Crownless

Crownless

Crownless again shall be the queen
Trophy on her grave still remains unseen
A boat on the river confessing the sins
The Riddler revealing the deep hidden things

Crownless again shall be the king
A gull covered in oil with a broken wing
A hitcher on a road alone and lost
Iron sharpens iron – a truth that once was

Mine is the Earth and the sword in the stone
Mine is the throne for the idol
One fleeting moment and it is all gone
Crownless again
Will I fall?

Roaming on razor-sharp castles
Ruling all but myself
(Now my night is laid to sleep)

One fragrant rose worth ten times what I am
A crippled begging a coin braver than I ever was
Reflection from me – Devil dressed in white
Chasten the being
Become what I once was
Mine is the Earth…

Bezkoronny

Bezkoronny los znów przypadł królowej.
Trofeum wciąż nieznane spoczywa na jej grobie.
Łódź po rzece płynąca grzechów jest spowiedzią;
Władca Zagadek wyjawia, co skryte było niewiedzą.

Bezkoronny los znów przypadł królowi.
Mewę ze skrzydłem złamanym czarna ropa zdobi.
Wędrowiec przy drodze – zgubiony i sam
Żelazo ostrzy żelazo – tę prawdę ongiś każdy znał.

Moją jest Ziemia i moim jest ostrze w kamieniu
Moim jest tron dla mas idola
Na chwilę krótką, co minęła w okamgnieniu!
Czy bezkoronna znów
ma mi przypaść dola

Po strzelistych pałacach samotnie wędruję
Rządzę wszystkim, tylko sobą nie króluję
(Teraz mej nocy w końcu nastał kres)

Jeden wonny róży kwiat wart stokroć więcej jest, niż ja
Żebrak – kaleka więcej męstwa ma, niżem ja kiedykolwiek miał
Odbiciem mym – Diabeł w biel odziany
Skarć, czym jestem
Stań się tym, czym ongiś byłem…

Moją jest Ziemia…