Kuolema Tekee Taiteilijan

Kerran vain haaveeni nähdä sain
En pienuutta alla tähtien tuntenut

Kerran sain kehtooni kalterit
Vankina sieltä kirjettä kirjoitan

Luojani, luoksesi anna minun tulla siksi miksi lapseni minua luulee

Sinussa maailman kauneus
Josta kuolema teki minusta taiteilijan

Luojani, luoksesi anna minun tulla siksi miksi lapseni minua luulee

Oman taivaan tänne loin
Anna minun päästä pois

Śmierć czyni artystę

Jedyny raz zdołałem ujrzeć swój sen,
Nie czując swej małości pod sklepieniem gwiazd.

Niegdyś kraty miałem miast szczebli w kołysce –
Zza nich jako więzień teraz piszę list…

Stwórco, dla Ciebie, pozwól mi się stać tym, za kogo me dziecię mnie ma!

W Tobie tkwi piękno świata,
Którego śmierć uczyniła mnie artystą!

Stwórco, dla Ciebie, pozwól mi się stać tym, za kogo me dziecię mnie ma!

To tu me własne stworzyłem niebiosa –
Pozwól mi się wyrwać na wolność…

Autor tekstu: Tuomas Holopainen | Tłumaczenie: Taiteilija