Leaderboard

Wzruszająca i prawdziwa historia o tym, jak wiele znaczą dla nas słowa zawarte w utworach Nightwish. O tym, jak poezja wskazuje życiową drogę i pomaga zrozumieć trudną rzeczywistość... Nightwish z jednej strony to doskonałe kompozycje, a z drugiej właśnie teksty, dlatego pytanie czy lubię liryki pisane przez Tuomasa, jest raczej retoryczne ;) Który najbardziej? Myślę, że to mocno zależy. Są teksty, które przemawiały do mnie w wieku lat 12, a potem w miarę jak się człowiek robił starszy, tak i wyrastał z zapotrzebowania na nadmierny patos (jak widzimy po NW, Tuomasowi zajęło to trochę dłużej :>), a wzrastało z kolei zapotrzebowanie na teksty głębokie i poetyckie, bo i czym jest życie bez poezji? Życiem w sumie, bo w moim przypadku z poezji też się wyrosło ;) Ale no, wiecie o co mi chodzi. Uważam, że to jest coś pięknego, że NW rósł razem ze mną (a właściwie to ja z NW), a na kolejnych etapach życia doceniałam w ich muzyce coraz to nowe rzeczy. Także pomijając patosy w stylu "my fall will be for you, so I will bleed forever" czy też sławne 'without you the poetry within me is dead". Są to klasyki, nie powiem, że nie i zawsze już będą wizytówką NW. Tak samo jak nieśmiertelne 'the scent of a woman was not mine" czy moje ulubione 'tapestry of chemistry' i 'carbon feast', które dla biologa jest po prostu strzałem w kolano z przytupem z półobrotu :D Ale tekst, o którym chciałam tu napisać – pewnie doskonale wiecie o który mi chodzi i jak go interpretuję, jako, że znamy się na tym forum (i z niektórymi poza nim) już całkiem długo i na pewno nie raz nie dwa o nim pisałam. Tak, obviously, jest to tekst z The Poet and the Pendulum. Utworu, którego długo nie mogłam znieść tłumacząc się alergią na zbędny patos. I zdania co do jego początkowych części nie zmieniłam, jednakże tekst, o który mi tutaj chodzi, to jego końcowe wersy. Pozwólcie, że przytoczę, bo wcale nie znacie tego tekstu na pamięć, jak każdy szanujący się fan NW, ależ skąd! :D Be still, my son You're home Oh when did you become so cold? The blade will keep on descending All you need is to feel my love Search for beauty, find your shore Try to save them all, bleed no more You have such oceans within In the end I will always love you Gotowi na mój dwubułczan interpretacji pięciokrotnie stężony? :D Otóż: Wyjeżdża się z domu, idzie się w świat. Wychodzi się spod klosza, pod którym się dotąd żyło. I nagle okazuje się, że trzeba sobie zacząć radzić. Życie kopie w tę mniej szlachetną część pleców, a jak się ma pecha, to czasem i w twarz. Mocno. I różnie to bywa, raz pod wozem, raz pod wozem, jak to mawiają ;) I ten tekst jest właśnie o tym. Dziecko wraca na tarczy do domu, bo życie je bije. Do domu, gdzie wie, że zawsze znajdzie wsparcie, nieważne co by się działo. Ten tekst jest jak pocieszający rodzic. „Spokojnie, jesteś w domu, tutaj nikt ci nic nie może zrobić, życie cię tutaj nie dorwie". A dalej „Co się stało, że stałeś się taki chłodny, cyniczny?". Czyżby to życie cię tak zmieniło? Zyskałeś nowe spojrzenie na świat i już nie wydaje ci się taki przyjazny? Niestety tak to już wygląda, tak to już jest. 'The blade will keep on descending" – To, że oberwałeś od życia nie znaczy, że życie przestanie cię wystawiać na próbę. Zrobi to, a potem zrobi to jeszcze raz. Ale to jest normalne, naturalna kolej rzeczy, tak to już jest. Ale pamiętaj, że zawsze tutaj, u nas, znajdziesz bezpieczne schronienie, nieważne co by się działo. 'Search for beauty, find your shore" – Rób to, co ty uważasz za wartościowe, nie oglądaj się na innych, a w końcu znajdziesz to, co daje ci szczęście. „Try to save them all, bleed no more" – Pomagaj innym, ale w momencie kiedy zaczyna cię to niszczyć, przestań. Nieważne co o tobie pomyślą. 'You have such ocean within" – Masz w sobie tyle dobrego, niewyobrażalne pokłady współczucia, poświęcenia, empatii, dobra, miłości, które tylko czekają żeby się nimi podzielić. Jesteś dla nas niewyobrażalnie wartościowy i czas abyś poczuł się wartościowy i w swoich oczach. Pamiętaj, że my zawsze będziemy cię kochać i wspierać. „In the end I will always love you" – Nieważne co się stanie i gdzie się znajdziesz. Zawsze. Widzicie? Ten tekst jest jak słowa wsparcia w ciężkich momentach. Podnosi na duchu, przypomina co powinno być ważne i dlaczego w ogóle się zaczęło robić to, co się robi, daje motywację do działania, a kiedy trzeba nawet i chęć do życia. To jest coś, co się chce usłyszeć od kogoś w momentach kiedy ma się ochotę powiedzieć, że 'mam dość'. You have such ocean within. Naprawdę chcesz się poddać teraz? I akurat w moim przypadku odpowiedź rzadko brzmi 'tak' :) Autor:winterheart