Leaderboard

Seba good job good job ,kapitalną pamiątkę zrobiłeś ,a ta końcówka z tym wzruszającym podkładam uff mało brakowało a bym się poryczał ,pełna zgoda z Tai że następnym razem musimy kręcić filmiki jak jesteśmy razem jak pijemy browce nabijamy się i robimy wszamkę Ps. Dzięki za użycie mojej fotki w filmiku

No i jest! Po kilku godzinach pracy udało mi się skończyć "relację" ;) Zapraszam do oglądania, pozdrawiam! :D [video=youtube]

Ja zawsze czekam na jakieś koncerty ;) Od kiedy w 2002 roku mój mąż zabrał mnie na Ozzfest do katowickiego Spodka, nie potrafię żyć bez tych klimatów. :P Wtedy gwiazdą był Ozzy, a supportami Slayer i Tool. Pamiętam, jak otworzyły mi się szeroko oczy z zachwytu i nie mogłam się doczekać kolejnej metalowej imprezy. W tej chwili już nie pamiętam, jaki koncert był następny, ale od tamtej pory co roku jedziemy gdzieś "poheadbangować" :D W tej chwili czekam na DELAIN (21.10) w Warszawie, TARJĘ (06.12) we Wrocku i APOCALYPTICĘ (luty 2017 r.) we wrocławskim Narodowym Forum Muzyki. Na ten koncert wybieram się głównie ze względu na genialną akustykę, choć za fankę Apo też śmiało można mnie uznać ;) Ich album "Apocalyptica plays Metallica by four cellos" mam jeszcze na kasecie. To właśnie z repertuarem Mety jadą w przyszłym roku w trasę, z okazji XX-lecia wydania wspomnianej płyty. Jednak zawsze najbardziej czekam na Nightwish :) . Moim "pierwszym razem" był zeszłoroczny Masters Of Rock. Mam nadzieję, że ich kolejnego koncertu w naszym kraju doczekamy się szybciej niż za kolejne 4 lata...

Chyba w końcu wracam do rysunkowej formy! Nie chcę zapeszać, ale mój aktualnie rysowany myszką na DA muro Tuomas jest majestatyczny... skoro to napisałam, to teraz opuści mnie wena, cierpliwość, talent i zacznę pewnie rysować kolejną rzecz, a ja... mam skłonność do posiadania minimum miliona nieskończonych szkiców. Ten Tuomas to czekał w zarysie od, jak mówi mi DA muro, od... 10 kwietnia. :D

Nic tak nie poprawia humoru, jak obowiązkowe, darmowe praktyki i poprawa egzaminu za tydzień! Nic tak wspaniale nie rozprasza lekkiej, sennej mgiełki minionego koncertu, jak twarda ręka rzeczywistości, machająca sobie nachalnie tuż przed twoim nosem i ten odległy, twardy, nieprzejednany głos: praktyki, studia, mieszkanie, papiery do stypendiów! A pies to trącał, idę rysować! :P

Jedyny komentarz, na jaki teraz mnie stać ( i co miałam w głowie przez cały czas oglądania) to We were here! I jakoś tak mi się zrobiło...obraz mi się przed oczami rozmył. Bo to było naprawdę piękne być tam z Wami wszystkimi, silną ekipą Dream Emporium i widzieć na żywo to, czego się słuchało całe życie. Widzieć NW na żywo to połowa sukcesu. Widzieć NW na żywo z ludźmi, którzy są tak niesamowicie pozytywni, to już jest naprawdę wielkie przeżycie. Kiitos Wam wszystkim za to. ♥