Poezja-lepsze ja

[ciociosan 11]

Poezja balsam dla duszy i ciała. Jeżeli ktoś pisze z was wiersze i nie tylko, chciałbym aby podzielił się swoją twórczością. Ja na przykład lubię coś sobie napisać:) Czytających proszę o szczere opinie.;)

 

,,ŁATY''

Każdy ból,cierpienie,

rozrywa mi serce na dwoje.

Ale ono,

choć zdruzgotane i poranione

goi się od razu.

I nie ma śladu po ranie.

Pozostają tylko niewidoczne blizny,

którymi cały jestem pokryty.

Po tylu latach te moje serce,

jest jak żagiel:

Pełne czerwonych, żółtych i czarnych łat,

które zszyte grubymi nićmi,

nie rozerwie nawet sztorm.

Takie właśnie jest me serce

-Pełne blizn

-Pełne łat

-Pełne dziur.

---

 

,,ZWIERZENIA"

 

W ciągu kolejnych lat przeżytych,

raz lepiej, raz gorzej,

coraz mniej były mi potrzebne zwierzenia.

I dalej nie bardzo je lubię.

Czyżby to była wyłącznie sprawa czasu,

Który uczy nas dawać sobie lepiej radę,

ze sobą samym?

Ale czy naprawdę uczy wszystkich?

W moim konkretnym przypadku,

czas pozwolił przyjrzeć się im dokładniej.

 

,,Opętanie"

Lubię, kiedy się uśmiechasz,

bo to twoje uśmiechanie,

jest wspomnieniem, pamiętaniem.

Lubię, kiedy patrzysz na mnie,

bo twoje spojrzenie,

jest zawsze pragnieniem, przytuleniem.

Lubię, kiedy mnie dotykasz,

bo to dotykanie,

faluje we mnie kochaniem, oddychaniem.

Lubię, gdy mnie całujesz,

bo twoje całowanie,

staje się rozkoszy nabieraniem, przenikaniem.

Tak przeżywam miłość.

A to przecież,

jest mym codziennym tobą

opętaniem.

 

,,Dlaczego?"

Dlaczego tak uczyniłaś?

Dlaczego odeszłaś bez słowa?

Po co karmiłaś nadzieją?

Czy po to abym cierpiał bez słowa?

Szeptałaś ,,Kocham szalenie"

mówiłaś ,,uczuć swych nie zmienię"

Nie mówię ci żadnej przykrości,

lecz chyba zapomniałaś o swej miłości.

Za bardzo cię pokochałem,

oddałem ci serce i duszę swoją.

A teraz przez głupotę swoją,

sam zostałem

i cierpieć muszę.