Leaderboard

Witaj ponownie! ...także ten, baw się dobrze :D

Dzięki Wam za komentarze! :) Kolejna, szczęśliwa posiadaczka Scaretale'owej koszulki:

Björk Guðmundsdóttir (ur. 21 listopada 1965 w Reykjavíku) – islandzka piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka, w tym muzyki filmowej, aktorka, producent muzyczny. BIOGRAFIA Początki [align=center]Björk rozpoczęła swoją karierę muzyczną w wieku 11 lat. Wówczas zaczęła naukę gry na fortepianie w szkole muzycznej. Jedna z jej nauczycielek przesłała nagranie piosenki I Love to Love Tiny Charles islandzkiej stacji radiowej Radio One. Piosenka została wyemitowana na antenie w całym kraju. Wkrótce z młodą piosenkarką skontaktował się przedstawiciel wytwórni Fálkinn z propozycją wydania płyty. Z pomocą swojego ojczyma, który grał na gitarze, nagrała w 1977 swój pierwszy album pod prostym tytułem Björk. Płyta, która zawierała kilka islandzkich piosenek dla dzieci, a także autorską wersję przeboju zespołu The Beatles Fool on the Hill, stała się bardzo popularna w Islandii. Na nastoletnią Björk wielki wpływ miała muzyka punkowa. W wieku 14 lat założyła swoją własną dziewczęcą grupę pod nazwą Spit and Snot. Kolejnym epizodem jej muzycznej kariery była grupa Exodus spod znaku jazz fusion. W 1980 skończyła szkołę muzyczną i rok później wraz z basistą Exodusu Jakobem Magnússonem założyła nowy zespół Tappi Tíkarrass (co znaczy po islandzku „zakorkuj suce dupę”). W tym samym roku wydali swój pierwszy singel Bítið Fast Í Vítið, a dwa lata później album Miranda. Później Björk podjęła współpracę z muzykami z dwóch zespołów Purrkur Pillnikk i Þeyr, z którymi założyła wkrótce nową grupę KUKL (co znaczy po islandzku „czary”). Krótkotrwały eksperyment okazał się sukcesem i muzycy postanowili kontynuować współpracę, rozwijając swój styl podobny do muzyki gothic rock. W tym czasie można powiedzieć, że ukształtował się charakterystyczny dla piosenkarki styl śpiewania. KUKL występowało na Islandii z angielskim zespołem Crass, później również w Wielkiej Brytanii, gdzie pojawił się na scenie z zespołem Flux of Pink Indians. Zespół wydał też dwie płyty: The Eye w 1984 i Holidays in Europe w 1986. Latem 1986 roku kilku członków KUKL postanowiło założyć nowy zespół Sykurmolarnir (isl. „kostki cukru”), znany bardziej pod angielską nazwą The Sugarcubes. W 1984 r. Björk wydała tomik poezji pod tytułem Björk o świętych (Um Úrnat Frá Björk). Powstało tylko 100 egzemplarzy, a każdy został ręcznie zilustrowany przez artystkę. Popularność Pierwszy singel The Sugarcubes Ammæli (nagrali także wersję angielską Birthday), stał się hitem w Wielkiej Brytanii. Zyskał także pewne uznanie w USA. Wkrótce pojawiły się oferty wytwórni, z których artyści wybrali firmę One Little Indian. W 1988 nagrali w niej swój pierwszy album Life’s Too Good, który zdobył międzynarodowy rozgłos. Sugarcubes byli pierwszym islandzkim zespołem rockowym, który zdobył taką sławę. W międzyczasie Björk wzięła udział w kilku innych projektach, m.in. z bebopową grupą Trio Guðmundar Ingólfssonar wydała w Islandii nagranie Gling-Gló, które zawiera głównie islandzkie standardy jazzowe; udzielała się także na płycie housowego zespołu 808 State. W zespole narastały napięcia, zwłaszcza między Björk a Einarem Örnem, aż wreszcie w 1992 doszło do rozwiązania grupy. Kariera solowa Artystka przeprowadziła się do Londynu i postanowiła rozpocząć karierę solową. Rozpoczęła udaną współpracę z producentem Nellee Hooperem, który pracował wcześniej m.in. z Massive Attack. Owocem tej współpracy był jej pierwszy przebój jako artystki solowej Human Behaviour. W czerwcu 1993 pojawił się też jej pierwszy solowy album Debut. Płyta, która była, jak mówiła sama artystka, sumą jej muzycznych zainteresowań, zdobyła uznanie wśród krytyków i publiczności (w Stanach Zjednoczonych otrzymała status złotej płyty). Rok później Björk powróciła do studia nagraniowego, by wraz z Nellee Hooperem, Trickym, Grahamem Masseyem oraz producentem muzyki elektronicznej Howie B pracować nad nowym albumem, który miał być swoistą kontynuacją poprzedniej płyty. Nowy album, Post, zawierał utwory inspirowane osobistymi przeżyciami artystki, opisywał problemy związków, miłości, niekiedy w dość agresywny sposób. Płyta ukazała się w czerwcu 1995, dotarła do drugiego miejsca na liście przebojów w Wielkiej Brytanii i zdobyła status złotej płyty w USA. W styczniu 1997 pojawiła się płyta Telegram, która zawierała remiksy przebojów z Post. W międzyczasie piosenkarka wystąpiła w MTV Unplugged oraz napisała piosenkę dla Madonny. Pobyt w Londynie wiąże się z przykrym wydarzeniem, które spowodowało, że artystka opuściła to miasto. Jeden z fanów wysłał jej paczkę, w której znajdowała się bomba. Kamerą video nagrał przygotowania; później popełnił samobójstwo. Pakunek zdołała przechwycić policja. Wstrząśnięta piosenkarka zamieszkała na południu Hiszpanii. W 1997 ukazał się także jej autorski album Homogenic, który zawierał muzykę elektroniczną w „wulkanicznym” stylu, jak i orkiestrę kameralną (smyczki). Płyta ta to eksperymentalna próba opisania krajobrazu Islandii. Przy produkcji albumu z Björk współpracowali producenci Mark Bell, Guy Sisgsworth i ponownie Howie B. Powstał także szereg remiksów. We wrześniu 2000 ukazała się płyta Selmasongs, muzyka do filmu Tańcząc w ciemnościach Larsa von Triera, w którym Björk zagrała główną postać, Selmę. Za stworzoną kreację aktorską otrzymała nogrodę na Festiwalu Filmowym w Cannes. Kolejny album Vespertine ukazał się w 2001. Na płycie tej artystka ukazała swój wewnętrzny świat, pełen drobnych uderzeń, cichych rytmów, westchnień. Kolejny raz pokazała jak potrafi operować nietypowymi dźwiękami i eksperymentować z wokalem. Przy tej płycie współpracowała z eksperymentującymi artystami Matmos, Thomasem Knakiem i harfistką Zeeną Parkins. Tak Björk opisała Vespertine: „Jest jak te dni, kiedy pada śnieg, jesteś w domu, pijesz kakao i wszystko jest magiczne. Jesteś w euforii, ale z nikim nie rozmawiasz, bo zwyczajnie nie masz na to ochoty.” W 2002 i 2003 zdecydowała się na wydanie zestawów CD, Family Tree, i DVD, na których pojawiły się dotąd nie publikowane materiały. Artystka wydała też płytę z największymi przebojami z mijającego dziesięciolecia jej solowej kariery – Greatest Hits. 12 lipca 2003 piosenkarka wystąpiła po raz pierwszy w Polsce, w Sopocie. W sierpniu 2004 ukazała się jej nowa płyta pod tytułem Medúlla. Jedną z piosenek z tej płyty, Oceania, artystka skomponowała specjalnie na zaproszenie Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego i wykonała podczas ceremonii otwarcia XVIII Igrzysk Olimpijskich w Atenach. W tym samym roku została nominowana za całokształt twórczy do MTV Europe Music Awards w kategorii najlepszego wykonawcy alternatywnego. Latem 2005 ukazała się jej nowa płyta pod tytułem Drawing Restraint 9, muzyka do filmu pod tym samym tytułem. W 2006 Björk wydała zestaw Surrounded składający się z siedmiu płyt typu Dual-Disc zawierających jej wszystkie dotychczasowe albumy na stronach CD i teledyski na stronach DVD. W maju 2007 ukazał się szósty album studyjny artystki, Volta, na którym szczególnie wyeksponowane zostały rytm i perkusja. Uwagę zwracają monumentalne aranżacje sekcji dętej. Tym razem Björk współpracowała z Markiem Bellem, Timbalandem, Antonym Hegartym oraz z Sjónem. Artystka opisała nowy album jako swój manifest przeciwko autorytaryzmowi zorganizowanych religii oraz walce człowieka z naturą. Płytę promują światowa trasa koncertowa oraz single: Earth Intruders, Innocence oraz Declare Independence, do którego teledysk, po 10-letniej przerwie we współpracy, wyreżyserował Michaelem Gondry. Kolejnym singlem jest piosenka Wanderlust. Volta została nominowana do Grammy w kategorii Najlepsza Płyta Alternatywna. Björk wystąpiła po raz drugi w Polsce 1 lipca 2007 na kolejnej edycji gdyńskiego Open’er Festival. Podczas koncertu w marcu 2008, w Szanghaju, końcowy utwór „Declare Independence” artystka zakończyła skandowaniem: „Tybet! Tybet!”. Dołączyła tym samym do protestu przeciwko łamaniu praw człowieka przez rząd chiński w Tybecie i przyznaniu Państwu Środka organizacji Letnich Igrzysk Olimpijskich w 2008. Kilka dni przedtem, zadedykowała ten sam utwór w Tokio nowo niepodległemu Kosowu, co podobno spowodowało skreślenie jej z programu serbskiego Exit Festival 2008 w lipcu w Nowym Sadzie. Jej wcześniejsze dedykacje tego utworu miały na uwadze m.in. niepodległościowe aspiracje Grenlandii i Wysp Owczych, obecnych zamorskich posiadłości Danii, z kolei zarządcy kolonialnego jej rodzimej Islandii do 1918. Björk była w ciągu swojej kariery wielokrotnie nagradzana różnymi nagrodami muzycznymi, m.in. liczne Brit Awards, MTV Music Award i inne. Otrzymała 12 nominacji Grammy. W zestawieniu 100 najlepszych wokalistów wszech czasów sporządzonym przez magazyn Rolling Stone zajęła 60 miejsce. [/align] DYSKOGRAFIA Albumy w zespołach, single itp. [align=center] Björk, 1977 Debut, 1993 Post, 1995 Homogenic, 1997 Vespertine, 2001 Medúlla, 2004 Volta, 2007 Biophilia, 2011[/align] źródła: Last.fm, Wikipedia PRZYKŁAD TWÓRCZOŚCI [align=center][video=youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ufRQiKKI3Fg [video=youtube] [video=youtube]http://www.youtube.com/watch?v=MvaEmPQnbWk [/align] Co myślicie o tej niezwykłej i oryginalnej artystce?

Staaaare! Znam od dawna. Powiedz raczej: znajdź śmiesznego kujonka w koszuli w kratę i potężnych okularach. :happy: Tuonerd mode: on. Jak to się ludzi potrafią zmienić.

Znajdźcie Tuomasa :D

No wreszcie!!! Kocham ludzi, którzy przełamali swoje "obrzydzenie" do Benedicta i obejrzeli Szerliego (wszyscy moi znajomi zrobili to, bo im po prostu tyrałam mózgi przez dwa tygodnie, a w niedzielę przyłożyłam nóż do gardła mówiąc "oglądaj albo giń"...). Teraz większość mi dziękuje. :D

...Miśki, to już tylko miesiąc. I tydzień. I czas potrzebny na pojawienie się albumu w sieci. Czujecie to? :3

Zaczynasz mnie przerażać :confused: