Cecylia

Nie trzeba zawierać związku małżeńskiego czy partnerskiego, żeby dziedziczyc po sobie, można np odwiedzić notariusza :) A kto powiedział, że chcemy żyć w zgodzie z homo? Albo, że nie chcemy? Są to są i niech sobie żyją w spokoju długo i szczęśliwie. A wzorce do naśladowania przy późniejszym wchodzeniu w rolę ojca czy matki jak i męża czy żony, oj nie spotkałam się nigdy z takim przypadkiem by ktoś powielał ojcowskie czy matczyne schematy zachowań sąsiada, wręcz obserwując różne osoby zauważam podobieństwa w zachowania miedzy mini a ich rodzicami.

podejrzewam, że z tego samego powodu dla którego hetero nie zakochują się w osobach tej samej płci - brak pociągu. a co powiecie na temat pokrewny: adopcja dzieci przez pary homo. Lepsza para homoseksualna jako rodzina niż dom dziecka ihmo. Raju, jestem przeciwna adopcji przez pary homo, ponieważ uważam, że każde dziecko by prawidłowo się rozwijać i w dorosłym życiu prawidłowo wejść w rolę męża/żony/ ojca/matki potrzebuje wzorców zarówno od matki jak i ojca.

Nie używałam bym tak mocnych słów, ponieważ to zależy od wielu czynników. Dziecko (kiedy już będzie starsze) może to docenić, bądź krytykować ale prawdopodobnie będzie miało do tego faktu jakiś stosunek emocjonalny:) Pisząc : "z całą pewnością jest dziecku obojętne" miałam na myśli dziecko nie osobę dorosłą (będącą dzieckiem swoich rodziców), sama jestem mamą trójki dzieci jak i dzieckiem moich rodziców, wydaje mi się jednak, iż dziecko wzrastające ze świadomością wytatuowanego swego imienia na ciele rodzica, z powodu przyzwyczajenia do tego stanu może nawet w życiu dorosłym mieć obojętny stosunek. Oczywiście faktem jest, że każdy z nas ma inny system wartości jak i wrażliwość, w moim odbiorze takie tatuaże zupełnie nie są wyznacznikiem miłości, raczej czasowej euforii. Natomiast przechowywanie pamiątek związanych z dzieckiem np. opaska ze szpitala (ta zakładana noworodkom na rączkę zaraz po narodzinach) pierwsze kosmyki włosków, laurki, rysunki itp - jest dla mnie większym wyznacznikiem miłości rodzicielskiej, tatuażu nie łatwo się pozbyć, rzeczy o wiele łatwiej, a świadomość, że rodzic je przechowuje bo chce, jest niezwykle przyjemna :)

Tak, dla mnie to pozerka. Znam wiele więcej sposobów okazywania dziecku uczuć, znacznie bardziej odczuwalnych przez dziecko niż tatuowanie sobie jego imienia na torsie, które z całą pewnością jest dziecku całkowicie obojętne

Witam wszystkich :) uwielbiam Nightwish od 2006, preferuję ich twórczość z Tarją, ale Anette też mi nie przeszkadza. Ulubioną pieśnią jest 'Ghost love store' .