century child Slaying The Dreamer

[Nightfall 809]

Dziś mamy utwór przepełniony bólem i gniewem. Enjoy.

 

"Slaying The Dreamer"

 

I’m a priest for the poorest sacrifice

I’m but a raft in a sea of sorrow and greed

You bathed in my wine

Drank from my cup, mocked my rhyme

Your slit tongues licked my aching wounds

 

Put a stake through my heart!

And drag me into sunlight

So awake for your greed

As you’re slaying the dreamer

 

Swansong for the Wish of Night

God it hurts, give a name to the pain

Our primrose path to hell is growing weed

 

Blame me, it’s me

Coward, a good-for-nothing scapegoat

Dumb kid, living a dream

Romantic only on paper

 

Tell me why you took all that was mine!

Stay as you lay – don’t lead me astray!

 

Wake up, mow the weed

You’d be nothing without me

Take my life if you have the heart to die

 

You bastards tainted my tool

Raped my words, played me a fool

Gather your precious glitter and leave me be

The Great Ones are all dead

And I’m tired, too

 

I truly hate you all!

 

 

Tłumaczenie-> KLIK

__________

Jak rozumiesz utwór? Jego wybrany fragment lub całość? Może jest w nim jakaś wyjątkowa myśl, która jest dla Ciebie ważna? Może masz jakieś dodatkowe informacje, które mogą być pomocne w zrozumieniu treści?

[Taiteilija 2754]

Chyba dosyć łatwo złapać ogólny sens tekstu, bo sam Tuomas nam go wyjawił w dokumencie "End Of Innocence". O ile pamiętam, mówił, że nienawidzi tej wady swojego charakteru, która nie pozwala mu wygarnąć ludziom, którzy na to zasługują wszystkiego w twarz, że nie umie wprost wyrazić swojej irytacji, gdy ktoś go wkurzy. STD miało posłużyć jako wyładowanie, wszystkiego tego, co w biednym podmiocie lirycznym się blokuje i nie chce eksplodować, całego duszonego gniewu na podłych ludzi z otoczenia i Tuomas miał nadzieję, że dojdzie to do nich poprzez tekst piosenki. Ten utwór stanowi, w pewien sposób, opozycję dla "Dead Boy's Poem", który to utwór jest dziękczynny; Tuomas napisał go pod wpływem refleksji "co jeśli został mi już ostatni dzień życia" - chciał podziękować tym, którym nie jest w stanie powiedzieć bezpośrednio, w twarz jak ważni są w jego życiu.

STD ujawnia wielkie zamknięcie i skrytość Tuomasa - nie jest w stanie wyrażać emocji wprost i robi to często w postaci piosenek (po raz kolejny patrz DBP i całe tony innych innych utworów typu "Master Passion Greed", "Ever Dream" bla, bla, bla... wszyscy to wiemy).

Ciężko wydedukować coś więcej z STD, bo nie wiemy jakich sytuacji i konkretnie kogo tyczą się słowa. Wiadomo, że ktoś wtrąca się w to co robi podmiot liryczny, wyśmiewa go, wykorzystuje jego ufność i naiwność, obgaduje za plecami, zdradza... milion złych rzeczy i występków wypływa z tekstu, zwieńczonych ostatecznym zdaniem, które wyraża zmęczenie problemami, złem świata i obwieszcza nam, że podmiot liryczny tak się nawrzeszczał przez cały utwór (duchowo oczywiście), że zdarł (również duchowo-metaforyczne) gardło i milknie.

[Maciek 1188]

 

Ciężko wydedukować coś więcej z STD, bo nie wiemy jakich sytuacji i konkretnie kogo tyczą się słowa.

Tuomas kiedyś zdradził, że STD powstało na drugi dzień po tym, jak pewnego wieczoru w barze, przyjaciel Tarji zbeształ go za sposób prowadzenia Nightwish, niedocenianie Tarji i tym podobne sprawy.

Zastanawiam się czy ów "przyjaciel Tarji" to nie był Marcelo, z tym, że ciężko to stwierdzić.

 

Aczkolwiek myślę, że to była przysłowiowa kropla, która przelała czarę i tekst ma znaczenie ogólne i tyczy się generalnie świata i ludzi wtrącających się w sprawy Tuomasa.

 

Swoją drogą wers "I truly hate you all!" - nie wiem jak Wam, ale mnie zawsze wydawał się zbyt dosłowny i chyba wolałbym inne zakończenie liryku.