Moja kolejna propozycja śpiewanego przekładu jednego z najpiękniejszych według mnie utworów zespołu. Zachęcam do ćwiczeń. W niektórych miejscach trzeba nieco przyspieszyć, aby nie zgubić oryginalnej linii wokalnej (Miłości dawno stracona ma...). Słowa Święty mnie pobłogosławił odpowiadają angielskiemu A saint blessed me, drank me deeply – zwrot po przecinku przeniosłam do następnego wiersza. Tłumaczenie z konieczności nie jest dosłowne, tylko dopasowane pod kątem ćwiczenia strun głosowych ;) Udanych prób!
Piękno Bestii
[Miłość dawno stracona]
Z drzew już spadły liście
Z chmur ulewy
Całe to brzemię dobija mnie
Dystans szlak twój znaczy
Łzy wspomnienia
Całe to piękno dobija mnie
Obchodzi cię
Mych uczuć ciągły żar
Świadomość że
Co zginąć miało – trwa
Boję się, że zawsze, zawsze już będę sam
Wiem, że mój ból największy jeszcze przyjść ma
Odnajdziemy siebie wśród ciemności?
Miłości dawno stracona ma
Obchodzi cię
Mych uczuć ciągły żar
Świadomość że
Co zginąć miało – trwa
[Przeżyć jeszcze jedną noc]
W schronieniu przed światem swym
W ciszy snu, gdzie czas nie płynie
Szkrab ku marzeniom gna wzrok
Ojca duma, matki klon
Powrócić do ciebie bym chciał
Znowu poczuć deszczu krople
Dźwięczące we mnie, by zmyć
Wszystko to, czym stałem się
Choć dom odległy
To spoczynek jest tuż-tuż
Z miłością straconą, w cieniu czarnych róż
Mówiłaś mi, że mam oczy wilka
Spójrz w nie i piękno skryte w bestii znajdź
Największy ból – tylko on źródłem wszelkich pieśni mych może być
Każdy jeden wers zrodzić może się tylko z największego pragnienia
Chciałbym przeżyć jeszcze jedną noc
Święty mnie pobłogosławił
Żarliwie spiwszy, łzą mych nieszczęść splunął
Grzesznik wszak wciąż krzywdzi rzesze świętych
W jednym wraz ze mną piekle tkwiąc
Najrozsądniej w ten szalony czas
Strzec bestii się, lecz ucztować przy jej stole
Największy ból – tylko on źródłem wszelkich pieśni mych może być
Każdy jeden wers zrodzić może się tylko z największego pragnienia
Chciałbym przeżyć jeszcze jedną noc
[Christabel]
Słodka Christabel
Dziel ze mną swój wiersz
Bo teraz wiem, jestem tylko kukłą w tym niemym spektaklu
Jedynie poetą, który zawiódł w swej najlepszej sztuce
Martwym chłopcem, który poległ, gdyż nie skończył żadnego ze swych wierszy