The Life And Times of Scrooge – recenzja

[beatag60 2263]

Solowy album lidera Nightwish, Tuomasa Holopainena, Life And Times Of Scrooge to muzyczna opowieść o jednej z ciekawszych postaci z komiksów autorstwa Dona Rosy: Sknerusie McKwaczu. Dzieło absolutnie jednostkowe i genialne nastrojowo. Doskonała obsada wokalna: Alan Reid (jako Sknerus McKwacz), Tony Kakko (jako narrator), Johanna Kurkela (jako Złotka O’Glit), Johanna Iivanainen (jako narrator i Kaczencja O’Draka) – to bliscy i znajomi Tuomasa. Więcej szczegółów o albumie możecie przeczytać na stronie Nightwish.pl. Zachęcamy też do lektury wywiadu z samym Donem Rosą, który zgodził się odpowiedzieć na pytania polskich fanów.

My zaś, korzystając z okazji, przedstawimy Wam nasze odczucia przy przesłuchiwaniu płyty. :)

 

1. Glasgow 1877

Opowieść o życiu i przygodach, wprowadzona narratorem, w otwierającym album utworze Glasgow 1877, traktuje o pierwszych krokach Sknerusa w świat biznesu. Dudy irlandzkie nastrajają słuchacza w klimat szkockich i irlandzkich stron. Orkiestra, chóry i delikatny głos Johanny Kurkeli przedstawiają atmosferę w jakiej bohater żegnał się z beztroskim dzieciństwem i rozpoczął moment swojego bogacenia się. Utwór lekki i łagodny, jakby mający na celu uświadomienie odbiorcy jak dziesięcioletni chłopczyk mierzy się z opcją świata dorosłych. Partie smyczkowe to kwintesencja klimatu jaki pozostawia po sobie smak cudnego dzieciństwa. Johanna śpiewa w języku gaelickim, który został przetłumaczony przez Maeve Mackinnon, szkocką piosenkarkę folkową.

 

2. Into The West

Drugi utwór jest bardziej charakterystyczny dla twórczości Holopainena niż poprzednik. Wątki muzyczne, genialnie przeplatane, zachęcają do obserwacji dalszych przygód Sknerusa, który sprawdza się jako kowboj i właściciel kopalni miedzi. Atmosferę podkreślają: harmonijka (Jon Burr), banjo ( Mikko Iivanainen) i klimatyczne orkiestracje. Nawiązuje do twórczości Enyego Morricone’a.

 

3. Duel & Cloudscapes

Kolejny „rozdział”opowieści to Duel & Cloudscapes. Utwór mocno zaznacza swój charakter: opisuje wędrówkę Sknerusa przez świat oszustwa i zakłamania. Klimatem mocno przypomina Scaretale z ostatniego albumu Nightwish: Imaginaerum. Na początku słyszymy silną, burzliwą i mroczną orkiestrację rodem z gry na organach Davy’ego Jonesa, po czym utwór zmienia się w radosną, cyrkową i podrygującą komedię.

 

4. Dreamtime

Kolejny etap w historii Sknerusa kiedy ogarnia go „gorączka złota”, której wynikiem jest min. wędrówka do Australii. Tam poznaje Aborygena Jabiru Kapirigi, stąd w utworze gościmy didgeridoo (Teho Majamäki). Mocne uderzenia i silne akcenty orkiestry i towarzyszących instrumentów świadczą o walce o zdobycz. Hipnotyzujące wokalizy w tle i przejście w crescendo jest jakby wołaniem do bogów o powodzenie w sprawie.

 

5. Cold Heart Of The Klondike

Cold Heart of the Klondike i świetny śpiew Tonego Kakko. Ten utwór jasno daje odczuć jak „zimne” trzeba mieć serce, żeby zdobyć bogactwo i osiągnąć trudny cel. „Heart, cold heart” powtarzane przez cały utwór ma uświadomić jak ciężką drogę należy pokonać aby marzenie się spełniło. Wędrówka Sknerusa do Klondike po złoto: samorodek, który ochrzcił mianem Gęsiego Jaja, to muzycznie, według Tuomasa, charakter mocnej orkiestry i silnych symfonicznych akcentów, z głośnym pianinem i energetycznymi chórami. Jest tu kilka nawiązań do twórczości Nightwish: intro na pianinie przypomina utwór Sahara, główne partie smyczkowe są podobne do The Kinslayer a w zwrotkach czuć klimat Song of Myself.

 

6. The Last Sled

The Last Sled w wykonaniu Kurkeli, gdzie słyszymy również narracje Sknerusa – element będący częścią zwrotek wpleciony w mocne uderzenia orkiestralnych akcentów. Utwór przedstawia historię z rozdziału zatytułowanego Ostatnia podróż do Dawson. Sknerus postanawia wrócić do Klondike po swoje cenne sanie. Nawiązując do słów Tuomasa, jest to najbardziej wzruszający moment w całej historii komiksów. Sam utwór również jest ulubieńcem Holopainena na albumie. Ogólnie to bardzo melodyjny utwór, niosący ze sobą spokój i spełnienie.

 

7. Goodby, Papa

Motywem przewodnim Goodbye, Papa jest pianino. Dźwięk stopniowo narasta, dodawane są nowe instrumenty i chóry. Wesoła melodia wkrótce zmienia nastrój na smutny, melancholijny. Ostatnie 2 minuty utworu nawiązują do śmierci ojca Sknerusa. Według Tuomasa, jest to dokładnie ta sama muzyka, którą słyszy czytając komiks.

 

8. To Be Rich

To Be Rich jest najmroczniejszą i najsmutniejszą piosenką na albumie. Pełno tutaj melancholii i tęsknoty. Słyszymy tutaj obie Johanny, których wokal brzmi jak płacz. Nastrojem bardzo przypomina utwór Hurt Thomasa Bergersena.

 

9. A Lifetime Of Adventure

A Lifetime Of Adventure to magiczny śpiew Johanny Kurkeli, wszechobecne na krążku wymowne chóry i uwieńczenie całej historii Sknerusa. Dorobkiewicza i bogacza, dla którego istotna była tylko wartość jego majątku. W magii muzyki zawarta została walka o stan gotówki i miano najbogatszego na świecie. Jednak delikatny głos Johanny nie pozwala uznać Sknerusa jako osoby niepozytywnej. Ten utwór jest jakby rozliczeniem życia McKwacza, ale w pozytywnym odczuciu. Tak decydują wieńczące utwór chórki i kojący klimat utworu.

 

10. Go Slowly Now, Sands Of Time

Ostatni Go Slowly Now, Sands Of Time kończy całą opowieść przy akompaniamencie gitary (Mikko Iivanainen) i orkiestry w tle. Leciutka ballada z akcentami uilleann pipes (Troy Donockley) i wokalem Johanny i Alana (w roli Sknerusa) zamyka dorobkiewiczowską karierę McKwacza w delikatnym klimacie zgody i nostalgii – tak wynika z emocji nakreślonej muzyką Holopainena.

 

Ten album to wielkie emocjonalne wydarzenie, godne polecenia dla każdego słuchacza, w którym drzemie wrażliwość i umiejętność interpretacji codziennych zdarzeń na pole muzycznych wątków. Ogólnie dotyczy wiernego swoim wyznacznikom Tuomasa Holopainena, który od zawsze umieszcza swoje ( i nie tylko:)) życiowe

wartości w twórczości pełnej magii.

Pora poznać historię Sknerusa McKwacza prosto z komiksów żeby móc w pełni zrozumieć ten genialny krążek! :)