Beauty And The Beast
Remember the first dance we shared?
Recall the night you melted my ugliness away?
The night you left with a kiss so kind
Only a scent of beauty left behind
Ah dear friend I remember the night
The moon and the dreams we shared
Your trembling paw in my hand
Dreaming of that northern land
Touching me with a kiss of a beast
I know my dreams are made of you
Of you and only for you
Your ocean pulls me under
Your voice tears me asunder
Love me before the last petal falls
As a world without a glance
Of the ocean’s fair expanse
Such the world would be
If no love did flow in thee
But as my heart is occupied
Your love for me now has to die
Forgive me I need more than you can offer me
Didn’t you read the tale
Where happily ever after was to kiss a frog?
Don’t you know this tale
In which all I ever wanted
I’ll never have
For who could ever learn to love a beast?
However cold the wind and rain
I’ll be there to ease your pain
However cruel the mirrors of sin
Remember beauty is found within
…Forever shall the wolf in me desire the sheep in you…
Piękna i Bestia
Pamiętasz nasz pierwszy wspólny taniec?
Wspomnij noc gdy ma brzydota odeszła w niepamięć
Noc, której pożegnałaś mnie łaskawym pocałunkiem
Zapach piękna był twym jedynym podarunkiem
Och, drogi przyjacielu, pamiętam noc
Księżyc i sny, które dzieliliśmy
Twą łapę drżącą w dłoni mej
Sny o krainie północnej
Wzruszenie mnie pocałunkiem bestii
Wiem, że moje sny są stworzone z ciebie
Z ciebie i tylko dla ciebie
Twój ocean pochłania mnie w dół
Twój głos rozrywa na pół
Kochaj mnie nim ostatni płatek spadnie
Jak Ziemia, której blask zabrano
Godziwych przestworzy oceanu
Takim stałby się świat
Jeśli miłości w tobie brak
Jako, że serce me jest już zajęte
Miłość twa do mnie skonać musi czym prędzej
Wybacz, potrzebuję więcej niż jesteś w stanie mi dać
Nie przeczytałaś baśni
Gdzie dla szczęśliwego zakończenia należało pocałować żabę?
Nie znasz tej opowieści
W której wszystko czego kiedykolwiek pragnąłem
Nigdy nie będzie moje?
Bo kto mógłby kiedykolwiek nauczyć się kochać bestię?
Jakikolwiek byłby wiatru i deszczu chłód
Będę tam by załagodzić twój ból
Jakkolwiek okrutne grzechu odbicie
Pamiętaj, piękno jest wewnątrz ukryte
…Już zawsze wilk we mnie będzie pożądał owieczki w tobie…
Autor tekstu: Tuomas Holopainen | Tłumaczenie: Adrian
Recommended Comments
There are no comments to display.