Leaderboard

We środę wreszcie pobrałam sobie steama, a w czwartek (chciałam napisać "wczoraj", ale że dziś jest już jutro... :D) dokonałam pierwszych dwóch zakupów (to pierwsza wydana kasa z mojego konta. Dopiero teraz. W sumie dobrze, w końcu mogłam ją do tej pory rozpieprzyć na różne potrzebne rzeczy typu książki, gry, pieszczocha i w ogóle, a tego nie zrobiłam.), wyprzedaż zimowa ftw. No, więc kupiłam sobie KOTORa i od dawna planowane The Longest Journey. W to drugie tak wsiąknęłam, że o Jeżu Kolczasty. W sumie nie gram aż tak dużo w gry, teraz przez dosyć długi czas nie robiłam tego wcale, ale jak już coś mnie wciągnie, to na amen. I TLJ właśnie tak mnie wciągnęło. Zamiast położyć się wcześniej spać, tak, jak planowałam, siedziałam aktywnie przy kompie, żeby dowiedzieć się, co będzie dalej. Świetna gra. Staroć, pikseloza, ale fabuła i zagadki - OMNOMNOMNOMNOM *_*

Znajomy był na maratonie "Hobbitów" i mówi, że na trzecią część nie warto iść. Ponoć jest nielogiczna. Tzn. jeszcze bardziej nielogiczna, niż poprzednie dwie części, które też nie należały do najmądrzejszych (Legolas-nindża, na przykład... Albo spływ beczkami... Ale spływ beczkami mogę im wybaczyć, bo Bombur-terminator ♥). Nie wiem, może się wybiorę (nie mam z kim w sumie, ale to inna sprawa) któregoś dnia... Aż tak mnie nie ciągnie, ale w sumie chciałabym zobaczyć. A tak btw: wspomniany znajomy mówił też, że wszystkie sale w Heliosie były wypchane. I że stał przed nim koleś z blond warkoczem i pepsi w dłoni, śpiewający "Taking the hobbits to Isengard" (gard, gagagagard, gard! Tell me where is Gandalf, for I much desire to speak with him!), najwyraźniej dosyć głośno, skoro osoby postronne były w stanie to usłyszeć. To musiał być jakiś fajny człowiek, chciałabym go poznać, hehe :happy:

Ja teraz gram w Tomb Raider'y. Przeszedłem Anniversary w tamtym tygodniu, a teraz jestem na końcu Legendy, jednak nie mogę przejść ostatniego bossa. Na pewno zagram też w pozostałe części (z wyjątkiem TR z 2013 roku, bo to już gra nie na mój komputer), łącznie z tymi pierwszymi gdzie Lara miała kwadratowy biust i ten sam wyraz twarzy :D

Ostatnio mam straszną fazę na Live to Tell the Tale. Słucham jej na okrągło :D

Niby chibi, ale jednak nie chibi :) Taki tam Tuo, w stylu 'I'm too fabulous for you" :D

Może kojarzycie to z mediów... Jeden z najbardziej oświetlonych domów w Polsce...? Jeśli przyjdzie Wam do głowy, żeby pojechać to zobaczyć, to zabraniam Wam - lubię czasami umieć dojechać do własnego domu. I lubię też pośpiewać, a przed ciszą nocną na ulicy się nie wyludnia, więc szanse marne... ;_; Jedyny słuszny powód, dla którego możecie tam pojechać to taki, że przyjeżdżacie do mnie (w końcu mieszkam z 5 domów dalej). O. Taka tam antyreklama. :>

Hm... Przed chwilą wpadłam na to: Tak bardzo pomocny Tuo, zajęty robieniem myślącej miny do zdjęcia. xD Btw. na tym zdjęciu wygląda całkiem młodo, a ono przecież jest sprzed kilku dni max... To pewnie skutek braku makijażu. :>

Dziękuję za komentarze! Są bardzo budujące. :) Nowy, urodzinowy tworek:

Co to za spodnie Tuomas ma :D Dobra, koniec spamu ode mnie na dzisiaj :D

:D

Marco: Flyyy, Tuomas, flyyyy! :happy:

"Dopóki nie skorzystałem z In­terne­tu, nie wiedziałem, że na świecie jest tylu idiotów. " - Stanisław Lem :>

Skończyłam oglądać Czas honoru (ale bez Powstania na razie). Pierwsze dwie serie mnie urzekły, trzecia była fajna, czwarta - ujdzie, a piąta i szósta - bardzo średnie w stosunku do pozostałych. Sama historia zrobiła już się zbyt powtarzalna, nudna, przewidywalna, ale samo zakończenie ostatniego odcinka już było ciekawe. Wiele postaci było... nudnych, nierzeczywistych. Albo całkowicie źli, albo całkiem dobrzy. Dlatego się ucieszyłam, kiedy Lena uzyskała całkiem poważną skazę - chociażby. Za to najciekawsi wydali mi się (w tej kolejności): Ruda, Rainer, Władek i Michał (chociaż nadal mam awersję do Wesołowskiego... może to ta jego twarz? xD). W ogóle, najbardziej polubiłam Rudą, była najbardziej skomplikowaną postacią kobiecą w tym filmie. I potem nosiła takie prawie-glany (zwłaszcza w 5. serii). ♥

Cytatem, który towarzyszy mi najdłużej, bo od około 12 lat, jest fragment mojej ulubionej książki "Mały Książę". Gdy zaczęłam prowadzić pamiętnik, wybrałam go sobie jako swoją myśl przewodnią. I tak już zostało. W każdym kolejnym pamiętniku umieszczałam go na pierwszej stronie. U mnie była to wersja trochę uproszczona. Prezentuje się ona tak: "Twoja róża ma dla ciebie tak wielkie znaczenie, ponieważ poświęciłeś jej wiele czasu. Ludzie zapomnieli o tej prawdzie Lecz tobie nie wolno zapomnieć. Stajesz się odpowiedzialny na zawsze za to, co oswoiłeś. Jesteś odpowiedzialny za twoją różę"