Deep Purple

[Ares 1858]

Deep Purple - brytyjska grupa rockowa. Jeden z pierwszych i najbardziej wpływowych zespołów grających hard rock. Grupa powstała w 1968 początkowo w składzie Ritchie Blackmore (gitara), Jon Lord (organy Hammonda), Chris Curtis (perkusja i wokal). Jednak niedługo w zespole nastąpiły znaczące zmiany kadrowe. Z pierwotnego składu pozostali tylko Jon Lord i Ritchie Blackmore, a do nich dołączyli: Ian Paice (perkusja), Rod Evans (wokal) oraz Nick Simper (gitara basowa). W tym okresie grupa nosiła jeszcze nazwę Roundabout, dopiero po kilku miesiącach zmienioną na Deep Purple. Po pewnym czasie muzycy zdecydowali, że Rod Evans nie pasuje do Deep Purple i w 1969 zastąpił go Ian Gillan. Nazwa Deep Purple była pomysłem Ritchiego Blackmore’a i pochodziła od nazwy piosenki autorstwa Nino Tempo & April Stevens, (wykonywał ją Bing Crosby), a którą lubiła śpiewać babcia Blackmore’a.

Początkowo grupa grała typowy rock głównego nurtu, inspirowany dokonaniami Vanilla Fudge. Pierwsze dwa albumy, choć nieźle sprzedające się w USA, pozostały niezauważone w Wielkiej Brytanii. W 1970 zespół spróbował swych sił w repertuarze progresywnym, nagrywając koncert na orkiestrę i grupę rockową. To niewątpliwie interesujące dzieło przysporzyło mu legiony fanów, lecz było zaledwie epizodem w muzycznym rozwoju. Prawdziwa sława grupy rozpoczęła się w roku 1970, kiedy to skrystalizował się skład i ostatecznie wykształciło brzmienie. Oparte ono było na rozbudowanych solówkach gitarowych i organowych, złożonych z melodyjnych riffów oraz częstych imitacjach, charakterystycznym śpiewie i solidnie grającej sekcji rytmicznej. Deep Purple znalazło złoty środek pomiędzy prostym brzmieniem ówczesnego hard rocka, a nieco pretensjonalnym rockiem progresywnym. Z lat 1970 - 1973 pochodzą najlepsze nagrania grupy i większość jej przebojów (m. in. „Smoke on the Water”, „Highway Star”, „Lazy”, „Space Truckin”, „Pictures of Home”). W roku 1976 zespół się rozpadł. Od 1984 roku pojawia się znów w różnych składach, ciągle ciesząc się sporą popularnością. Nagrywają album „Perfect Strangers”, który natychmiast staje się bestsellerem. Niestety, niedługo po reaktywacji znów powstaje konflikt na lini Gillan-Blackmore i w wyniku tego w 1989 roku klasyczny wokalista zostaje zastąpiony przez Joe Lynn Turnera znanego z Rainbow. Jednak jego kariera w zespole nie była długa. W 1990 r. nagrał z Purplami album „Slaves & Masters” i po tournee opuścił zespół po to, aby w 1992 znów zastąpił go Ian Gillan. W takim składzie Deep Purple nagrali „The Battle Rages On…”. Podczas trasy promującej owy krążek (mniej więcej w połowie) Blackmore stwierdził, że nie wytrzyma już dłużej z Gillanem i postanawia opuścić zespół. Na dokończenie tournee „wynajęty” został Joe „Satch” Satriani, jednak nie mógł on zostać dłużej w zespole, gdyż zajęty był solowym projektem. Ostatecznie w 1994 roku purpurowi zatrudnili Steve’a Morse’a jako gitarzystę i wytrwał on w zespole do dziś. W 2002 roku Jon Lord postanowił ostatecznie oddać się karierze solowej i opuścił Deep Purple, a jego miejsce zajął klawiszowiec znany nam m.in. z Rainbow, Black Sabbath czy Whitesnake - Don Airey.

 

[video=youtube]

 

[video=youtube]

 

[video=youtube]

 

[video=youtube]

 

[video=youtube]

 

Lubicie ten zespół macie jakieś ulubione utwory? :)

[Duduś 49]

Deep Purple bardzo lubię. Może ostatnimi czasy zbyt wiele nie słucham, ale jest to jeden z tych zespołów od których kilkanaście lat temu zaczęła się moja przygoda z cięższą muzyką. Zespół, który odkąd pamiętam gdzieś tam mi towarzyszył, ponieważ mój tata jest wielkim fanem. Na poważnie zainteresowałam się nimi jakoś chyba w 4 klasie podstawówki, czyli jakieś dobre 12 lat temu. (kiedy to minęło) i spowodowane było to było obejrzeniem jakiegoś koncertu. Uwielbiam głos Iana Gillana i klimat muzyki Purpli. Najbardziej sobie cenię krążek IN ROCK, a największy sentyment mam do krążka Perfect Strangers i do tytułowej kompozycji. Większość rzeczy od nich uwielbiam, a prawie wszystko lubię. Ostatnim krążkiem "Now What?!?!?" pokazali, że wciąż umieją nagrywać dobre płyty.

[beatag60 2263]

Jasne, że tak: znacie i lubicie legendy zaje'fajnej muzy, ponadczasowej i godnej każdego ambitnego odbiorcy. Może nie "czczę" jak paru innych klasyków, ale są doskonałym przykładem, że muzyka może brzmieć bez zbędnych dodatków- czytaj: bezpośrednio z rąk mistrzów:)

[Maciek 1188]

Zespół, który od wielu lat b.lubię, cenię i słucham.

 

Moje Top 5 albumów

 

1, In Rock

2. Perefct Strangers

3. Bananas (sam się dziwię, bo nie ma Blackmore’a i Lorda)

4. Machine Head

5. Burn/ Come Taste the Band (ten drugi to bardzo niedoceniona płyta)

 

Ulubiony kawałek: April

 

W zasadzie mówiąc Purple, ma się na myśli całą purpurową familię, bo tam rotacje muzyków między zespołami i wzajemne kooperacje były na porządku dziennym (Deep Purple, Whitensnake, Rainbow, Dio, Gillian, Iommi/Hughes, Don Airey, Lord, Hughes Turner Project i wiele innych).

[hietAla 1514]

Właśnie wsiąkam w muzykę Deep Purple :D Nigdy nie mogłam się do końca przekonać do tych "starych dobrych zespołów". Nie żeby mi się ta muzyka wcale nie podobała, tylko uważałam, że nie ma szału i za często tego nie słuchałam. Dzisiaj przez przypadek włączyłam utwór "Anya" i jakoś mi się tak ich słucha bardzo dobrze. Praca domowa na wakacje - dokładnie zapoznać się z twórczością zespołu! ;)

A ten Blackmore to jakiś konfliktowy człowiek, z tego, co widzę w poście Aresa :D No ale grunt, że na gitarze dobrze ciśnie.

[Maciek 1188]

Anya to jeden z najbardziej niereprezentatywnych utworów Purpli. :P. Bardziej przypomina późniejsze dokonania Blackmore'a, czy to Rainbow z płyty" Stranger in Us All" (notabene znakomity album) czy choćby St.Teresę Blackmore's Night.