban)
10. Nata vimpi cvrmid (When The Saints Are Going Wild) - Eluveitie
Czekacie na to wydawnictwo? ;)
-
1
-
-
Jak wyglądał proces komponowania utworów "zrodzonych w zalesionym obszarze w pobliżu jeziora"?
Komponowanie utworów odbyło się dość szybko, w zaledwie sześć miesięcy. Każdy z nas pracował samemu w naszych własnych studiach, pisząc i nagrywając, a następnie, kiedy wydawało nam się, że coś mamy, wyszliśmy z naszych małych "nor" i podzieliliśmy się wynikami z innymi za pośrednictwem poczty elektronicznej lub sesji odsłuchowej na żywo. Nie mieliśmy producenta, więc w zasadzie każdy z nas instynktownie dostosowywał się do potrzeb piosenek, grał i śpiewał utwory, żywił się wkładem innych. Przesyłaliśmy pliki pomiędzy Finlandią i North Yorkshire w Wielkiej Brytanii, aż czuliśmy, że mamy wszystko, co potrzebne. To była jak najbardziej inspirująca rozmowa między trzema osobami i zdecydowanie najłatwiejszy i najbardziej ożywczy proces nagrywania, jakiego kiedykolwiek doświadczyłam.
Album brzmi konsekwentnie, mimo że skomponowali go trzej różni muzycy. Czy omawialiście wcześniej, jak powinien brzmieć (atmosfera, gatunek itp.) czy po prostu pozwoliliście się porwać kreatywności?
To zabawne, naprawdę nie rozmawialiśmy o tym, jaki rodzaj muzyki chcieliśmy stworzyć, a jednak czuliśmy, że wszyscy wiedzieliśmy, czego wspólnie chcieliśmy. Tacy po prostu jesteśmy. Jesteśmy nierozłącznymi przyjaciółmi od dnia, w którym się poznaliśmy, dzieląc wzajemną miłość do wszystkich rzeczy w życiu. Rzadko zdarza się znaleźć ludzi, z którymi natychmiast "jesteś w domu", nie potrzebując słów, żeby się wytłumaczyć. To tak, jak Troy powiedział w jednym wywiadzie: "Wszyscy mamy tę samą piosenkę, która w nas gra". I dokładnie tak to wygląda. Auri to my, nasza przyjaźń przekształcona w muzykę.
Nagrałaś swoje partie wokalne w samotności. Wielu artystów twierdzi, że nagrywanie ich partii jest intymnym doświadczeniem. Czy jest to dla ciebie wygodniejsze, czy może łatwiej jest Ci się wtedy skupić?
Jestem pewna, że wszyscy możemy odnieść wrażenie, że śpiewamy, kiedy nikt nie słucha. Nie powstrzymywałam niczego, nawet ryzykując, że zabrzmi to zupełnie głupio. To najbardziej owocne środowisko dla kreatywności. Kiedy jesteśmy z innymi ludźmi, nie ważne jak blisko, zawsze obecny jest poziom samoświadomości. Jesteś nieuchronnie nastawiony na energię drugiej osoby. Samotnie, możesz odkryć tylko siebie i swoje wewnętrzne płótno. Jest to proces bardzo intymny i nieskończenie satysfakcjonujący. Aby móc się całkowicie otworzyć, porzućcie wszystko i po prostu stańcie się jednością z muzyką. Jest w tym coś niesamowicie uspokajającego.
Kto napisał słowa dla Auri?
To była wspólna praca.
Czy jest jakiś szczególny powód, dla którego wybraliście Real World Studio Petera Gabriela do nagrywania? Jak to się stało?
Troy miał kilka kontaktów w wytwórni i wydawało się, że to idealne środowisko dla tej muzyki. I z perspektywą legendarnego Tima Olivera miksującego album, decyzja była prosta, nie rozważaliśmy nawet żadnych innych opcji. To musiał być Real World i Tim. Wspaniałą rzeczą w studiu jest także wejście. Aby się tam dostać, trzeba przejść przez mały mostek nad wodą, prawie jak portal między dwoma światami, by wejść do tego magicznego miejsca, w otoczeniu natury i bezustannie urzekających fal muzyki. Mam nadzieję, że część tej magii również dostała się na album, tak aby i on mógł przenieść słuchacza w inny świat.
Pracowałaś już z Tuomasem nad jego solowym projektem "Music inspired by The Life and Times of Scrooge". Czy praca nad Auri była łatwiejsza czy trudniejsza? Jak to jest pracować w jednym zespole ze swoim partnerem życiowym?
Praca z osobami o podobnych wyobrażeniach jest zawsze łatwa. Przekształca "pracę" w "byt". Sposób, w jaki my trzej jesteśmy razem, łatwy w prowadzeniu i kochający zabawę, to także sposób, w jaki pracujemy. Myślę, że sposób, w jaki muzyka ma magiczną zdolność wzniesienia nas do innego wymiaru, ma również zastosowanie do pokrewnych dusz. Nie ma żadnych przyziemnych pudełek ani głupich sztuczek stworzonych przez człowieka, które kategoryzowałyby rzeczy. Nie ma żadnej separacji. W najczystszej formie miłości i muzyki wszyscy jesteśmy jednym i tym samym. Jeden umysł, jedno serce, jedna dusza.
Która piosenka Auri jest twoją ulubioną i dlaczego?
Obawiam się, że jest to tak samo niemożliwe pytanie, jak "która jest twoją ulubioną kończyną". Tak naprawdę nie myślisz o takich rzeczach. Wszystkie są integralną częścią ciebie. Sądzę, że to jeden z powodów, dla których zawsze słucham tego albumu jako całości. To jak czytanie książki lub oglądanie filmu. Wolę myśleć o tym jak o podróży.
Zaprosiliście wyjątkowego gościa, aby nagrał swoje szalone solo na klawiszach - osła Joombę. Jaka historia kryje się za tą współpracą? Czy usłyszymy więcej jego/jej (?) Na następnym albumie?
Planujecie trasę koncertową AURI?
Na tym albumie jest wiele ukrytych osobliwości, jednym z nich jest klawiszowe solo konia z Savant. Wszyscy lubimy łamigłówki i tajemnicze szczegóły, które dostrzegają tylko najbystrzejsze oczy, więc naturalne było również włączenie do Auri ciekawych ukrytych szczegółów. Może ktoś je zauważy, może nie, ale mimo to są. Przynajmniej dla naszej rozrywki.
Perspektywa koncertowania w przyszłości jest bardzo żywa w naszych głowach. Chcielibyśmy jednak wydać jeszcze jeden album, a to może się wydarzyć dopiero w 2022 roku, więc na szczęście wciąż mamy wystarczająco dużo czasu na wielkie marzenia i wymyślimy wspaniałe przygody, aby podzielić się nimi z wami wszystkimi w przyszłości!
Co ci się bardziej podoba - śpiewanie po fińsku, angielsku, a może ... gaelicku? Czy jest dla Ciebie jakakolwiek różnica między wyrażaniem emocji w językach obcych a językiem ojczystym?
Zawsze miałam bardzo kontrowersyjny związek ze słowami ... Słowa mogą być potężnym narzędziem, ale to trudna sztuka do opanowania. Ilekroć w utworze znajdują się słowa piosenki, bez względu na język, najważniejszą rzeczą dla mnie jest wiedzieć, o czym śpiewam. Jakie jest przesłanie, emocje kryjące się za słowami. Same emocje są łatwe, ponieważ są uniwersalne, podobnie jak wibracje muzyki. Pewnie dlatego tak bardzo kocham muzykę niewerbalną. Tam, gdzie słowa zawsze potrzebują przetworzenia przez umysł, aby wywrzeć wpływ, muzyka jest prostsza. Natychmiast oddziałuje z naszą całą istotą i nie ma skłonności do błędnych interpretacji, tak samo jak słowa, są barwione przez niezliczoną ilość naszych różnych koncepcji, wrażeń i tła.
Czy masz muzycznego idola, z którym chciałbyś pracować?
Myślę, że moje największe marzenie spełniło się wreszcie z Auri. Przez ponad dziesięć lat mojej kariery muzycznej miałam przywilej pracować z wieloma świetnymi muzykami. To była siła napędowa mojej muzyki przez te wszystkie lata, niosąca mnie do tej pory. Jednak teraz, odkrywając zupełnie nowy świat tworzenia muzyki w Auri, czuję, że wreszcie znalazłam swój dom jako artystka. Marzę o tym, aby pewnego dnia móc stworzyć muzykę do gry, takiej jak Skyrim, lub do pełnometrażowego filmu kinowego, ponieważ tego rodzaju światy w ogromnym stopniu inspirują nas w naszym codziennym życiu i wpływają na sztukę, którą tworzymy.
Czy chciałbyś powiedzieć coś polskim fanom Auri?
Mamy nadzieję, że ta muzyka przyniesie wam radość i poczucie wolności!
Wszystkiego najlepszego,
Johanna
Tłumaczenie: Evi | Foto: mtv.fi
-
1
-
-
Zespół opisał, który utwór, gdzie i przez kogo został "zrodzony". :) Zaznaczają też, że były "ubrane, nakarmione i edukowane" przez wszystkich rodziców, więc faktycznie możemy mówić o pracy zespołowej. :)
After being bombarded with questions as to the source of the AURI songs, it is as follows:Tracks 1,2,5,7,9,10 were born in a wooded area close to a lake, just outside Kitee, Finland.
Tracks 3,4,6,8 were born in a little village in the countryside of North Yorkshire, England.
Track 11 was a miraculous birth between both.
all of these children were clothed, fed and educated between and in both locations by all parents. Auri was the sole babysitter!
-
2
-
-
Auri to niezwykły projekt muzyczny, który powstał jakby z innego świata. Stworzyli go ludzie dla których muzyka może wyrazić wszystko robiąc to delikatnie ale dosadnie: wchodzi ona głęboko w umysł i balansuje uczuciami.
Skład zespołu: Johanna Kurkela – wokal, altówka, Tuomas Holopainen – klawisze, wokal wpierający,Troy Donockley – gitara elektryczna, gitara akustyczna, buzuki, uilleann pipes, aerofony, bodhran, wokal.
W debiutanckim albumie tej formacji zatytułowanym po prostu "Auri" jest ukryta bardzo szeroka gama uczuć: od przygnębiającej melancholii do ekscytującego szczęścia. Absolutne mistrzostwo żonglowania emocjami.
Zespół postanowił nie wyjaśniać znaczenia utworów, czy ich tytułów, a jedynie wskazują swoje inspiracje. Zachęcają tym samym słuchaczy do samodzielnych prób zrozumienia piosenek, które według członków Auri mogą mieć zupełnie różny wydźwięk dla każdego z nas.
The Space Between
(ang. Przestrzeń pomiędzy)
Rozpoczyna się rytmicznymi uderzeniami w bębny, które niespodziewanie wtapiają się w piękną melodię śpiewaną przez Kurkelę. Mocne smyczki płynnie przechodzą w gitarę elektryczną. Refren to epicki symfoniczny fragment z ludowymi melodiami granymi na flecie.
[video=youtube]
I Hope Your World Is Kind
(ang. Mam nadzieję, że twój świat jest miły)
To utwór pełen kontrastów. Zwrotki śpiewane przez Johannę i wspierane przez chór nadają dramatycznego charakteru, który wycisza się podczas delikatnych refrenów. Bardzo melodyczna piosenka, która szybko zapada w pamięci.
The Skeleton Tree
(ang. Szkieletowe drzewo)
Bardzo rytmiczny utwór, którzy przywodzi na myśl orientalny taniec. Motyw przewodni przewija się przez niemal cały utwór i przeplata się z wyraźną sekcją perkusyjną, eterycznym wokalem Johanny oraz subtelną elektroniką.
Desert Flower
(ang. Kwiat pustyni)
Duet damsko-męski, w którym Johanna i Troy przenoszą nas do świata rodem z Disney'a. Wraz z minimalistyczną orkiestracją i delikatnymi skrzypcami, nastrojowa i lekka ballada porusza emocje jak wiosenny wiatr. Niezwykle romantyczny utwór.
Night 13
(ang. Noc 13)
Pierwszy singiel, który wprowadził nas do świata Auri. Zespół nie zdradza znaczenia tytułu, ale zapewnia, że ów trzynastka nie jest tam przypadkowo. Sama zaś piosenka, wbrew pozorom, ma pozytywny wydźwięk i traktuje o regeneracji.
Utwór z każdą kolejną zwrotką i refrenem narasta, aż do punktu kulminacyjnego, po którym całość się powoli wycisza.
[video=youtube]
See
(ang. Spójrz)
Kolejny utwór przenosi nas ponownie we wschodnie klimaty, nie tylko za sprawą specyficznej melodii ale także charakterystycznego instrumentarium i hipnotyzującego wokalu Johanny. Wokaliza w drugiej części utworu przywodzi na myśl śpiew syreny rodem z "The Siren"...
The Name Of The Wind
(ang. Imię wiatru)
Utwór instrumentalny, który swój tytuł zawdzięcza powieści Patricka Rothfussa. Wokalizy Johanny w akompaniamencie delikatnego pianina wprowadzają do magicznego świata. Lekkie oraz miejscami dynamiczne epizody klawiszowe, orkiestrowe oraz akcenty fletu, tworzą klimat typowy dla muzyki filmowej.
Aphrodite Rising
(ang. Powstająca Afrodyta)
Utwór dający początek zespołowi Auri. Kompozycja, którą Troy napisał kilka lat temu wreszcie doczekała się swojej odsłony.
Bardzo złożona piosenka, której poszczególne części odkrywamy z każdym kolejnym przesłuchaniem. Usłyszymy tu piękne wokalizy, radosne przyśpiewki, subtelną elektronikę, wyraźną sekcję perkusji, chóry, sekcje smyczków, liczne zmiany tempa i nastrojów z melancholijnych na radosne... Mimo olbrzymiej liczby elementów utwór pokazuje kunszt kompozytorski członków Auri - wszystko zgrywa się ze sobą w genialny i niezwykle wyważony sposób.
Savant
(ang. Erudyta)
Dźwięki rodem z koszmaru urzekają tajemniczością i mrokiem oraz nutą cudownej kołysanki... Klimat wyróżnia się na tle pozostałych, przeważnie radosnych utworów i zaskakuje wieloma rzeczami.
Usłyszymy tu wokalizy Johanny rodem z horroru, ciężkie dźwięki pianina, niepokojące ambientowe melodie wygrywane między innymi przez sekcje smyczkowe, a także... krótką solówkę na keyboardzie zagraną... językiem (sic!)... przez... osiołka o imieniu Joomba (sic!).
Underthing Solstice
Underthing Solstice to miejsce w powieści Rothfussa, w której mieszka Auri. Jest to duży system rur pod miastem.
Nietuzinkowe połączenie organów, dud oraz smyczków wprowadza nas w iście baśniowy klimat, który powoli zmienia się w bardziej mroczny, niepokojący. Johanna niczym narrator opowiada swym śpiewem wciągającą historię. Lekkość utworu zostaje złamana przez ciężką partię męskiego chóru i organów.
Them Thar Chanterelles (feat. Liquor In The Well)
(ang. Te kurki )
Zespół opowiedział ciekawą historię dotyczącą powstania tego utworu. Johanna z Tuomasem zbierali kurki w lesie i Kurkela (cóż za zbieżność!) zaczęła nucić sobie melodię, która stała się motywem przewodnim piosenki. Podobno rzecz miała miejsce po kilku kieliszkach szampana, co uzasadnia współudział "likieru w studni" w tytule. :)
Jest to wesoła przyśpiewka, która również mogłaby się znaleźć w filmie Disneya, w scenie, w której główna bohaterka zbiera grzyby w lesie, radośnie przy tym podśpiewując. Wkrótce cała fauna i flora zaczynają jej wtórować i powstaje magiczny, wesoły utwór. Gdy postać odnajduje likier w studni, charakter utworu staje się jeszcze weselszy...
Auri jest zespołem wyjątkowym pod wieloma względami. Trzech muzyków-pasjonatów połączyło siły aby stworzyć dzieło, które bez wątpienia jest ucztą dla uszu i duszy.
Połączenie talentów Johanny, Tuomasa i Troya mogliśmy już usłyszeć podczas solowego albumu Tuomasa: "Muzyka zainspirowana Życiem i Czasami Sknerusa McKwacza", co z pewnością będzie podłożem do porównań. Muzyka na obu albumach, choć mająca wspólne elementy jak obecność głosu Johanny czy instrumentarium Troya, jest zupełnie różna bo i założenia przy kompozycjach były inne. Solowy projekt Holopainena był ścieżką dźwiękową do komiksu, a więc zamknięty w pewnych ramach opowieści. Auri z kolei jest niczym nieograniczoną podróżą przez najróżniejsze dźwięki, kontrasty, wahania emocji i wizje powstałe w umyśle kompozytorów. To czyni ten wehikuł ducha ponadczasowym i to w nim jest najpiękniejsze.
Autorzy: Beata i Adrian
źródło: własne oraz wywiad z Auri
-
Dzięki Aniu za wrzucenie fotek! Zaspokoiły moją ciekawość. :)
Myślę, że zespół celowo zrezygnował ze zdjęć członków NW. Wymagałoby to poproszenia o zgodę Tarji i Anette, co mogłoby być nieco problematyczne.
Był pomysł by uczcić 10 lecie wydania albumu "Once" i były nawet prowadzone rozmowy z Tarją i Marcelo. Niestety zarówno zespół jak i Tarja mieli swoje wizje i nie byli gotowi na kompromisy - toteż z projektu zrezygnowano.
Z kolei Anette, a tak wynika z moich obserwacji, niechętnie komentuje poczynania zespołu, aa nawet zdarzały się jej zawoalowane kąśliwe komentarze względem Floor.
Myślę, że rozsądnym byłoby umieścić albo wszystkich albo nikogo. Tak najlepiej byłoby uniknąć niepotrzebnych uwag fanów, że kogokolwiek pominięto. I to jest zrozumiałe.
Zabrzmi to życzeniowo, ale bardzo chciałbym żeby każdy z wszystkich członków NW (nie tylko Tuomas) napisał coś od siebie... Być może kilka zdań. Czym dla nich jest Nightwish? W końcu są i byli ważną jego częścią. Ot tyle. :)
-
1
-
-
-
-
Dotarł dzisiaj do mnie Digibook i szczerze powiem, że jestem w szoku, bo to taka wielka księga w porównaniu do klasycznej płyty, co widać na załączonym zdjęciu...
Na pewno nie był to earbook? Te przerośnięte dibgibooki wytwórnie z reguły nazywają earbookami.
Jak oceniasz wydawnictwo i jego wykonanie? Są ciekawe ilustracje w środku? :)
-
Jeśli to samo zagrają w Polsce, to dla mnie będzie to ogromne rozczarowanie i w mojej ocenie najgorszy repertuar koncertowy od lat... :(
Co masz na myśli? Chodzi o dobór utworów?
Jest i Dead Boy's Poem!
[video=youtube]
-
Wczoraj, 9 marca, odbył się koncert w Atlancie, który rozpoczął światową trasę wspominkową i podsumowującą 20 lecie działalności zespołu. W setliście znalazły się głównie utwory z pierwszych pięciu albumów. Niektóre z nich nie były grane na żywo od ponad dekady!
Setlista:
- INTRO: Swanheart
- End of All Hope (pierwszy raz od 2004)
- Wish I Had an Angel (pierwszy raz od 2013)
- 10th Man Down (pierwszy raz od 2003)
- Come Cover Me (pierwszy raz od 2012)
- Gethsemane (pierwszy raz od 2003)
- Élan
- Sacrament of Wilderness (pierwszy raz od 2008)
- Dead Boy's Poem (pierwszy raz od 2009)
- Elvenpath (pierwszy raz od 2004)
- I Want My Tears Back
- The Carpenter (pierwszy raz od 1998 )
- The Kinslayer (pierwszy raz od 2005)
- Devil & the Deep Dark Ocean (pierwszy raz od 2002)
- Nemo
- Slaying the Dreamer (pierwszy raz od 2008)
- The Greatest Show on Earth
- Ghost Love Score
- OUTRO: The Greatest Show on Earth (Chapter IV: The Understanding)
żródło
setlist.fmW sieci pojawiły się też nagrania:
[video=youtube]
[video=youtube]
Co sądzicie o setliście i wykonaniach w nowym składzie z udziałem Floor, Troy'a i Kai'a? :)
-
1
- INTRO: Swanheart
-
Motyw przewodni jest wtórny i mocno wyeksploatowany przez wiele symfonicznych zespołów. W pierwszej kolejności przyszło mi na myśl intro "Are you metal?" Helloweenu z 2010 roku:
[video=youtube]
Nightwish zdecydowanie mocniej namieszał na scenie symfoniczno-metalowej riffem do "Storytime". Bardzo zainspirował wiele zespołów do stworzenia czegoś podobnego. Jakkolwiek nie próbowaliby swoich sił - zawsze kojarzyć się będą z Nightwishem... ;)
Faktycznie utwór jest bardzo melodyczny, co trochę kłóci mi się z wizerunkiem, jaki zespół starał się pokazać w teledysku.
Najciekawszym dla mnie fragmentem jest mostek ..."Thrown into darkness...". Wyróżnia się na tle lekkich i melodycznych zwrotek.
Singiel mnie nie porwał, ale na pewno z ciekawością przesłucham cały album.
Przywitaj się! :)
in Hyde Park
Posted
W dobie portali społecznościowych i licznych grup, fora stają się mniej popularne. Niemniej jednak my cały czas wierzymy w naszą "tratwę na morzu" Internetu - parafrazując Maestro ;)
Fora mają szansę przetrwać, ale muszą też iść z duchem czasu. :)