Scavenger

Ok, w wolnym czasie sprawdzę to Theli i Vovin, a później resztę ^^

Jeszcze są przypadki, że artysta chce wydać z płyty jakiś osobisty singiel, podzielić album na dwa dyski czy dać na niego utwory, które jemu samemu bardzo się podobają a wytwórni niekoniecznie. I w tych wszystkich trzech przypadkach będą mniejsze dochody więc ludzie z wytwórni się nie zgadzają się na takie rzeczy. Czasem artyście uda się postawić na swoim a czasem nie. Szczególnie w największych wytwórniach dbają o pieniądze. I tam oprócz samej muzyki kreują jakiś wizerunek i pilnują, żeby do mediów nie dostawały się toksyczne rzeczy typu zdjęcia, informacje mogące zaszkodzić, sprawdzają czy ktoś nie jest postrzegany jako zbyt buntowniczy, zbyt nudny, wpływają na styl zachowanie i inne takie... Bo to nie tylko muzyka, ale też wizerunek warty wiele milionów dolarów. Niestety to bardzo utrudnia życie artystów. Weźmy np. zespół One Direction. Podobno dwóch jest gejami i wyciekają ich prywatne zdjęcia, w wywiadach o sobie mówią (ale nie otwarcie) itp. Oczywiście wytwórni to się nie podoba. Bo co jakby się okazało, że śpiewający piosenki o dziewczynach chłopacy okazali się gejami? ;-; Źle by to wpłynęło na sprzedaż i wizerunek samej wytwórni. Tak więc ściągają im jakieś dziewczyny, usuwają szkodliwe zdjęcia lub wymyślają fałszywe wypowiedzi i historie dotyczące pierwszych miłości. A sami tych dwóch na tym cierpi bo nie mogą być szczęśliwi. Odejść nie mogą, bo kontrakt, umowy i ludzie robiący z nich marionetki. A muzyka staje się narzędziem do zarabiania pieniędzy. Tak mi przynajmniej mówiło kilka(dziesiąt) fanek, z którymi przez internet rozmawiałem. Takich przykładów wykorzystywania artystów jest więcej, ale nie chce mi się teraz o nich pisać. :P Na szczęście są wykonawcy, którzy postawią się postawić (Christina Aguilera, Lady Gaga i czasem Rihanna), choć i tak muszą się męczyć i nie zawsze się to udaje. I to trochę smutne, no ale taki jest szołbiznes.

Nie chcę już robić dram lub off topu, ale proszę, zacznij używać przecinków i nie rób tylu błędów językowych (chodzi mi głównie o powtórzenia), bo zwyczajnie często muszę Twoją wypowiedź przeczytać kilka razy, żeby zrozumieć. :c I wracając do tematu... który album mi polecicie? Na którym są zawarte najważniejsze cechy ich twórczości? Tę francuskojęzyczną płytę zacząłem przesłuchiwać i mi się podoba, ale może są jeszcze jakieś szczególnie udane?

Björk Guðmundsdóttir (ur. 21 listopada 1965 w Reykjavíku) – islandzka piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka, w tym muzyki filmowej, aktorka, producent muzyczny. BIOGRAFIA Początki [align=center]Björk rozpoczęła swoją karierę muzyczną w wieku 11 lat. Wówczas zaczęła naukę gry na fortepianie w szkole muzycznej. Jedna z jej nauczycielek przesłała nagranie piosenki I Love to Love Tiny Charles islandzkiej stacji radiowej Radio One. Piosenka została wyemitowana na antenie w całym kraju. Wkrótce z młodą piosenkarką skontaktował się przedstawiciel wytwórni Fálkinn z propozycją wydania płyty. Z pomocą swojego ojczyma, który grał na gitarze, nagrała w 1977 swój pierwszy album pod prostym tytułem Björk. Płyta, która zawierała kilka islandzkich piosenek dla dzieci, a także autorską wersję przeboju zespołu The Beatles Fool on the Hill, stała się bardzo popularna w Islandii. Na nastoletnią Björk wielki wpływ miała muzyka punkowa. W wieku 14 lat założyła swoją własną dziewczęcą grupę pod nazwą Spit and Snot. Kolejnym epizodem jej muzycznej kariery była grupa Exodus spod znaku jazz fusion. W 1980 skończyła szkołę muzyczną i rok później wraz z basistą Exodusu Jakobem Magnússonem założyła nowy zespół Tappi Tíkarrass (co znaczy po islandzku „zakorkuj suce dupę”). W tym samym roku wydali swój pierwszy singel Bítið Fast Í Vítið, a dwa lata później album Miranda. Później Björk podjęła współpracę z muzykami z dwóch zespołów Purrkur Pillnikk i Þeyr, z którymi założyła wkrótce nową grupę KUKL (co znaczy po islandzku „czary”). Krótkotrwały eksperyment okazał się sukcesem i muzycy postanowili kontynuować współpracę, rozwijając swój styl podobny do muzyki gothic rock. W tym czasie można powiedzieć, że ukształtował się charakterystyczny dla piosenkarki styl śpiewania. KUKL występowało na Islandii z angielskim zespołem Crass, później również w Wielkiej Brytanii, gdzie pojawił się na scenie z zespołem Flux of Pink Indians. Zespół wydał też dwie płyty: The Eye w 1984 i Holidays in Europe w 1986. Latem 1986 roku kilku członków KUKL postanowiło założyć nowy zespół Sykurmolarnir (isl. „kostki cukru”), znany bardziej pod angielską nazwą The Sugarcubes. W 1984 r. Björk wydała tomik poezji pod tytułem Björk o świętych (Um Úrnat Frá Björk). Powstało tylko 100 egzemplarzy, a każdy został ręcznie zilustrowany przez artystkę. Popularność Pierwszy singel The Sugarcubes Ammæli (nagrali także wersję angielską Birthday), stał się hitem w Wielkiej Brytanii. Zyskał także pewne uznanie w USA. Wkrótce pojawiły się oferty wytwórni, z których artyści wybrali firmę One Little Indian. W 1988 nagrali w niej swój pierwszy album Life’s Too Good, który zdobył międzynarodowy rozgłos. Sugarcubes byli pierwszym islandzkim zespołem rockowym, który zdobył taką sławę. W międzyczasie Björk wzięła udział w kilku innych projektach, m.in. z bebopową grupą Trio Guðmundar Ingólfssonar wydała w Islandii nagranie Gling-Gló, które zawiera głównie islandzkie standardy jazzowe; udzielała się także na płycie housowego zespołu 808 State. W zespole narastały napięcia, zwłaszcza między Björk a Einarem Örnem, aż wreszcie w 1992 doszło do rozwiązania grupy. Kariera solowa Artystka przeprowadziła się do Londynu i postanowiła rozpocząć karierę solową. Rozpoczęła udaną współpracę z producentem Nellee Hooperem, który pracował wcześniej m.in. z Massive Attack. Owocem tej współpracy był jej pierwszy przebój jako artystki solowej Human Behaviour. W czerwcu 1993 pojawił się też jej pierwszy solowy album Debut. Płyta, która była, jak mówiła sama artystka, sumą jej muzycznych zainteresowań, zdobyła uznanie wśród krytyków i publiczności (w Stanach Zjednoczonych otrzymała status złotej płyty). Rok później Björk powróciła do studia nagraniowego, by wraz z Nellee Hooperem, Trickym, Grahamem Masseyem oraz producentem muzyki elektronicznej Howie B pracować nad nowym albumem, który miał być swoistą kontynuacją poprzedniej płyty. Nowy album, Post, zawierał utwory inspirowane osobistymi przeżyciami artystki, opisywał problemy związków, miłości, niekiedy w dość agresywny sposób. Płyta ukazała się w czerwcu 1995, dotarła do drugiego miejsca na liście przebojów w Wielkiej Brytanii i zdobyła status złotej płyty w USA. W styczniu 1997 pojawiła się płyta Telegram, która zawierała remiksy przebojów z Post. W międzyczasie piosenkarka wystąpiła w MTV Unplugged oraz napisała piosenkę dla Madonny. Pobyt w Londynie wiąże się z przykrym wydarzeniem, które spowodowało, że artystka opuściła to miasto. Jeden z fanów wysłał jej paczkę, w której znajdowała się bomba. Kamerą video nagrał przygotowania; później popełnił samobójstwo. Pakunek zdołała przechwycić policja. Wstrząśnięta piosenkarka zamieszkała na południu Hiszpanii. W 1997 ukazał się także jej autorski album Homogenic, który zawierał muzykę elektroniczną w „wulkanicznym” stylu, jak i orkiestrę kameralną (smyczki). Płyta ta to eksperymentalna próba opisania krajobrazu Islandii. Przy produkcji albumu z Björk współpracowali producenci Mark Bell, Guy Sisgsworth i ponownie Howie B. Powstał także szereg remiksów. We wrześniu 2000 ukazała się płyta Selmasongs, muzyka do filmu Tańcząc w ciemnościach Larsa von Triera, w którym Björk zagrała główną postać, Selmę. Za stworzoną kreację aktorską otrzymała nogrodę na Festiwalu Filmowym w Cannes. Kolejny album Vespertine ukazał się w 2001. Na płycie tej artystka ukazała swój wewnętrzny świat, pełen drobnych uderzeń, cichych rytmów, westchnień. Kolejny raz pokazała jak potrafi operować nietypowymi dźwiękami i eksperymentować z wokalem. Przy tej płycie współpracowała z eksperymentującymi artystami Matmos, Thomasem Knakiem i harfistką Zeeną Parkins. Tak Björk opisała Vespertine: „Jest jak te dni, kiedy pada śnieg, jesteś w domu, pijesz kakao i wszystko jest magiczne. Jesteś w euforii, ale z nikim nie rozmawiasz, bo zwyczajnie nie masz na to ochoty.” W 2002 i 2003 zdecydowała się na wydanie zestawów CD, Family Tree, i DVD, na których pojawiły się dotąd nie publikowane materiały. Artystka wydała też płytę z największymi przebojami z mijającego dziesięciolecia jej solowej kariery – Greatest Hits. 12 lipca 2003 piosenkarka wystąpiła po raz pierwszy w Polsce, w Sopocie. W sierpniu 2004 ukazała się jej nowa płyta pod tytułem Medúlla. Jedną z piosenek z tej płyty, Oceania, artystka skomponowała specjalnie na zaproszenie Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego i wykonała podczas ceremonii otwarcia XVIII Igrzysk Olimpijskich w Atenach. W tym samym roku została nominowana za całokształt twórczy do MTV Europe Music Awards w kategorii najlepszego wykonawcy alternatywnego. Latem 2005 ukazała się jej nowa płyta pod tytułem Drawing Restraint 9, muzyka do filmu pod tym samym tytułem. W 2006 Björk wydała zestaw Surrounded składający się z siedmiu płyt typu Dual-Disc zawierających jej wszystkie dotychczasowe albumy na stronach CD i teledyski na stronach DVD. W maju 2007 ukazał się szósty album studyjny artystki, Volta, na którym szczególnie wyeksponowane zostały rytm i perkusja. Uwagę zwracają monumentalne aranżacje sekcji dętej. Tym razem Björk współpracowała z Markiem Bellem, Timbalandem, Antonym Hegartym oraz z Sjónem. Artystka opisała nowy album jako swój manifest przeciwko autorytaryzmowi zorganizowanych religii oraz walce człowieka z naturą. Płytę promują światowa trasa koncertowa oraz single: Earth Intruders, Innocence oraz Declare Independence, do którego teledysk, po 10-letniej przerwie we współpracy, wyreżyserował Michaelem Gondry. Kolejnym singlem jest piosenka Wanderlust. Volta została nominowana do Grammy w kategorii Najlepsza Płyta Alternatywna. Björk wystąpiła po raz drugi w Polsce 1 lipca 2007 na kolejnej edycji gdyńskiego Open’er Festival. Podczas koncertu w marcu 2008, w Szanghaju, końcowy utwór „Declare Independence” artystka zakończyła skandowaniem: „Tybet! Tybet!”. Dołączyła tym samym do protestu przeciwko łamaniu praw człowieka przez rząd chiński w Tybecie i przyznaniu Państwu Środka organizacji Letnich Igrzysk Olimpijskich w 2008. Kilka dni przedtem, zadedykowała ten sam utwór w Tokio nowo niepodległemu Kosowu, co podobno spowodowało skreślenie jej z programu serbskiego Exit Festival 2008 w lipcu w Nowym Sadzie. Jej wcześniejsze dedykacje tego utworu miały na uwadze m.in. niepodległościowe aspiracje Grenlandii i Wysp Owczych, obecnych zamorskich posiadłości Danii, z kolei zarządcy kolonialnego jej rodzimej Islandii do 1918. Björk była w ciągu swojej kariery wielokrotnie nagradzana różnymi nagrodami muzycznymi, m.in. liczne Brit Awards, MTV Music Award i inne. Otrzymała 12 nominacji Grammy. W zestawieniu 100 najlepszych wokalistów wszech czasów sporządzonym przez magazyn Rolling Stone zajęła 60 miejsce. [/align] DYSKOGRAFIA Albumy w zespołach, single itp. [align=center] Björk, 1977 Debut, 1993 Post, 1995 Homogenic, 1997 Vespertine, 2001 Medúlla, 2004 Volta, 2007 Biophilia, 2011[/align] źródła: Last.fm, Wikipedia PRZYKŁAD TWÓRCZOŚCI [align=center][video=youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ufRQiKKI3Fg [video=youtube] [video=youtube]http://www.youtube.com/watch?v=MvaEmPQnbWk [/align] Co myślicie o tej niezwykłej i oryginalnej artystce?

Co do tego głębokiego przesłania to ja go akurat nie potrzebuję :P Przecież mogą być różne zabawne utwory, gdzie artysta bawi się słowem i takie teksty też są świetne.

Ale jeśli chodzi o słuchanie to mi by się nie chciało słuchać samych słów. ;-; Wolę słuchać samej muzyki. Bo muzyki nie czytasz, pierwsze na co zwracasz uwagę to melodia, dopiero później myślisz o tym o czym to jest. A jak jeszcze tekst jej w nieznajomym Ci języku to już w ogóle nie masz jak rozmyślać nad jego sensem i tym co przekazuje. Jest wiele utworów z pustym tekstem, które kocham, chociaż mają żałosny tekst, a nie ma jeszcze takiego którego bym pokochał za piękny tekst przy akompaniamencie naprawdę dennej muzyki od której aż uszy bolą.

Zapomniałem o recenzji na żywo xD Ale w wolnym czasie coś napiszę. MV i 500 Letters najbardziej mi się podobają ♥

Muzyka 90%, tekst 10%. To muzyka jest najważniejsza, przecież nawet tworzy się muzyką bez teksu i może ona brzmieć cudownie. A tekst bez muzyki to kilka słów sobie powiedzianych bez niczego.

Muzyka nie byłaby komercyjna gdyby ktoś sobie za darmo śpiewał w ogrodzie. Tak więc wszystko co jest wydawano na płytach, śpiewane na koncertach itd. jest komercyjne. Nie ważne, czy to One Direction, Björk, Madonna, Lady Gaga, Nightwish, Ayumi Hamasaki, Rihanna, Iron Maiden czy też Queen. Oczywiście niektóre są "bardziej komercyjne", bo są przystępniejsze od innych, bardziej nadają się do radia lub celowo są tak tworzone by się lepiej sprzedały. Np. weźmy Madonnę i jej album Ray Of Light: wiadomo, że pieśń w sanskrycie (Shanti/Ashtangi) gorzej się sprzeda niż Hung Up z płyty Confessions on a Dance Floor i tak można je nazwać "mniej komercyjnym". ;-; Wielu wykonawców tworzy albumy mniej komercyjne i bardziej osobiste obok tych przyjaznych radiu, nadających się na hity. :v Czyli, że każdy utwór nastawiony pod publikę nie jest ambitny? A jak ktoś stworzy coś w mało popularnym gatunku muzycznym to jest to od razu muzyka ambitna? Łatwo stworzyć coś prostego i wpadającego w ucha jak i łatwo stworzyć coś nie nastawionego na potrzeby mas i z głębszym tekstem, ale prawdziwą sztuką jest połączyć te obie rzeczy.

Zapoznałem się trochę z zespołem i muszę powiedzieć, że mi się podoba :P Później przesłucham jakieś płyty.

Ustawiłem sobie zdjęcie Amy Lee na ask.fm i oto efekt: xD I jeszcze dwie osoby nazwały mnie emo dziewczynką. ^^ Czekam aż ktoś się zorientuję, że wcale nie jest sławną wokalistką i piszę w rodzaju męskim xD

Mi tam nie przeszkadzają nawet ruszające się i zmieniające co chwilę avatary :3

Nie miałem pomysłu to wziąłem pierwszy lepszy z Amy ;-;

Albo to nic nie znaczy. Taki tam znaczek, który ma nawiązywać do tekstów na płycie. Ewentualnie zegar odliczający do czegoś. Na płycie jest 13 utworów, więc może to je odlicza.

Tak się właśnie zastanawiałem czy na Spotify jest ;-; Właśnie sobie słucham ;-; VoR jest boskie, ale to już znam, więc jestem ciekaw reszty *.* 500 Letters ma lepszy refren od VoR ♥ Ale jednak ogólnie to VoR muzycznie jest lepsze (początek ♥). Chociaż pewnie po drugim przesłuchaniu wszystko mi się zmieni, jeśli chodzi o ocenę utworów. :P A teraz zaczyna się LD *.* Nawet ciekawie brzmi. LD mroczne, pierwsze skojarzenie to jakieś ciche miasto lub cmentarz, a tam ludzie chodzący z lampami :P NE znam, i już mnie tak nie zachwyca, ale teraz czas na MV. A później chyba koniec, jutro dokończę. O już koniec? :c Niby 7:15 a mogłoby trwać jeszcze dłużej. ♥ Świetny utwór, już patrząc po tytule wiedziałem, że mi się spodoba. Na razie stwierdzam, że ten album jest genialny. No może jeszcze się dzisiaj pokuszę na Darkness, nie mogę się powstrzymać. :-D Już mogę powiedzieć, że trochę za dużo wszystkiego jest w tym utworze, jeszcze do niego wrócę, ale wciąż płyta trzyma poziom, nie ma żadnej słabszej kompozycji.♥

A ja muszę tego W KOŃCU posłuchać, wciąż się do tego zbieram ;-;

A ja właśnie zjadłem sałatkę z pomidorów, cebuli, rzodkiewki, bazylii i oliwek (feta się skończyła :dodgy: ) i tosty z serem i jakąś ostrą przyprawą o której już kiedyś Wam pisałem *.* A wczoraj miałem na kolację jajecznicę z grzybami. ♥

Według mnie to głos Tarji jest bardziej "pospolity" ;-; W tym gatunku muzyki jest pełno operowych głosów, dużo kobiet ma też podobny głos wśród śpiewaczek operowych (nie podam konkretnych przykładów bo ich wszystkich nie ogarniam), a Anette na IM zmienia sposób śpiewania przy różnych utworach przez co jej wokal się wyróżnia. Nie mówię, że głos Tarji jest nudny, ale kto by chciał słuchać wciąż tego samego w różnych opakowaniach? NW stworzyło coś nowego, a wokal Anette świetnie się w to wpasował.

Cały występ jest dobry, ale nie jakiś genialny, nie pobił tego z 2009 roku. Za dużo się dzieje przez co wokalnie też w pewnych momentach jest słabo (ale to akurat nic dziwnego, w końcu żywiołowy utwór, a trudno tańczyć i bezbłędnie śpiewać jednocześnie). Chociaż i tak lepszy ten występ niż Miley Cyrus (wulgarnie i obleśnie fuuu) i Katy Perry (nawet nie słychać jej wokalu, za dużo chórków i backing vocals).

Ja chyba najbardziej lubię The Heart of Everything (szkoda że tego jeszcze nie mam ;-; ), ale jednak na The Silent Force Sharon najlepiej używa swojego głosu. ♥

Iron, poznaj zespół z innej strony :D Poza tym Memories i Frozen (koniecznie z teledyskami), możesz też posłuchać Angels . Jeszcze posłuchaj All I Need, The Heart of Everything, no i może A Demon's Fate i Where Is The Edge. Później Our Farewell i Mother Earth. edit: albo od razu całą dyskografię xD Od końca najlepiej.

Madonna nie jest zbytnio utalentowana wokalnie, ale potrafiła tworzyć coś nowego, szokować, eksperymentować, poruszała różne ważne problemy no i miała takie wyczucie co akurat jest potrzebne, co się najlepiej sprzeda. Teraz już mniej, ale wystarczy np. obejrzeć nagrania z jej tras koncertowych czy bardziej się wgłębić w jej twórczość a łatwo można się przekonać że jednak jest bardzo ważną postacią w świecie muzyki pop i zawsze się wyróżniała. Tak samo jak Gaga teraz się wyróżnia :P

Na Bionicu są i świetne ballady, i takie utwory jak właśnie Prima Donna czy Bobblehead, więc bardzo polecam. :P

Mój numer 1, jeśli chodzi o wokalistki ♥ Nieprzerwanie od końca 2010 ją kocham, codziennie o niej czytam, oglądam filmiki z koncertów, czytam różne wywiady i inne takie. Trudno mi wymienić jakieś moje ulubione utwory, bo po prostu jest ich za dużo. :D Uwielbiam ją za jej styl, poglądy (chociaż czasem mnie rozśmieszają jej pomysły), "artystyczność", talent i ogólnie za styl bycia. Jest dla mnie godną następczynią Madonny (niech tylko mniej błędów popełnia ;_; ) i zdecydowanie ma szansę stać się legendą muzyki pop. Jeśli ktoś nie wierzy w jej talent i uważa że jest produktem który potrafi tylko szokować to z przyjemnością wybiję mu te pomysły z głowy pokazując takie występy jak np. ten (cudnie tu zaśpiewała *.*), ten (pamiętam jak się wzruszyłem jak oglądałem to dwa lata temu :') ) czy też wiele, wiele innych. Nigdy nie przestanę jej kochać i nie sądzę żebym jakąkolwiek artystkę pokochał tak jak ją. ♥ Później może wstawię jeszcze moje ulubione występy (oj, dużo tego będzie ;-; ), ale zazwyczaj gdy je oglądam to zbyt mocno na mnie działają, zawsze się wzruszam.

To pewnie też lubisz (a jak nie znasz to spodoba Ci się) to http://www.youtube.com/watch?v=8tgGMrpnnQw ^^ A to jest dość ciekawy utwór Mało znany, żartobliwy. No i też nie brzmi tu jak ona. Get Naked mnie przeraża ;-; Też to kocham ♥