Lars

Jeżeli coś mogę polecić, czego wyżej nie znalazłem, to:

The IT Crowd - b. wysoki poziom absurdu, wskazane obycie informatyczne odbiorcy oraz

Little Britain - esencja humoru brytujskiego, m. innymi z David Walliamssem, który jest też jurorem Britain's Got Talent (ze swoim pedakłkowatym klaskaniem)

Whiplash (2014) http://www.filmweb.pl/film/Whiplash-2014-698847

polecam, film wysoko oceniany - temat: NY, konserwatorium, jazz (standardy) i drummer zafiksowany osiągnięciu sczytu w gze na perkusja, ale najlepsza kreacja J.K. Simmonsa jako wykładowcy/chuja^2 - wiecej nie zdradzam. Piszą, że to dramat.

P.S. W napisach błędy typowe dla dyletanta muzycznego, np. "podaj B-dur" przy strojeniu werbla. A... jeszcze: Sama paerkusja to asceza na maxa (jeden tom-tom, jeden crash - drugi biegun do zestawu Terry'ego Bozzioa i cytat "w zespołach rockowych grają tylko nieudacznicy" :)))

Nie myślałeś, by je szpachlować i malować po sklejeniu, ew. wcześniej lakierować dla usztywnienia?

(...)

Mmmmmmmm :-D Mezzanine też całe polecam ^^

Pamiętam, że jak zabierałam się za MA (...)

Bodajże "Pi" i "Matrix" są z muzyką MA.

[video=youtube]

Może odpowiedzią na Twoje pytanie będzie fakt, że na uilleann pipes możliwe jest też granie chromatyczne, czyli z wszystkimi półdźwiękami. Troy mówił o tym kiedyś w wywiadzie: :) (...)

Dziękuję, rzeczywiście słowo "uilleann" okazało się słowem kluczem, wszystko jasne - dwie oktawy do d1 do d3 a w tym Last of The Wilds dokładnie się mieści :)

(...) bardziej skomplikowane terminy tłumaczmy reszcie dla pełnego zrozumienia powszechnego i szybkiego rozwoju dyskusji.

Nie ma prostszej, to pospolity język muzyki. Sam jestem amatorem w tej dziedzinie (czyli nie zarabiam) a wiedzę właśnie poszerzyłem (o dudach i pochodnych jeszcze parę dni temu praktycznie nic nie wiedziałem), czego Wam również życzę. Wszystki użyte terminy można wyklikać chociażby w Wiki, wspomniane wyżej "D-major" to u nas D-dur, czyli skala z dwoma ## (fis, cis), najpowszechniejsza we fletach prostych.

Last of The Wilds akurat uczęs się grać i zupełnie nie pasowało mi to co Troj gra ze skalą zwykłych (szkockich) dudów.

Skoro można grać półtony ale jest to trudniejsze, w skrajnym przpadku b. trudne to może się okazać, że po to by można Go włączyć do starszych utworów trzeba by je transponować a to może się już okazać kłopotem dla Floor (dla Tarji mogłoby nie być) lub dla Marco.

Załączam grafikę, gdzie na klawiaturze fortepianu zaznaczyłem zakres bagpipes (niebieskie) vs uilleann pipes (zielone + kropkami trudne do zagrania półtony spoza skali D-dur/b-moll)

(...) nie byliście zaskoczeni umieszczeniem Troya w normalnej wersji Nemo? bo oryginał zupełnie na to nie wskazywał, choć trzeba przyznać że ładnie ubarwił, szczególnie w mostku i pod koniec.

Tylko, że zagrał na jakimś współczesnym flecie z tonami chromatycznymi (Nemo jest z jednym b) a nie folkowym "bagpipes". W opisie instrumentów Troya tutaj na nightwish.pl jest "Dudy zrobione dla mnie przez starego, dobrego Dave’a Williamsa" ale gdzieś/kiedyś się natknąłem na użycie słowa "specjalnie dla" albo "specjlane" i tutaj moje pytanie: co to znaczy? - czy instrument ma poszerząną skalę (standardem jest g1-a2 bez chromatyki, czyli tylko 9-tonów diatonicznych) czy ew. inne modyfikacje.

Np. "Last of the Wilds" http://goo.gl/zrrD3b jest bez zn. chromatycznych ale przy "I Want My Tears Back" http://goo.gl/lnqYpf widzę, że jego partia ma fis, czego normalne dudy nie grają!

Z powyższego może wynikać, że możliwości dodawania Troya do starszych utworów mogą być ograniczone przez jego instrumentarium, przynajmniej w części folkowej - z "Low Whistle" jest lepiej - zaawansowany zagra wszystko http://mkwhistles.com/mkshop/fingering-charts - możliwe, że na dadach też się da tak polcować (półtony).