Jump to content
  • The Crow, The Owl And The Dove


    The Crow, The Owl And The Dove


    A crow flew to me
    Kept its distance
    Such a proud creation
    I saw its soul, envied its pride
    But needed nothing it had

    An owl came to me
    Old and wise
    Pierced right through my youth
    I learned its ways, envied its sense
    But needed nothing it had

    Don`t give me love
    Don`t give me faith
    Wisdom nor pride
    Give innocence instead

    Don`t give me love
    I`ve had my share
    Beauty nor rest
    Give me truth instead

    A dove came to me
    Had no fear
    It rested on my arm
    I touched its calm, envied its love
    But needed nothing it had

    (repeat ch.)

    A swan of white she came to me
    The lake mirrored her beauty sweet
    I kissed her neck, adored her grace
    But needed nothing she could give

    Gar tuht river
    Ger te rheged

    Don`t give me love
    Don`t give me faith
    Wisdom nor pride
    Give innocence instead

    Don`t give me love
    I`ve had my share
    Beauty nor rest
    Give me truth instead

    Wrona, Sowa i Gołąb


    Przyfrunęła do mnie wrona,
    Zachowując dystans.
    Cóż za dumna istota!
    Ujrzałem jej duszę, zazdrościłem dumy…
    Lecz nie potrzebowałem niczego, co miała.

    Przybyła do mnie sowa –
    Wiekowa i mądra.
    Na wskroś mą młodość przejrzała.
    Nauczyłem się jej dróg, zazdrościłem rozsądku…
    Lecz nie potrzebowałem niczego, co miała.

    Nie składajcie mi w darze miłości,
    Ni wiary,
    Mądrości, ni dumy –
    Miast tego, obdarujcie mnie niewinnością.

    Nie składajcie mi w darze miłości,
    Wszak miałem w niej już swój udział,
    Piękności, ni spoczynku –
    Miast tego, obdarujcie mnie prawdą.

    Przybył do mnie gołąb,
    nie znał strachu.
    Spoczął na mym ramieniu.
    Dotknąłem jego spokoju, zazdrościłem miłości…
    Lecz nie potrzebowałem niczego, co miał.

    Nie składajcie mi w darze miłości,
    Ni wiary,
    Mądrości, ni dumy –
    Miast tego, obdarujcie mnie niewinnością.

    Nie składajcie mi w darze miłości,
    Wszak miałem w niej już swój udział,
    Piękności, ni spoczynku –
    Miast tego, obdarujcie mnie prawdą.

    Biała łabędzica przybyła do mnie,
    W tafli jeziora odbijało się jej słodkie piękno.
    Pocałowałem jej szyję, wielbiłem wdzięk…
    Lecz nie potrzebowałem niczego, co miała.

    Przyjdź nad rzekę,
    Przyjdź do zaczarowanej krainy…

    Nie składajcie mi w darze miłości,
    Ni wiary,
    Mądrości, ni dumy –
    Miast tego, obdarujcie mnie niewinnością.

    Nie składajcie mi w darze miłości,
    Wszak miałem w niej już swój udział,
    Piękności, ni spoczynku –
    Miast tego, obdarujcie mnie prawdą.


    Autor tekstu: Tuomas Holopainen | Tłumaczenie: Taiteilija
    Sign in to follow this  


    User Feedback

    Recommended Comments

    There are no comments to display.


×
×
  • Create New...

Important Information

We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.