Once Upon A Troubadour
A lonely bard wandering across the lands am I
Singing dancing finding answers to every why
The taverns are full and one crosses my path, too
I just might reward myself with a beer or two
This inn the place of many romantic tales
On the loft women offer their sales
But my eyes they catch a girl beat by everyone
A slave she is but for me a rose undone
Hear me sing
Watch me dance
Play that lute of thine
And share with me this dance
As she danced my eyes began to shine
There she was the maiden so divine
How could I approach her with my outlook so poor
Her beauty being much more than I could endure
So I asked if I could sing a chanson
With a language of ancient and of lore
Gathered the men around us me and the girl in rags
Soon were the melodies heard by everyone
Hear us sing
Watch us dance
Sing with us this tale
With a clap of hands
The stories long-forgotten we still know
Performing our skills wherever we go
I end my story as I receive a kiss
From my girl the dearest Beatrice
Hear us sing
Watch us dance
Sing with us the tales
Which the music will keep alive
Dawno temu był sobie trubadur
Jam jest samotnym bardem przemierzającym świat;
Tańczę, śpiewam oraz odnajduję odpowiedź na każde „dlaczego?”.
Tawerny są pełne i jedna z nich również przecina mój szlak –
Właśnie miałem okazję nagrodzić się piwkiem, lub dwoma!
Ta karczma – miejscem wielu romantycznych historii…
Na poddaszu kobiety oferują swe towary,
Lecz me oczy patrzą jedynie na dziewczynę bitą przez wszystkich –
Jest niewolnicą, dla mnie, zaś, samotną różą.
Usłysz mój śpiew,
Oglądaj mój taniec,
Graj na swej lutni
I zatańcz wraz ze mną.
Gdy poczęła tańczyć me oczy rozbłysły –
Była wówczas dziewczęciem tak cudownym!
Jakże mogłem zbliżyć się do niej z mym wyglądem tak marnym?
Jej piękno było czymś czemu nie byłem w stanie podołać!
Więc zapytałem, czy mógłbym zaśpiewać pieśń
W języku pradawnym, w języku mądrości…
Ludzie zebrali się wokół nas: wokół mnie i dziewczyny w łachmanach…
Wkrótce melodiom przysłuchiwali się wszyscy.
Usłysz nasz śpiew,
Oglądaj nasz taniec,
Śpiewaj z nami tą opowieść,
Przyklaskując dłońmi.
Dawno zapomniane historie my wciąż pamiętamy;
Wykonując nasze rzemiosło dokądkolwiek powędrujemy.
Mą historię kończę otrzymanym pocałunkiem
Od mej dziewczyny – najdroższej Beatrycze.
Usłysz nasz śpiew,
Oglądaj nasz taniec,
Śpiewaj z nami opowieści,
Których muzyka pozostanie żywa.
Autor tekstu: Tuomas Holopainen | Tłumaczenie: Taiteilija
Recommended Comments
There are no comments to display.