Dzisiaj może (w ramach nieuczenia się perfekti i pluskvamperfekti) kilka przydatnych zwrotów w zakresie poznawania ludzi.
Pytanie
Zapytać o imię/nazwisko można tak:
- Kuka sinä olet? - Kim jesteś?
- Kuka Te olette? - Kim Pan/Pani jest?
- Mitä sinun nimesi on? - Jak masz na imię? - ale "nimi" oznacza zarówno imię, jak i nazwisko, a nawet nazwę (po fińsku odpowiednio: etunimi, sukunimi, nimitys), więc mimo że konstrukcją gramatyczną to zdanie jest równoznaczne z "jak masz na imię?", to znaczy bardziej "jak się nazywasz?".
I analogicznie do pozostałych osób:
Kuka minä on? [jakby ktoś czuł potrzebę filozoficznego pytania "kim jestem?] Kuka hän on? Ketkä me olemme? Ketkä te olette? Ketkä he ovat?
Z tym drugim pytaniem to bym raczej jednak uważała, bo do niego są potrzebne sufiksy posesywne, które nie następują do końca Suomea Suomeksi 1, czyli robi się je chyba dopiero na drugim roku. Czyli jest w nich jakaś pułapka pewnie. (Dlatego nie zaryzykuję żadnej formy dla pan/pani, bo to może iść dwojako). Ale przez liczbę pojedynczą wam odmienię. (O, i jeszcze chyba patritivus liczby mnogiej, to już w ogóle nie chcecie tego wiedzieć).
Mitä minun nimeni on? Mitä hänen nimesä on?
Odpowiedź
- Minä olen... - Jestem... (analogicznie: Sinä olet... Hän on... Me olemme... Te olette... He ovat...)
- Minun nimeni on... - Mam na imię... (analogicznie: Sinun nimesi on... Hänen nimesä on...)
- Entä sinä? (Kuka sinä olet?) - A ty? (Jak się nazywasz?)
- Entä Te? (Kuka Te olette?) - A pan/pani? (Jak się pani nazywa?)
Odpowiedź
- Hauska tutustua - Miło poznać. (Względnie chyba mogłaby być też w tej konstrukcji forma partytywna przymiotnika, ale pewna nie jestem).
- Kiitos samoin. - Mi również. (Teoretycznie można by powiedzieć zamiast "samoin" - "minullekin", ale nie wiem, czy dla native speakera to by dobrze brzmiało).
Miłego poznawania się xD