Jump to content

Recommended Posts

"Storytime"

 

`Twas the night before

When all through the world

No words, no dreams, then one day

 

A writer by a fire

Imagined all Gaia

Took a journey into a child-man`s heart

 

A painter on the shore

Imagined all the world

Within a snowflake on his palm

 

Unframed by poetry

A canvas of awe

Planet Earth falling back into the stars

 

I am the voice of Never-Never-Land

The innocence, the dreams of every man

I am the empty crib of Peter Pan

 

A silent kite against the blue, blue sky

Every chimney, every moonlit sight

I am the story that will read you real

Every memory that you hold dear

 

I am the journey

I am the destination

I am the home

The tale that reads you

 

A way to taste the night

The elusive high

Follow the madness

Alice, you know once did

 

Imaginarium

A dream emporium

Caress the tales

And they will dream you real

 

A storyteller`s game

Lips that intoxicate

The core of all life is a limitless chest of tales

 

I am the voice of Never-Never-Land

The innocence, the dreams of every man

I am the empty crib of Peter Pan

 

A silent kite against the blue, blue sky

Every chimney, every moonlit sight

I am the story that will read you real

Every memory that you hold dear

 

I am the voice of Never-Never-Land

The innocence, the dreams of every man

Searching heavens for another Earth

 

Never-Land, innocence, dream of every man

Never-Land, innocence, every man, Peter Pan

 

Tłumaczenie -> KLIK

__________

Jak rozumiesz utwór? Jego wybrany fragment lub całość? Może jest w nim jakaś wyjątkowa myśl, która jest dla Ciebie ważna?

Share this post


Link to post
Share on other sites

Jest to pierwszy utwór po wstępie do opowieści, w którym bohater zapowiada:

To tu będę wiódł swój żywot – w źródle opowieści

Część z was (np. Milla, jeśli dobrze kojarzę) zna grę Dreamfall. I jednym z przedstawionych w grze światów jest właśnie Czas Opowieści - Storytime. Co ciekawe jest tam zimowy klimat, biel śniegu... Całe Imaginaerum klimatem bardzo mi się kojarzy z tą właśnie grą. Ale to taka mała dygresja.

Utwór opowiada o powstawaniu historii, o tym jak człowiek z niczego zaczął tworzyć opowieści. Głównie po to, by życie było ciekawsze, czasami po to, żeby życiu nadać sens.

Opowieści rodzą się w umysłach ludzi. Zostają obdarzone życiem. Osoba, która przemawia do mnie w Storytime to nic innego jak sama opowieść. Opowieść mówiąca o swoim życiu. Każdy człowiek w pewnym sensie jest opowieścią. Czy można tak na to patrzeć? Ludzie wyobrażają sobie, że to bogowie dali im życie. Dla Opowieści bogiem jest człowiek, który ją wymyśla.

Ogromnie podobają mi się pewne zdania w piosence: "I am the home / The tale that reads you" czy "Follow the madness / Alice, you know once did" oraz "Caress the tales / And they will dream you real"...

Jestem opowieścią, która cię czyta? Opowieści wyśnią cię naprawdę? Fajne, ciekawe, zastanawiające. A już stwierdzenie, że "Sednem życia jest / Niewyczerpana skrzynia baśni"... Lubię takie teksty, porównania.

 

Fajnie byłoby pobyć dzieckiem trochę dłużej, wierzyć w dobre zakończenia, w "żyli długo i szczęśliwie". Fajnie byłoby nie tracić tej dziecięcej naiwności, ufności w to, że będzie dobrze. Ale nie wszystkie opowieści są dobre, nie wszystkie dobrze się kończą. Czasami zadaję sobie pytanie: czy to ja piszę swoją opowieść, czy może jakiś bajarz opowiada moją historię. Może jestem tylko wytworem czyjejś wyobraźni, może nie mam wpływu na swoje życie... I nawet chyba łatwiej jest żyć ze świadomością, że jest się tylko opowieścią.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Jako bardzo ważną odbieram inwersję w tym kawałku, czyli fakt, że to nie my czytamy opowieści, ale opowieści czytają nas. Innymi słowy, w trakcie czytania odkrywamy siebie i swoje pragnienia ( w domyśle także w trakcie słuchania IM, które jest jedna wielką opowieścią).

 

Często w internecie wiele osób nie widzi tej cienkiej różnicy i tłumaczy wersy z opowieścią, jako czytanie tejże opowieści, a jest na odwrót. Naprawdę koncept godny poety. :)

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Nie wiem, czy to dobre miejsce na taką ciekawostkę, ale dzisiaj mile mnie zaskoczył wiersz "The night before Christmas" Clementa C. Moore'a. Pierwsze dwa wersy brzmią tak:

 

Twas the night before Christmas, when all through the house

Not a creature was stirring, not even a mouse;

 

Maestro chyba się zainspirował wierszem, co zresztą nie jest dziwne, bo to jego klimaty :D

  • Like 5

Share this post


Link to post
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now

  • Recently Browsing   0 members

    No registered users viewing this page.

×
×
  • Create New...

Important Information

We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.